SAADET

Bölüm 1

İnsanın kalbiyle konuşan eylül yağmurunda penceresinden dışarıyı izlerken içini bir hüzün kaplamıştı,bu anlarda sürekli yaşaması gereken hayatın bu olmadığını düşünmekle birlikte hayatının şafak vaktinde olduğunu sezer,içini garip bir mutluluk kaplardı.Annesiyle beraber yaşayan Saadet babasını henüz dokuz yaşında kaybetmişti.Yirmi bir yaşında olmasına rağmen hayatın acımasızlığını,zayıfın ezildiğini ve güçlünün nankör olduğunu kavramıştı bile.

Günlerden cumartesiydi tıpkı bir canavar gibi görünen fabrika sabah yuttuğu insancıkları akşam vaktinde dışarıya kusmuştu.sabah hüzünle fabrikaya giden işçiler ailelerine kavuşmak ve akşamı beraber sohbet etmekle geçirmek için heyecan ve mutlulukla evlerine dağılıyorlardı.Fakat içlerinde biri Saadet 'e çok tuhaf gelmişti.sarı saçlı,mavi gözlü,yuvarlak yüzlü bu adam elindeki açılmamış şemsiyesiyle bir anne edasıyla okşayan yağmurun  altında ağır ağır ilerliyordu.Saadet bu adamı görür görmez içinde fırtınalar koptuğunu hissetti içinden dışarı gidip sabahlara kadar yağan yağmurun altında dans etmek geliyordu çok tuhaf gelmişti bu ağır duygu adeta ona yaşama sevinci vermişti.

Pazar günü sabahında erken uyanan Saadet çizdiği resimleri sergiye götürdü.Herkes tarafından beğenilen resimleri her seferinde olduğu gibi büyük bir ilgi gördü.Resimlerini tanıtırken biri onun dikkatini çekmişti bu o dünkü adamdı.Tam o an adam ona doğru geldi:"Ne kadarda güzel resimler benim ruh halimi anlatıyorlar sanki,aslında dün saçlarınızın rüzgarda dans ettiğini gördüğümde anlamalıydım ressam olduğunuzu "

O günden sonra Saadet ile Musa hayatlarının her anını beraber geçirmeye başladılar.Saadet onun fabrikadan çıkmasını bekler,birbirlerine kavuşunca sanki senelerdir ayırmışlar gibi özlemle sarılırdılar.Bazen Saadet sevdiğinin portresini çizer bazen de hedefsizce yürürlerdi,pazar günleri beraber sahile iner günlerini beraber geçirirlerdi.

Saadetle Musanın nişanlandığı ikinci gün Musa askere çağrılmıştı.Musa çok ağlıyordu,sevdiği biricik insandan ayrılmak zorundaydı.Musa sevdiğiyle vedalaştıktan sonra son olarak :"ne olursa olsun beni bekle bitanem,unutma ne olursa olsun"