Bir çığlık atarak uyandım.Çok terlemiştim ve hızlı nefes alıp veriyordum.O an kafamda bir sürü kahkaha sesleri duyuyordum ve etrafımdan karartılar geçiyordu.İçimden bi an '' Sanırım Jane doğru söylüyordu,benimle uğraşmak isteyen bir varlık var'' diyip duruyordum.Saate baktığımda daha 5:00'dı.O saatten sonra uyuyamadım çünkü aynı rüyayı görmekten korkuyordum.Aşağıya inmeye karar verdim.Hep bir gıcırtı ve kahkaha sesleri duyuyordum. Ne olacaksa olsun dedim artık. İçimde bi korku olsada merdivenlerden iniyordum.Salona indim ışığı açtığım an bi çığlık koparttım ve tam karşımda Bill amcamla Sue yengemi gördüm.Bana korku dolu gözlerle bakıyorlardı.İçimden burdan kurtulmalıyım,burdan kurtulmalıyım,burdan kurtulmalıyım diyordum.Bana el işaretiyle yukarı çıkmam gerektiğini belirttiler.Salona baktım ve garip şeyler gördüm,küçük bir masanın üzerinde mumlar,yırtılmış kağıtlar,fincanlar ve salon ben ışığı açmadan önce tamamen kapkaranlıktı. Bu.. Buu.. onlar şeytanla iletişim kurmaya çalışıyorlardı.Fazla inceleyemeden beni odama yolladılar.
Odamda düşünüp durdum,aileme ulaşıp onlara Bill amcamın ve Sue yengemin gerçek yüzlerini söylemek istedim ama bana inanmayacaklarını biliyordum.İnanamıyorum nasıl bir yere geldim ben ,sanki bir şey beni hep takip ediyormuş gibi... Sanırım Jane gerçekten haklı.Bunları aklımdan geçirirken bile etrafımda karartılar,çığlık sesleri,korkutucu kahkahalar duyuyorum,fakat bunların ne olduğunu bilmiyorum,yani sanırım...
Sabah uyandığımda aşağı inmeye korktum.Karnım çok açtı ama onların evinde yemek yiyeceğime aç kalırım daha iyi.
Okul için hazırlandım merdivenlerden hızlı hızlı aşağı indim.Onları görmeden umarım evden çıkabilirdim.Aşağıda,salonda masanın üzerinde mumlar hala duruyordu.Masaya iyice baktım fincanlar,mumlar hala oradaydı.Bill amcamın ve Sue yengemin nerde olduğu konusunda bir fikrim yok. O sırada tam saate baktım ve okula geç kaldığımı farkettim hemen geri döndüm ve döndüğüm an bir çığlık patlattım. Arkamda bir karartı gördüm ve bu önceden gördüklerim gibi hemen kaybolmuyordu. Ne yapacağımı bilemiyordum.Kendimi istemsizce yere attım ve geriye doğru sürüklendim.Beni takip ediyordu.İmdat! İmdat! diye bağırmama rağmen dışardaki kimse beni duymuyordu.Sanki kendi sesimi sadece ben duyabiliyordum... Kendime ''Uyan ashley rüyadasın,uyan ashley rüyadasın'' dememe rağmen hala kendime gelemedim.Bu gerçekti geri geri sürüklenirken arkamdaki merdiveni farketmemiş olmalıyım kiii...
10 dakika sonra kendime geldim,merdivenlerden düşmüştüm.Önüme baktığımda o karartı yoktu ve azda olsa rahatladım. Bu yaşadıklarıma inanamıyordum,okula gidebilicek halde değildim.Zaten o insan olup olmadığından emin olamadığım arkadaşların yüzünü görmeye açıkçası pekte meraklı değilim.
Odama çıktım ve rahat bir şeyler giyinip Jane'i aradım.Ona olanları,beni ne olduğu belirsiz bir karartının takip ettiğini söyledim.Beni dinlerken hiçbir şey söylemedi,sadece dinledi.Sanki benden korkmuş gibi davranıyordu,bunu anladım. Ve bana söylediği tek şey her zamankisi gibi; '' Ordan kurtulman lazım Ashley! Onlar...onlar sana musallat oldu ve seni rahat bırakmayacaklar.Orada daha fazla kalmamalısın,tek diyeceğim bu.'' dedi ona ailemin bana inanmayacağını söyledim ama sanırım telefonu kapatmış olmalı ki dediklerimi duymadı. İnanamıyorum ya,en yakın arkadaşım beni bir deli sanıyor.Belkide öyleyim bilemiyorum ama bu elimde olan bir şey değil ki! Gerçekten korkuyorum!
Hava kararmıştı.Bill amcamlar hala ortalıkta yoktu,gerçi gelmeselerde olur.Onların yüzünü görmeye dayanamıyorum! Etrafıma bakınıyım derken bir kitaplık gördüm ve içine bakındım.Hepsi kalın kitaplardı ve içlerini azcık karıştırdığımda ürktüğümü itiraf etmeliyim.İçlerinden bir tanesini aldım ve yukarı odama çıktım.Yatağımda oturup okuyordum.İçinde sadece şeytanla iletişim kurma yolları vb. şeylerle ilgili yazılar yazıyordu.Ben bunları korkarak okurken kitap birden bire kapandı.Işıklar sönüp yanmaya başladı ve duvarda bir gölge belirip duruyordu.Boynuzlu bir şeydi bu.O an yerimde dondum kaldım.İçimden bunun bir an önce bitmesi için dua edip duruyordum.O gölge yavaş yavaş büyüyordu ve sanki tüm odamı kaplamıştı... derken odamda yüzü belirsiz bir şey bana doğru geliyordu.Çığlık atarak ağlıyordum bu olanları durduramıyordum. Bana doğru yaklaştı ve birden boğazımı sıkmaya başladı ona engel olmaya çalıştım başucumdaki bardakla kafasına vurdum ve o an yere yığıldı. Koşarak kapıyı açmaya çalışırken kapım kilitlendi ve o an kaldım.Pencereyi açmaya çalışıyordum ama olmadı. Arkamdaki belirsiz şeyin yeniden kalkacağını düşünürken onu bıçakla öldürmek aklımdan geçti.. Geri döndüğümde bıçakla arkamda belirmişti ve ne olduğunu aklımda kavrayamadan bıçağı karnıma sapladı...
Karnımdan kanlar akıyordu,başım dönüyordu ve aklımı yitirmeye başlamıştım,canım yanıyordu.
YERE YIĞILDIĞIM AN O VARLIĞI GÖREMEDİM,ŞUAN TEK İSTEDİĞİM ŞEY SADECE BİR ''YARDIM''.
