BOŞLUĞA DÜŞMEK

Adsız Bölüm 1

Koşuyordum.
Sadece koşuyordum... adımlarım her zamankinden üç kat daha hızlıydı.Nefes alışverişimi duyamaz olmuştum.Kalp ritmimi duyamıyordum artık.Neyden veya kimden kaçtığımı bilmiyordum. Yaptığım tek şey koşmaktı...Arada bir arkama dönüp bakıyordum ama neden yaptığımı bilmiyordum.Sanki bir şeyden kaçar gibiyim,korkmuştum. Birinin beni yakalayacağından korkuyordum ama ne olduğunu ve neden burada olduğumu bilmiyordum.Adımlarımı hızlandırmaya başlamıştım ki aniden önüme bir boşluk geldi.Aşağı baktığımda bir dere geçiyordu.   
Acaba atlasam yaşar mıydım?...

Peki ya arkamdan hiçbir şey gelmiyorsa...
boşu boşuna atlayıp ölürsem?

Ne yapacağımı bilmiyordum.

Bildiğim tek şey yaşamak istediğimdi. En iyisi arkamdan gelen şeyi beklemekti ve ne olduğunu görmekti.Beklemeye koyuldum.Dakikalar geçmiyordu, zaman kavramı yok gibiydi ,beklerken üstümden terler boşalıyordu.Kalp ritmimi hissetmeye başlamıştım.Elimi kalbimin üstüne götüreceğim sıra vücuduma baktım ve çırılçıplak olduğumu gördüm. vücudumu incelemeye başladım.Vücudumda minik minik delikler vardı ne olduğunu anlayamamıştım. delikler gittikçe büyümeye başlamıştı. Kolumu biraz daha göz hizama yaklaştırıp delikleri inceleyim derken bi anda deliklerin içinden kurtlar çıkmaya başladı.Neye uğradığımı şaşırmıştım. kanım çekilmişti sanki.Ne olduğunu anlayamamıştım ve o şaşkınlıkla arkama bile bakmadan atladım.
                                                                             ***
Gözlerimi açtığımda yatağımın yanındaki yerde ağzımdaki salyalar yere akmış bir vaziyette uyandım.Her yerim tutulmuştu .Boynumu hissetmiyordum bile.

Ben gece yorganla iç savaş mı yaşamıştım yahu.
Ve galiba yenen taraf ise yorganım olmuştu.
Beni resmen aşağı atmış.Yada yine gördüğüm bi kabustan etkilenip yataktan düşmüştüm.

Hemen olduğum yerden kalkıp banyoya gittim.Elimi yüzümü yıkadıktan sonra aynada gözlerime baktım ve hala şişliklerin geçmediğini gördüm.Ne vardi yani su ödevleri az verselerdi de bende gece ders çalışmak yerine uykumu alabilseydim.Ama yoook illa Laura gece gündüz ders çalışacak hiç uykusunu alamayacak ve gözleri şiş bir şekilde okula gidecek dimi. Aa bu arada size kendimi tanıtayım adım Laura pek öyle şaşalı bir hayatım yok lise son öğrencisiyim ,en büyük hayalim doktor olmak. Tabi şimdiden verilen sorulardan bıkmışken nasıl yedi yıl üniversite okuyacaktım bende pek anlayamadım ama neyse.Kıyafetlerimi giydikten sonra
Aşağı annemlerin yanına indim ve çayımı alıp masaya oturdum.bir iki şey atıştırdıktan sonra çantamı alıp otobüs durağına gidip beklemeye koyuldum.

                                                                   ***
Yarim saat bekleyişimin ardından sonunda gelmişti otobüs.Apar topar otobüse bindikten sonra okuluma doğru yol aldım.

                                                              ####

Sonunda okul bitmişti .Artık eve gidebilirdim.Ama ondan önce Aynuru arayıp  bugün spora gidip gitmeyeceğimizi sormalıydım.Telefonuma numarasını girdikten sonra aramaya başladım. üçüncü çalışta açmıştı.

-- Alo kanka napıyorsun?
-Oturuyorum kanka sen
--Bende okuldan çıktımda şey diyecektim biz bugün spora gidicez mi?
-Gidelim kanka.
--Tamam kanka öptüm bay bay.

Aynur benim beş yıllık arkadaşımdır. Birbirimizin her şeyini biliriz.Her akşam onlara gider odaya çayımızı alıp oturur ve  her kızın yaptığı gibi gıybet yapmaya başlardık. Kendisi siyah saçlı kahverengi gözlü tıfıl bir kızdır.Bizim binanın çaprazında otururlar ve her okul çıkışında spora gideriz.Daha doğrusu ben onu benim yanımda spor yapması için çağırmıştım.Çünkü etine dolgun biri olduğundan dolayı kilo vermek istiyordu ve bende  benim yanıma gelmesini söyledim. Böylelikle spor arkadaşımda olmuştu.

                                                                         ***

Yemeğimi yeyip, spor çantamı hazırladıktan sonra Aynurgilin binasının önüne gidip bağırmaya başladım.Her defasında böyle olurdu  ondan önce hazırlanır aşşağı binanın önüne gider  ve onu çağırırdım. Kendisi üşengeç bir insan olduğundan bir türlü hazırlanamazdı.En az on dakika beni kapıda bekletirdi.Üç kere bağırışımın ardından sonunda balkona çıkabilmişti  hanımefendi.

--Kızım hadisene ya her defasında aynısını yapıyorsun uyuşukluğu bırakta gel artık.

-Tamam be  sanki atlı kovalıyo senide.Azcık beklesen ölürsün sanki.

--Bak hala laf yetiştiriyor ya.Gidip hazırlansana kızım.

-Tamam be gittim.

Aynurun dediği laf aklımda dönüp duruyordu. Kovalamak ,kaçmak... sanki bana birşey çağrıştırıyordu... galiba gördüğüm kabus ile ilgiliydi ama ne gördüğümü  hala hatırlayamamıştım.

-Şişşt .kızım Leylamısın(Aşık) nesin gene nereye daldın ya. Alooo hadi gidelim artık hazırlanmam bitti diyoruuum. kızıım hadisenee.

Aynurun o cıyak sesiyle bi anda irkilip kendime geldim.Vallaha karga bu kızı görse kendi sesine şükrederdi.

--Tamam kızım be ne bağırıyorsun kulağımın dibinde.gidelim hadi.

-Ne o kız dalıp gittin gene.Ne oldu aşık mı oldun yoksa.Bak vallaha birşey varsa ve bana anlatmıyorsan çok kötü bozuşuruz biliyorsun dimi. 

--Ya kızım ne saçmalıyon yine .Zaten ben aşık olsam  daha ben aşık olduğumu anlayamadan sen direk anlarsın. 

-O da doğru.diyip kahkaha attı.

Eğer üç tane dilek hakkım olsaydı biri kesinlikle bu kızın kafasını yaşamak istemek olurdu.

Neyse Allahtan spor salonuna yaklaşmıştıkda  şu kızın çenesinden kurtulacaktım.Soyunma odasına gidip spor kıyafetlerimizi giyinmeye başladık.Bi anda Aynurun uzaylılar geliyormuş gibi olan fon müzikli telefonun çalmasıyla irkildim.Kaçkere şu kıza telefonunun zil sesini değiştirmesini söylesemde o inatla değiştirmiyordu.Telefonu açar açmaz kibar kibar davranmaya başlamıştı.Allah allahaaa  bu kız hiç böyle çıt kırıldım konuşmazdı.Dur bakalım elbet öğrenirim şimdilik sessiz kalıyım diye düşündüm.Soyunma odasından çıkıp spor aletlerinin yanına gittik.Tam bir saattir telefon ile konuşuyordu .Hem spor yapıyor hemde telefondaki kişiye laf yetiştiriyordu.Vallaha bu kızın bu huyuna hayranım ya.Ne kadar üşengeç olursa olsun iş konuşmaya gelince hiç sıkılmadan saatlerce konuşabilyordu.Arada bir telefonu tut diye bana veriyor .Sıradaki hareketi yaptıktan sonra elimden telefonu geri alıp konuşmaya devam ediyordu.Kulağına eğilip kim bu kanka dediysemde beni tınlamamıştı.Neyse yakında çıkar kokusu.

İki saatlik spordan sonra yatağıma yatıp dinlenmeyi hakediyordum artık.Bacak kaslarımı hissetmiyordum bile. Eve girer girmez odama gidip yatağımın üstüne kendimi bıraktım ve pufuduğuma sarılıp uykunun beni alıp götürmesini bekledim.