Merhaba! Ben Ashley Grant. 18 yaşındayım ailemle Almanya'da oturuyoruz.Çalışkan bir öğrenciyim ve Amerika'da puanımın tuttuğu mükemmel bir üniversite var. Ailem sadece bir şartla o okula gitmeme izin veriyor,Amerika'da Bill amcamlarla kalıcakmışım.Ama onlardanda ve onların evlerindende nefret ediyorum,oradan korkuyorum.Küçüklüğümden beri onun evinde bir gariplik olduğunu farkındayım,karanlık sisler,kahkaha sesleri... ve bunu ne zaman babamlara söylesem benimle dalga geçip,böyle bir şey olmadığını söylüyorlar.Her neyse umarım babamlar haklıdırlar sadece bunu aklımda canlandırıyorumdur çünkü o okula gitmek gerçekten istiyorum.
Odama gidip bu duruma her ne kadar üzülsemde,Amerikaya gitmek için çok heyecanlıydım.Valizim 1 hafta önceden hazırdı.Sadece uyuyup yarın sabah olmasını beklemem gerekiyordu...
Sabah oldu,annemin başımda beni gülümseyerek uyandırdığını gördüm.Sabah olduğu için çok heyecanlı ve mutluydum.Anneme sarıldım. Kıyafetlerimi giydim,saçlarımı yaptım ve Portakal suyumu içip tostumu yedikten sonra annem ve babamla vedalaştım.
Dışarıda taksi beni bekliyordu,havaalanına gidiyordum.Havaalanına gittikten sonra uçak hemen gelmişti zaten.Bindim ve kulaklığımı takıp müzik dinlerken havayı seyrettim ve düşünüyordum... Bill amcanın ailesinden ve kendisindende ne kadar korktuğumu düşündüm,umarım onlara katlanabilirdim.Bunları korkuyla düşünürken geldiğimizi farkettim,uçaktan indiğimde Bill amcaları gördüm.Bi an durdum.Bill amcaya baktığımda irkildim,simsiyah gözleri ve bembeyaz ten rengi.Hiç gülümsemeden bana ''Hoşgeldin'' dedi.Bir şey demedim ve sadece gülümsedim.Onların evlerine gittik ve evlerine adım attığım an bir karartı gördüm.Aynısını bill amca ve Sue yengemde görmüş olmalı ama hiç takmadılar,o karartıyı gördüğüm an;
-Ashley,korkma onlar bizden biri.
''Ne diyorsunuz siz ya! Sizde bir gariplik olduğunu anlamıştım'' dediğim an kahkaha attılar.Bana kalmam için verdikleri odaya gittim ve oturdum.Telefonumu alıp Jane'i(en yakın arkadaşım) aradım.Olanları anlattım ve gerçekten şaşırıp korktu,dedi ki;'' Ordan kurtulman lazım Ashley! Yoksa evlerindeki şey sanada musallat olacak.'' Ne diyorsun sen ya! Saçmalama Jane.Tamam belki onlarda bi gariplik var ama ortada paranormal bir şey yok,olmamalı! Dedikten sonra iki lafladık ve telefonu kapattım.Uzun uzun düşünmeye başladım.. Ya Jane doğru söylüyorsa? Çünkü bill amcamlarda bu eve taşınmadan önce evde oturan aile evden rahatsız olmaya başlamış ve çok geçmeden taşınıp evi bill amcamlara satmışlardı.Amcam önceden çok iyi biriydi ama evi değiştirdiklerinden sonra zamanla sopsoğuk biri oldu,ten rengi değişti ve resmen farklı biri oldu.Aynısı sue yengem içinde geçerli.Of korkuyorum.
Sabah okuluma gittiğimde Marry ve Alison(yeni tanıdığım arkadaşlarım) ile konuşurken dün olanları anlattım.Jane gibi onlarda çok ürküldü ve musallatın beni her yerde takip edeceğini söylediler.''Delirmişsiniz siz!'' diye bağırarak kalktım ve bahçeye çıktım.Okulda herkesin kendine ait bi odası vardı. Odama gittim.Ders çalışırken kapı çaldı.Kapıyı açtım.Garip tipli iki adam vardı onlara ne istediklerini sordum.Arkadaşların burada mı diye sordular?Hangi arkadaşlar derken Marry ve Alison'dan bahsettiklerini anladım.Onların burda olmadığını söyleyip kapıyı kapatacakken bir şey farkettim.İkisininde ayakları tersti bir çığlık attım ve kapıyı hemen çarptım.Çok hızlı nefes alıp veriyordum,napıcağımı bilemedim delikten baktığımda aynı şekilde duruyorlardı.Bunlar.. Bunlar... Onların ne olduklarını anladınız.Pencereden aşağı atladım.Koşa koşa kaçarken Marry ve Alison'ı gördüm.Onlara gelen adamların söylediklerini ve ayaklarının ters olduklarını söyledim.Söyledikten sonra sırıttılar ayaklarını gösterip bana dedikleri şey ise;
BUNLAR GİBİ Mİ?
