Keira The Gorgeous

Chapter 1

Keira's POV

"Hi keira!" Naglalakad ako ngayon sa hallway ng school. Nginitian ko lang yung bumati sakin at tsaka nag madali.

"KEIRA I LOVE YOU DAW SABI NI ZAR!" don't mind that. Ilang beses na akong naganyan pero alam kong di sila seryoso. Mga pang asar lang.

"Kringgggg...... kringgggg......" ghad! Late na ako. Pabilis ako ng pabilis hanggang sa tumakbo na ako.

"Ouch!" Aw! Ang sakit ng pwetan ko.

"Sorry miss. Tulungan na ki- KEIRA? oh my gosh! Miss Keira! Pa picture naman po pleasee? Kahit isa lang. Grabe fan na fan nyo p-"

"Okay! Okay! Fine" nagpilit na lang ako ng ngiti dahil swear!late na late na ako. Terror pa naman teacher namin. Bago pa sya makapagsalamat at i express ang sarili nya kung gaano nya ako hinahangaan, tumakbo na ako ng mabilis.

Napatigil ako ng makita ko si Clyde. Nginitian nya ako at para naman di naman ako magmukhang rude, ngumiti rin ako sa kanya. Bago pa ako makaalis, hinawakan nya ang kamay ko.

"Uy Keira! Long time no see. Marami akong gustong ikwento matapos ng confession ko sayo. Alam mo bang-"

"Uy! Mamaya na pre ah nag mamadali kasi ako eh. Bye!" Sh*t

Nasa 4th floor na akong hingal na hingal at pawis na pawis. Napahawak muna ako sa tuhod ko saglit nang maramdaman kong may nasa harap ko. Pag angat ko ng ulo ko, Tss. Ako na talaga ang pinakamalas na tao sa araw ngayon. Ugh!

"Keira, Well well well, hmm.. i guess late ka na noh? Aww! Wawa ka naman. Pawis na-"

"Pwede mamaya nalang? Ayoko masayang oras ko sayo so if you excuse me." Umalis na ako doon at pumunta na sa classroom namin. Napatingin saakin lahat ng tao sa room. Aish! Center of attraction nanaman ako. Eto iniiwasan ko eh.

Tumingin saakin ang naniningkit na mata ni Ms.Agli. Ako naman ay nag aantay ng sigaw mula sa kanya.

"Woah! Sorry Ms. Agli Im late." Napalingon ako sa likuran ko nang marinig ko ang isang boses lalaki. Si Kean. Ang pinakagwapo-este pinakamayabang na nakilala ko sa Ramirez University.

"Magkasama ba kayong dalawa?" Tanong saamin ni Ms.Agli. Palibhasa matandang dalaga kaya sungit sungit. Hmp.

"Hind-

"Yes. Have a problem with that?" Bago ko pa matapos ang sagot ko, inunahan na kaagad ako ng AirKean na to. Aba't langya talaga!

"Paano kung sabihin kong oo? May magagawa kayo?" Sagot ni Ms.

"Then you're fired. We already said sorry and i think that's enough instead na heto ka ngayon at nagagalit samin. Walang magagawa kung papagalitan mo lang kami at mas makakapag aral ang lahat ng estudyante sa loob ng klaseng to kung magtuturo ka na." Di agad nakasagot si Ms. Sa tinugon ni AirKean. Yabang talaga. Porket lang sila may ari ng school.

"Fine. You may now take your seats." Mahinahon ngunit halata parin ang inis nito saamin.

Umupo nalang ako sa likod kung saan may bakanteng upuan. Gayundin si Kean na one seat apart lang ang layo mula saakin.

Nang mapatingin sya sakin, ngumisi sya. Talagang ang yabang!

Bla.. bla... bla... Kaantok naman!

"Ringggg... ringggg...." Hay salamat.

"Hoy panget! KeirAnget!" Geez. Lumingon ako sa walang hiyang tumatapik saakin.

"Ano!?" Inis kong sambit sakanya.

"Sabay tayong maglunch mamaya." Napataas naman ang kilay ko sa sinabi nya.

"Kapal naman talaga. Matapos mo akong ta-" di ko na natapos ang sasabihin ko nang..

"KEIRAFANNE YENARA GARCIA!! OMG MY BFF FOREVER AND EVER.! WALANG TITIBAG! WHOOO!" sheez. Napasapo nalang ako sa noo ko. Talagang buong pangalan kailangang isigaw eh?

"Uy Xabrina. Sabay na tayong maglunch ni Keira." Pinanlakihan ko ng mata si Xabie sign na huwag syang papayag. Tumingin naman sakin si Xabie na para bang nang aasar.

"Libre mo ahh!!? SIGE! Tara na Keirafanne Yenara Garcia. My Bff Forever. Walang titibag. Whoo!!!" Minsan nagtataka ko paano ko siya naging kaibigan eh. Ang weird nya kasi. Hayyss...