Hemel met gaten

3

Snel hijs ik me nog in een strakke zwarte broek en gooi mijn andere kleren in de was.
"Ze zijn er!" roept Dennis vanaf de keuken.
"Doe maar open!" schreeuw ik terug vanaf mijn kamer.
Ik ren naar beneden en hoor al mijn vaders stem gevolgt door mijn ma.
Ik loop naar de keuken en loop met de snacks naar de woonkamer, waarna ik ze op een klein tafeltje zet.
"Hier is de jarige job!" hoor ik mijn vader.
Onder zijn ogen zie ik duidelijk wallen, hij ziet er moe uit en meteen komt er een schuld gevoel naar boven. Ik kijk goed of achter hem Gerline staat, maar zij is nergens te bekennen gelukkig.
Mijn vader geeft me een knuffel en deze keer duw ik hem niet weg.
Ik zie mijn moeder en lach naar haar. Ze ziet er al veel beter uit dan weken geleden. Ook haar knuffel ik.
"Hoe gaat het met jou schat?" vraagt ze.
"Goed mam, maar ik zie dat het met jou ook beter gaat" antwoord ik.
Ze knikt.
Mijn vader haalt een roze, schattige doos te voorschijn en ik begin te lachen. Een warm gevoel komt weer maar boven. Jammer dat dit zo snel voor bij gaat.

"Happyyyyy birthday for youuuu" eindigen ze en ik blaas de kaarsjes van de roze taart af.
"Je bent al twentig, bijna bejaarde" grinnikt Dennis.
"Moet jij zeggen, jij bent bijna vijfentwentig" grinnik ik terug.
"Wat moeten wij dan zeggen?" voegt mijn vader eraan toe.
Allemaal schieten we in de lach.
"Michelle, we hebben iets voor je" hoor ik mijn moeders warme stem opeens.
"Mam, het hoefde echt niet"
"Je ma heeft gelijk, dit maakt je heel blij hopelijk.
Ik kijk hun allemaal vragend aan.
"Kijk niet naar mij, ik weet er ook niks van" zegt Dennis en steekt zijn handen omhoog.
Opeens verschijnt er vanachter mijn moeder rug een klein, mooi doosje. Net een kerstmis cadeautje lijkt het. Ik neem het aan en kijk mijn ouders met een lach aan.
"Bedankt"
"Zeg dat maar als je het geopent hebt" zegt mijn vader.
Ik zie dat ook Dennis nieuwsgierig aan het kijken is.
Ik trek langzaam aan het lint en het doosje gaat open. Er verschijnt een blauw, wit papiertje met een kleine vliegtuigje er op. Dat konden ze niet doen!
Ik kijk tevreden naar Dennis en mijn ouders. Ik pak het ticket en zie dat er nog wat geld onder ligt. Als ik zo snel kijk wat briefjes van vijfhonderd.
Ik vlieg mijn ouders allebei in armen.
"Bedankt" fluiser ik.
Al van kleins af aan was mijn droom om te vliegen, ik weet niet waarom, maar ik vond het toen zo magisch.
"En Dennis mag mee" voegt mijn moeder.
Ik kijk goed naar het ticket, het is speciaal voor twee personen, voor de tweede klasse.
Ik zie Dennis glimlachen, hij vloog al meerdere keren, voor mij wordt het de eerste keer.
Ik was nog nooit zo blij van een cadeau.