Uzun zamanlarda cok mutlu yaşayan iki Kral ve Kraliçe yaşarmış bunlar birbirini severler ve hiç ayrıl mazlarmış ve günler herzamanki gibiymiş günlerden birisi kapıyı bir insan çalmış Kraliçe kapıyı açmış ve senin burda neşin var demiş o insan da şöyle demiş eyer burdan gitmesen kızını öldürüm demiş aslında amacı ikisini kıskanıyomuş ve Kraliçe İzabela kızının ölmememesi için hemen kabul etmiş ama Kral Murata söylememiş çünkü onu dövdürür ve kızının ölmesine sebeb olurmuş yani ona söyleyemezmiş ve Kral dolaşmaya gitmiş ve Kraliçe fırsat bularak valizini toplamış ve saraydan kaçmış ama nöbetçiler görmemiş ve ormana doğru gitmiş ve yarım saat sonra Kral dönmüş içeri girmiş Kraliçe diye bağırmış yukarı çıkmış ne ondan bir mektup ne de biriz bile yokmuş.
