"B-Bebeğim,beni duyduğunu biliyorum,lütfen cevap ver."
Gözyaşlarımın arasından zorlukla söyleyebilmiştim.Telefondaki Ivy hıçkırmaya başladığında ağlamam daha da şiddetlendi.
"Bebeğim,sana kendimi affettirmeme izin ver," dedim.Sesim kısık çıkmıştı ama duyduğundan emindim.
"Salaktım,o zamanlar para için ölüyordum ve bana seninle yatarsam para vereceklerini söylediler ama gün geçtikçe aşık oldum sana,yemin ederim."
Ivy tekrardan hıçkırdı ve kalbim biraz daha ağrıdı.
Telefonun kapanma sesi geldiğinde telefonu yerine koyup ellerimi saçlarıma geçirdim.Neden hep böyle olmak zorundaydı?
1 hafta önce
"Justin,sevgilim evde misin?"
Ivy,evden ses gelmeyince endişelenmeye başladı.Normalde Justin bu saatte evde olurdu.
Ivy,merdivenlerden yukarı çıktığında banyodan gelen bir konuşma sesi duydu.Bu Justin'di.
"Saf kızmış,çabuk inandı.Şimdi paramı istiyorum dostum."
Ivy,ilk başta konuşanın Justin olduğuna inanmak istemedi.Ama Justin bir daha konuşunca kalbi duracak gibi olmuştu.
"Tamam dostum,geliyorum.Ama ilk başta bu sürtükten kurtulmam gerek.Görüşürüz."
Ivy,duyduklarına inanamıyordu ya da inanmak istemiyordu.Göz yaşları ardı adına gelirken,çaresizdi.İki aydır çıkıyorlardı,Justin'e o kadar güvenmişti ki,böyle bir şey yapacağı aklının ucundan bile geçmezdi.
Justin banyodan çıktığında aşık olduğu kadını orada öyle ağlarken görmek kalbini acıtmıştı.Söylediği her şeyi duymuştu.
"Ivy,açıklayabilirim,"
Ivy hiç bir şey demeden hızlı adımlarla orayı terk etmeyi düşünüyordu ki ilk adımı attığında Justin kolunu tutarak gitmemesini sağladı.
"Bana dokunma!"
"Ivy,ciddiyim açıklayabilirim."
"Siktir git Justin,daha fazla yalanlarına kanmayacağım.Git ve oynatacak başka birilerini bul."
flashback sonu
Bu olaydan sonra,Justin'in ilk defa Ivy'yi arayışıydı.Olayın üstünden bir hafta geçmişti ve onu ilk defa arıyordu.Bunun yanlış olduğunu o da biliyordu ama korkmuştu.Konuşamayacağından,yanlış bir kelime söyleyeceğinden korkmuştu.
Justin,telefon kulübesinden çıkıp evine doğru yürümeye başladı.Ama ondan önce yapması gereken şeyler vardı.
