Magkabilang Mundo(One Shot)

Eira's POV*

Dali dali akong pumasok sa loob ng hospital. Ginala ko ang mga Mata ko at nakita ko si tita xylia Na Di mapakali she's facing back and forth. Lumapit ako sa kanya.

"T-tita? A-anong nangyari Kay Aiden?" Kinakabahang sambit ko ng makalapit Na ako sa kanya.

"Oh God Eira thank God you're already here!" Garalgal ang boses nya.  S-she's crying. She hugged me tightly and once again cry in my shoulder.

"B-bakit? Ano ba talaga ang nangyari?"

Humiwalay sya sa pagkakayakap sakin. At pinipilit Na pakalmahin ang sarili.

"N-nasa ER ngayon si Aiden. *huk* nirerevive sya ng mga doctor. I'm so sorry for not telling you everything Eira" umiiyak Na saad nya. Napakunot ang noo. Naguguluhan ako.

"A-ano po bang pinagsasasabi nyo?" Nalilitong tanong ko sa kanya. Pero kinakabahan ako. Di ko maintindihan.

"Eira-----" hinawakan nya ng mahigpit ang kamay ko. Nangingig ako. Parang ayaw ko ang kasunod ng salitang eduduktong nya . napabuntong  hininga sya.

"I-i'm sorry for not telling you the truth. A-Aiden is sick h-he had a congenital heart disease malaman lang namin yun When he was 4yrs old"

Congenital heart disease

Congenital heart disease

Congenital heart disease

Congenital heart disease

Napatulala ako. Nag lo-loading sa utak ko ang mga sinabihan ni tita. Para akong nabingi ayaw tanggapin ng sistema ko ang mga salitang narinig ko.

Para akong naging pipi Di ako makapagsalita. Ang tanging nagawa ko lang ay ang umiyak.

Bakit? In all of the people. Why Aiden? Napahagulgul ako.

"B-bakit? Kailangan PA bang mangyari to tita? Para malaman ko ang totoo?"

" he wished for it Eira pinagbigyan ko lang ang anak ko. Since he meets you at naging kayo. Yun lang ang hiningi nya. Ayaw nyang mahalin mo sya dahil lang naawa ka sa kanya. Dahil lang may sakit sya"

Napatakip ako sa bibig upang pigilan ang aking paghikbi. Ang sakit ba't Di nya sinubukan man lang sabihin sakin.? He leave me clueless. Akala ko okay lang sya he seemed healthy shit I was wrong. So effin wrong.

"Ano bang nag trigger para atakihin sya?" I said between my sobs.

Tita come closer to me and tap my shoulder. Ang bigat sa pakiramdam. Parang-------
Ang sakit.

"Stress. Pagod And excitement" tita said calmly this time.

Napamaang ako. Pagod? Bakit ano Na naman ang pinaggagawa nya?

"W-what??? I don't get it." Napa iling ako Naguguluhan Na talaga ako. Tita smiled at me a sincere one but I know behind those smile is loneliness.

"He prepared a surprise for you! Ginawa nya yun para maging masaya ka. Remember 4th anniversary nyo Na sa makalawa"

And upon hearing those words my tears come rushing down to my cheeks. He never failed to surprise me. He love to surprise people. Tae pati sa sakit nya Na.surprise ako. 4yrs? 4yrs nya ng nililihim sakin ang sakit nya.

Bumukas ang pinto ng ER at lumabas mula sa loob ang doctor. He was searching someone. Dumapo ang tingin nya samin. Agad akong tumayo kasunod si tita at sinalubong namin ang doctor.

"Doc how was he?" Agad Na tanong ko sa doctor ng magpang abot kami.

"Mr. Delos Santos family? Well kailangan namin syang ilipat sa ICU. He was still catching his breath. And Di PA sya nagigising may possibility na he could be in coma dahil sa ataking nangyari sa kanya. That's it for now. I have to go. The nurs will take charge" mabilis Na tumalikod ang doctor kasabay ng pagtalikod nya ang pagbagsak ng mga luha namin ni tita.