BİLİNMEZLİK

20 1 0
                                    

Kahvaltı etmek için merdivenlerden aşağı doğru indim. Hâlâ daha pijamalar üzerimdeydi bu yüzden babam;
"Neden hâlâ üzerini değiştirmedin? Okula gitmeyecek misin? diye sordu.
"Dün olanlar yüzünden uykumu iyi alamadım. Kendimi pek iyi hissetmiyorum gitmeyeceğim. "
"Peki kızım sen bilirsin. Bugün dedektif gelecek dün olan olayları araştırmak için. Ne olduğunu tam olarak anlatman gerekli bunu unutma."
"Tamam baba kahvaltı yapıp duş alıcam geldiğini haber verirsiniz." Diyerek hazırladığım tostu alıp odama çıktım. Dedektif mi? Sanırım olay baya büyüyecek. Acaba orada ne vardı? Yani kim bir tabuttan bir ceset çalsın. Belki de bir ceset değildi. İçinde tarihi kalıntılar da olabilirdi. Her neyse beni ilgilendiren kısmı sadece odamda duran o adamdı. Annemlere göre sadece bir kâbus olsa da benim için oldukça gerçekti. Yani bilmiyorum belki de sadece ben öyle istiyordum. Sonunda kahvaltımı bitirdim ve zaman kaybetmeden banyoya girdim. Sıcak bir duş rahatlamamı sağlayacaktı. Burada bile sürekli düşünüyorum off biraz ara vermeliyim sanırım. Yoksa akıl hastası olacağım. Havlumu aldım ve banyodan çıktım. Giyindikten sonra saçlarımı kurutup toparladım. Bir süre sonra mesaj sesiyle irkildim.
Can;
"İlayda bugün seni göremedim. Sanırım yoksun. Neden gelmedin? Bir sorun mu var?"

"Hayır sadece dün gece iyi uyuyamadım bu yüzden gelmedim. Yarın okulda görüşürüz. "
Demekle yetindim. Sanırım biraz kısa bir cevap verdim ama şuan pek konuşmak istemiyorum. Veee babam geldi sanırım dedektif gelmişti. Pff ben şimdi ne diyecektim.
Dedektif;
"Merhaba İlayda hanım ben özel dedektif Sarp Atak size bir kaç soru sormak istiyorum. "
"Merhaba! Tabii ki sorularınızı bekliyorum."
"Dün gece tam olarak ne gördünüz?"
"Bir adam gördüm ama çok karanlık olduğu için nasıl biri olduğunu bilmiyorum. "
"Pekala sanırım bu şahısı mutfak camında gördünüz Bayan ERBAY biraz bahsetmişti."
"Evet şu içmek için mutfakdaydım          ve birinin beni izlediğini fark ettim. Korktum ama bunun sebebi gözlerinin kırmızı olması ve onunla gelen soğukluk hissiydi. "
"Kırmızı göz mü?  Emin misiniz? Bunun ne olduğunu düşünüyorsunuz? Ya sadece bir göz yanılmasıysa? "
"Evet ne gördüğüme eminim daha önce böyle birşey hissettim mi kısmına gelirsek eğer bu eve taşındığımızdan beri hissediyorum."
"Neden özellikle bu ev?"
"Bilmiyorum beni tedirgin eden şeyler var bu evde. "
"Eminim sadece histir. İlayda hanım gördükleriniz sadece bir göz yanılması bu evde hiçbir şey yok. O gece hiçbir şey görmedin. Evde tek olmanın getirdiği bir korkuyla kendin kurguladın. Sadece hayal gücünün bir oyunu."
"Siz ne dediğinizi sanıyorsunuz gördüğüm kişi gerçekti oradaydı bana bakıyordu."
"Kameralara baktım orada kimse yoktu."
"Ya tabut onun için ne diyeceksiniz? Onu da mı benim hayallerim açtı? "
"Tabut kapağında pençe izleri bulduk. Gece ormandan gelen vahşi hayvanlardan biri kapağı zorladı ve içindeki kemikleri aldı. Daha önceki araştırmalarımda da buna benzer vakalar olmuştu. "
"Siz ne dediğinizi bilmiyorsunuz. Bir şeyler saklıyorsunuz belli ki bu olayla ne tür bir ilginiz varsa artık. "

O sırada babamlar geldi. Annem ise beni oradan uzaklaştırdı. Baya bi sinirlenmiştim. Annem sakın olmam gerektiğini söyledi. Bir süre sonra yanımıza babam geldi dedektif herşeyi anlatmış babam da kabul etmiş yani en mantıklı açıklaması buymuş. Tamamen saçmalık olduğunu söyledim ama bana inanmadılar gibiydi. Odama çıktım ve tüm gün boyunca ayrılmadım. Gece olmuştu uyumam lazımdı ama henüz yemek bile yememiştim. O kadar kızgınım ki asla aşağıya inmek istemiyorum. Sanki o dedektif bir şeyleri örtbas etmek istiyor gibi. Çok şüpheli gözükmüştü gözüme ama yapacak bir şeyim yoktu. Daha fazla düşünmeden uyuya kaldım. Sabah alarmın sesiyle uyandım üstümü değiştirdim ve okula gitmek için arka kapıdan çıktım. Garaja girdim ve arabayı aldım bu sefer de yürümeyecegim. Arabayı çalıştırıp yola çıktığımda telefonum çaldı arayan kişi Can'dı;
"Efendim Can."
"Neredesin? İstersen seni alabilirim."
"Yok sağol arabayı aldım bugün. "
"İyi olmuş ehliyetin var mı batı kaza falan yapmada :))"
"Hahhaha gerçekten çok komikk. Geç sen dalganı. Neyse ben araba kullanıyorum kapatmalıyım."
"Dikkat et! Görüşürüz " gülme ile birlikte telefonu kapadı.

Karanlığın Esaretinde Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin