ჰეროინი [ ტომი I ]

183 თავი

გუ ჰაიმ უცებ მიიღო შხაპი, ჩამოიბანა ჭუჭყი და ენერგიულად შეძვრა ინის ლოგინში.

- „აააჰ... რა კარგია..." - ნეტარებისგან იღიმოდა გუ ჰაი.

გუ ჰაის მკლავებში მოქცეული ინი მის გათეთრებულ სახეს ათვალიერებდა, ის კი აქტიურად უთათუნებდა ხელებს, რომელთა მოცილებასაც უშედეგოდ ცდილობდა ინი. მეოთხე თუ მეხუთე ასეთ მცდელობაზე, გუ ჰაიმ მთლიანად მიიზიდა მისი სხეული, ძლიერად ჩაიხუტა და ყურში ჩასჩურჩულა - „არ გაინძრე..."

ინი გაჩერდა და გუ ჰაის გაჩერებასაც ცდილობდა, თუმცა ხედავდა, თუ როგორი მოუთმენელი იყო.

- „ინძა, შემომხედე" - ნაზათ უთხრა გუ ჰაიმ.

ინმა წარბები შეკრა.

გუ ჰაი ხუმრობით ურტყამდა ხელს მის უკანალს - „მისმინე, გადმოაბრუნე თავი."

ინი ჩუმადაა, არ ბრუნდება.

- „შენ მე არ მემორჩილები, ამიტომ შემიძლია გავაგრძელო თამაში....... აჰ, კაი ნუ ნერვიულობ, რეალური საფრთხე არაა." - გუ ჰაი.

ინი მუცელზე იწვა, ამიტომ გუ ჰაი მის უკანალზე ტყაპუნს მანამ აგრძელებდა, სანამ არ გადმობრუნდა და ერთმანეთს სახეში არ შეხედეს, რა მომენტშიც გუ ჰაიმ ისარგებლა და ტუჩებში აკოცა ინს, მანაც კოცნით უპასუხა, თუმცა ეს ჩვეულებრივზე ოდნავ ცივად გააკეთა.

გუ ჰაის ხელებმა ინის წელზე გადაინაცვლეს, შემდეგ კიდევ უფრო დაბლა, კიდევ უფრო და მის პენისამდეც მიაღწიეს, რომელსაც საცვლის გარედან ნაზად უსვამდა ხელს. გუ ჰაის შეხებაზე ინის თვალებში ცეცხლი აენთო.

- „შენ არ მიკარებ, მან კი მიცნო." - ეშმაკური ღიმილით თქვა გუ ჰაიმ.

გარკვეულ მომენტებში, ინმა უნდა აღიაროს, რომ გუ ჰაი მის სხეულს იმაზე უკეთ იცნობს, ვიდრე თავად ინი. გუ ჰაიმ იცოდა მისი წამში აღგზნება, თავად ინის თვითკონტროლი კი ამ მომენტში ნულის ტოლი ხდებოდა. ის ნელა კოცნიდა ინს, თან უფრო და უფრო დაბლა იწევდა, დრო და დრო ჩერდებოდა, რომ აელოკა ან ეკბინა.