Shanaya: Queen of the Fairies

Chapter 19: Talk

It's been two years since the last time I saw him. Napalunok ako habang nakatingin sa gawi niya.

Parang kailan lang ay halos bugbugin ko na ang sarili ko dahil sa nararamdaman ko sa kanya. I even convinced myself that my feelings towards him were temporary. I tried, okay, and I thought I succeeded. But looking at him right now, mukhang magsisimula na naman ulit ako nito mula sa umpisa.

"Shanaya, let's go." Napabaling ako kay Natasha noong marinig ang tinig ito. Nakatayo na sila ngayon 'di kalayuan sa akin. Kinayaw pa nito ang kamay ngunit hindi ko magawang kumilos at ihikbang ang mga paa ko.

I bit my lower lip. Half of me wanted to go and leave this place right now! Gusto kong magtago at hindi magpakita sa kanya. But who am I kidding? I know that the other half of me wanted to stay and quietly look at him! Kahit sa malayo lang. Nais ko lang punan ang dalawang taong hindi ko ito nakita!

Bumaling muli ako sa kinaroroonan ni Timothy na ngayon ay pilit na hinuhuli ng mga kawal na nakapalibot sa kanya. They kept on chasing him down while Timothy is just grinning on them. He effortlessly moved and no one can even touch him!

Mayamaya lang ay naging agresibo na ang mga kawal na nakapalibot kay Timothy. Halos sabay-sabay silang umatake rito at hindi nagtagal, isang kawal ang tumilapon. Agad namang nanlaki ang mga mata ko noong mapagtantong patungo sa kinatatayuan ko ang direksiyon nito!

Move, Shanaya! Damn it! "Shanaya!" rinig kong tawag sa akin ng kambal.

Pilit kong iginalaw ang mga paa ko. At noong sa wakas ay naigalaw ko na ito, isang hakbang paatras ang ginawa ko. Ngunit bago pa man ako tuluyang makaalis sa kinatatayuan, biglang may kamay na humawak sa braso ko at mabilis na hinila ako. Segundo lang ay nasa harapan ko na ang kawal na tumilapon mula sa gulong nangyayari ngayon dito sa sentro ng Lynus.

"Seriously? Naghahanap ka ba ng sakit sa katawan!" Napakurap ako kay Nates noong bigla itong sumigaw sa tabi ko. Wala sa sarili akong napabaling sa kanya at gulat na napatitig dito. Inis naman itong bumaling sa kawal na ngayon ay maingat na tumatayo mula sa pagkabagsak niya kanina. "Mag-ingat naman kayo!" galit na saad nito sabay higit sa akin patungo sa kinaroroonan ng mga kapatid niya.

Napatanga na lang ako sa inasal ni Nates. What is he? A version 2.0 of Simon?

"You two, bakit niyo pinabayaan ang isang ito?" He asked his sisters and let go of my arm. Hindi naman sumagot ang dalawa. Well, hindi naman nila kasi ako pinabayaan. They kept on calling me earlier, but my body betrayed me and froze! It's not their fault!

Napangiwi na lamang ako at umayos nang pagkakatayo. "Nates," tawag pansin ko sa kanya. Kunot-noo itong lumingon sa akin. "I'm okay. It's not their fault. Ako ang nagpasyang manatili sa kinatatayuan ko kanina kahit na tinatawag na ako ni Natasha. I'm sorry."

Napasinghap ako noong biglang hawakan nitong muli ang braso kong hinigit niya kanina. Bahagya pa akong napangiwi dahil nakaramdaman ako ng sakit mula roon. Mukhang napasama ito dahil sa biglaang paghila niya sa akin kanina upang hindi matamaan no'ng tumilapon na kawal. "If you want to get in to trouble, leave my sisters alone, Shanaya," malamig na wika nito sa akin. Natigilan ako at sinalubong ang seryosong titig nito.

"Kuya Nates, stop it," mabilis na suyaw ni Nathalie sa kapatid ngunit hindi niya ito pinansin. "Kuya-"

"Hands off, Nates." Biglang nanlamig ang buong katawan ko noong may nagsalita sa likuran ko. Mayamaya lang ay namataan ko ang pagbabago sa ekspresyon ni Nates. Mabilis itong tumingin sa nagsalita sa likuran ko at tahimik na tumingin muli sa akin.

I held my breathe as Nates slowly removed his hand on my arm. Umayos ito nang pagkakatayo at kunot-noong itinuon sa taong nasa likuran ko ang atensiyon. "What now, Timothy? Done playing around?" Nates asked as he crosses his arms against his chest.