Oh That Feeling 1

•18хэсэг•

#Oh_That_Feeling төгсгөлийн 18хэсэг

Орой ч болов. Би оройн хоолоо идчихээд өрөөлүүгэ орон утсаа шүүрэн Тэхёнлуу залгалаа. Нилээн дуудуулсны эцэст тэрээр утсаа авав.

Тэхён: Хаён?

Түүний хоолойноос амьсгаадсан байгаа нь сонсогдлоо. Намайг хариу хэлэхын хооронд утасны цаанаас паржигнан сүлжээ тасраад байгаа юму гэлтэй муухай сонстон утас тасрахаас өмнө хэн нэгний орилох чимээ сонсогдон тасарлаа.

Тэхёнаа... яагаад утсаа салгачихаваа Юу болоод бгаа нь энэ вэ?Тэр зүгээр бгаада?!

*-маргааш нь-*

Нойр хүрсэнгүй шив... бараг л унтаж чадсангүй. Өчигдөр дахиад залгасан дуудаж бснаа таг болчихсон... одоо болохоор бүүр холбогдох боломжгүй болчихлоо. Ашш би хурдан очих хэрэгтэй...

Хувцасаа өмсөөд өөрийгөө бэлдчихээд гэрээс гарж яваад Жиминтэй таарлаа...

Жимин: ийм эрт хаачихнав?

Би: гарлаа.. чи юу хийж яваан?

Жимин: өглөө гүйсэн юм.. *хөлсөө арчих*

Би түүнд алчуур өгөн: май энүүгээр арч

Жимин нилээн гайхсан янзтай хараад: чинийхшдээ.. би хэрэглэвэл зүгээр юмуу?

Би түүнд алчуураа гаранд нь атгуулчихаад: битгий ингээд байлдаа... би өгж бн. Згр ав...

Жимин алчуур аван хөлсөө арчаад: баяр-

Би түүний үгийг гүйцээлгүй автобусны буудлын зүг алхалаа...

Жимин араас орилон: хөөе Хаён~~

Би эргэж харан: яасан?

Жимин: чи сүм дээр болох арга хэмжээнд явах гэж бгаа биздэ?

Би: тиймээ.. яасан?

Жимин: Хусог бас явна гэж бсан.. чи залгаад цуг яваарай. Метро гэж бхаар..

Би: зза чи яах юм?

Ингэж хэлсны дараа тэр аль эрт гэрийн хаалга онгойлгон орж блаа... одоо хүртэл хөндий хэвээр...... ><

Жимины хэлсэнчлэн Хусоглуу залгаад цуг явахаар болж бид газар товлон уулзаж одоо сүмлүү явах замдаа явж байна~

Хусог: өнөөдөр ч бороотой... нэг тм зэврүү муухай өдөр бншүү...

Би: харин тиймээ... сэтгэл санаа бас дагаад хачин болчихло...

Хусог: тм бололтой харагдаж байна. Гэхдээ Тэхёнтой уулзана биздээ?

Миний нүүрэнд гэнэт инээмсэглэл тодрон: Тиймээ... цуг үйл ажиллаагны үер байна... хамтдаа зугаална... бараг албан ёсны анхны болзоо *хацар улайх*