Chapter 38: First Move Going To First Base!

129 3 1
                                    

Unti unti nang bumababa yung tubig baha kaya naman nagawa na ni Kianng pumunta sa pinakamalapit na Market para mamili ng ibang supplies.

Ako naman nagdecide na labhan yung mga damit na pinahiram sakin ni Kiann. Marunong po akong maglaba. Tinuruan ako ng Mommy ko dahil hindi daw pwedeng lahat iaasa ko sa housemaid even my undies.

Ang sarap makinig ng music habang naglalaba! Maya maya pinatugtog ang Fallen by Janno Gibs, naalala ko tuloy na ito yung music sa kotse ni Kiann nung first time kong sumama sa kanya.

"What are you doing?" Muntik na akong malaglag sa uPuan ko dahil sa gulat!

" Ano ka ba naman Kiann! Aatakihin ako sa puso sayo eh." singhal ko sa kanya nang lingunin ko siya. "Tsaka kailangan mo pa bang itanong kung ano ginagawa ko?"

"You don't have to do that. "

"Just let me okAy? Sa 4 days kong pag iistay dito wala na kong ginawa kundi manghiram sayo ng mga to. " Itinaas ko yung mga nilalabhan ko. "Isa pa, ako naman gumamit niTo kaya okay lang na labhan ko to. "

"Pero Aeries... "

"No buts okay? I can handle this."Nginitian ko siya. "Mabuti Pa magluto ka na lang, medyo nagugutom na kasi ko. Matatapos na din naman ako. "

I saw a tiny smile from his liPs.

"Ayos ah! Pakiramdam ko tuloy mag asawa tayo dahil sa sinabi mo. "

"HAhaha! ASa! "

"Bakit? Hindi ba pwede? "

Nilingon ko siya and I saw seriousness in his face.

"Ewan ko sayo! MaGluto ka na nga lang!" Kunway reklamo ko sabaY irap sakanya.

Hindi ko na siya narinig magsalita pa. Pero naririnig ko ang tunog ng mga gamit sa kusina.


Nanonood kami ng t.v, sinasabi doon na nakaalis na ang bagYO at safe na ulit ang magbyahe.  Ibig sabihin makakauwi na sila Daddy at Mommy.

"Kiann di ba sabi mo hindi na baha sa labas? Siguro sa daanan pauwi samin hindi na rin baha diba? Tingin mo? " tanong ko kay Kiann habang nakasandig ako sa braso nya. Sarap ng feeling eh!

"Malamang hindi na yun. Bakit gusto mo nA bang umuwi sa inyo?"

Tumango lang ako bilang pagsang ayon.

Narinig ko yung malalim nyang pagbuntong hininga.

"Okay. Ihahatid na kita bukas sa inYo. "

Para naman akong naguilty sa reaction niya.

"Ahmm. Kiann... As much as I wanted to stay we both know it's impossible. For sure uuwi na sila Daddy and I am sure na hindi nya gugustuhing malamang naandiTo pa ko saYo gayong humupa na ang baha. " Hinawakan ko yung kamay nyang nasa lap nya. " I hope you understand. "

He gave me his sweetest smile. "Of course I do my Princess. Hindi ko lang maiwasang malungkot the fact na aalis ka na sa tabi ko."

Umayos siya ng upo at hinawakan niya yung kamay ko.

"I never imagined na posible palang mangyari satin to. Noon, tinatanaw lang kita mula sa malayo pero ngayon.... Eto't nahahawakan pa kita. "

Namula ako sa mga sinabi nya. Pero kahit din naman ako hindi ko inaasahang hahantong kami sa ganito.

"Will you grant one more wish from me? "

"huh? What.. Wahat is that? " God! Bakit ako nabubulol?

Loving You Unexpectedly Where stories live. Discover now