"Thoughts"

|Κεφάλαιο 3|

Πολλές φορές έχουμε βρεθεί σε καταστάσεις που θα ευχόμαστε να να μην είχαμε βρεθεί. Ευχόμαστε να πεθάνουμε. Γι αυτό υπάρχουν άλλωστε τα άτομα που χαρακώνονται. Και ρωτώ τα άτομα αυτά: Τι καταλαβαίνουν όταν χαρακώνονται; Κερδίζουν κάτι; Δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Δεν κερδίζουν κάτι. Κι όμως το κάνουν. Δεν πρέπει να χαρακώνονται κι όμως το κάνουν παρότι γνωρίζουν πως είναι λάθος και κινδυνεύουν, διότι όσο πιεζουν την λεπιδα πιο κοντά στην φλέβα τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος•τόσο πλησιάζουν στον θάνατο. Άλλωστε αυτός δεν είναι και ο σκοπός τους μερικές φορές; Να πεθάνουν. Όμως πριν πιέσεις την λεπιδα ακόμη πιο βαθιά, σκέψου τα άτομα που θα αφήσεις πίσω σου. Την οικογένεια σου. Τα αδέλφια σου. Τους φίλους σου. Όλα τα άτομα που νοιαζονται για εσένα και σε αγαπάνε ακόμη και αν δεν στο δείχνουν. Αυτούς τους σκέφτεσαι; Τι θα γίνει μετά τον θάνατο σου; Θα σου πω εγώ. Θα τους καταστρέψεις, όπως ακριβώς κατεστραψες τον εαυτό σου. Αυτό θες; Δεν νομίζω...
Δεν πρέπει να πιέσεις την λεπιδα πιο βαθιά. Πρέπει να ζήσεις. Να ζήσεις για εκείνη την μέρα που θα πεις "Τα κατάφερα!" Πρέπει να αναπλήρωσεις όλο το χρόνο που έφαγες σε κλάματα. Όλο το χρόνο που έφαγες στο να χαρακωνεσε. Ίσως να πρέπει να σταθείς στα πόδια σου..
Επειδή αν δεν νοιαζεσε εσύ για τον εαυτό σου, κανένας δεν θα το κάνει.

Άμα σας άρεσε πατήστε το αστεράκι για να συνεχίσω💛

-Η κοινωνίας μας γαμιεται.💦