Cehennem Çiçeği

2* Su

Pespembe bir odanın içinde gözlerimi açıyorum. Neredeyim? Duvarlara dokunuyorum. Bu kapalı yerde nasıl nefes alıyorum.

"Ecel' e göre fazla iyimsersin." Derinden gelen kalın sesle ürküyorum. "Ve daha korkak." Bedenim yavaşça yere doğru süzülüyor.

"Ben neredeyim? Sen kimsin?" Çığlık atarak duvarlara vuruyorum ve bir yandan içimden tekrar ediyorum. Tanrı' m beni koru, Tanrı' m beni koru..

"Sen aptal olansın değil mi?" Kime göre aptal? Ben buraya nasıl geldim? Hiçbir şeyi ne biliyor, ne de hatırlıyordum. Saçlarıma dokundum, yumuşak ve simsiyahlardı. Güzel bir kız olmalıydım. Gerçi kız mıydım?

"Sen kimsin?" Diye bağırdım öfkeyle. "Bunu sana söyleyemem." Beni neden burada tutuyordu? Yada neden kimse kurtarmaya gelmiyordu? Ailem, arkadaşlarım.. Gerçi öyle birileri var mıydı?

"Lütfen ne yaptıysam beni affet, Tanrı' da seni affedecektir." Kalın ses kahkaha atıyor ama cevap vermiyordu. Bir anda etrafta eşyalar belirdi. "Bu," Sesim tıkanıyordu. "Bunu nasıl yaptın? Konuşsana!"

"Söyle." Kafam allak bulak bir şekilde etrafıma bakıyorum. "Ne söyleyeceğim?" Koltuklar, televizyon, saat. Yaşam kokuyor.

"Ne görüyorsun?" Gülümsüyorum. "Renk görüyorum, yaşam." O an içimi bir özlem kaplıyor. Ama bilmiyorum, neyi özlüyorum?

"Neden buradayım?" Kalın sesin sahibi alkışlıyor. "Güzel soru!" Odanın içinde sesin geldiği yeri arıyorum.

"O zaman güzel bir cevap ver!" Bağırmaktan acıyan boğazımı tutuyorum. "Neden buradayım?"

Eşyalar aniden kayboluyor ve kalın ses neşeyle bağırıyor. "Hokus pokus!" Gözümden bir damla yaş akıyor. O an rüya görüyor olma ihtimalim aklıma geliyor. Kendimi mıncırıyorum ve sert bir tokat atıyorum. Değişiklik yok. Gözlerimi kapatıp uyandığımı hayal ediyorum, değişiklik yok.

"Eğer amacın kendini öldürmekse ben bunu daha kolay halledebilirim." Yeniden sesin geldiği yönü arıyorum ve bulamıyorum. "Bana neden bunu yapıyorsun?"

"Senin iyiliğin için." Kahkaha atıyorum. Kim, kimi iyiliği için bir odaya hapsederdi? Hiçkimse.

"Sen kimsin?" Neden sadece bana basit bir oda göstermekle yetinmişti. O odada da neyin nesiydi?

"Neden burdayım?" diye beni tekrar etti ses. Aklıma gelen soruyla kaşlarım çatıldı. "Ecel kim?"

Kalın sesin sahibi bu soruyu beklemiyormuş gibi uzun bir süre cevap vermedi. Sorumu yineledim.

"Senin kurtarıcın!" diye bağırdı ve bir anda tüm pembelik kaybolup yerini simsiyah bir odaya bıraktı. O an başından beri sormam gereken soru aklıma geldi. Ben kimim?

                        Bölüm sonu.

İki bölüm farklı kişiler tarafından anlatılmaktadır. Bölüm isimleri, karakterlerin adıdır.