~Στο σεληνοφως ...~

Κεφαλαιο 1ο : Παρελθον..

Μελινα Χεφερ

                                                         15/8/15
Ξυπνησα αντικρίζοντας κατι που δεν μπορω να το περιγραψω.Σε εναν χωρο ο οποιος δεν ξερω καν αν ηταν ενα κοινο αλσος ή ενα δωματιο ενός εγκαταλελλημενου σπιτιου πολυ  απομακρα ...Το μονο που καταλαβα ηταν οτι ημουν μαζι με τον Στιβεν .Οι υπολοιποι δεν ξερω τι απεγιναν.Πραγματικα υο ολο σκηνικο ειναι απερίγραπτο .Το μονο που θυμαμαι ήταν ο εξης διάλογος: 
-Στιβεν που μ εφερες ;Τι ειναι εδώ;
-Μελινα σε παρακαλω ηρεμησε αγαπη μου .
-Στιβεν τι μου λες τωρα ; Να ηρεμήσω ;; Μ εχεις φέρει καπου που δεν ξέρω και δεν μου λες καν που ειναι οι υπολοιποι .Στιβεν φοβαμαι
-Μελ ηρεμησε σε παρακαλώ σ ειπα θα σου εξ...
-Τι ειναι αυτο στα ματια σ .ΣΤΙΒΕΝ ΜΩΡΟ Μ ΤΑ ΜΑΤΙΑ Σ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΚΟΚΚΙΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΔΑΚΡΙΖΕΙΣ ΕΝΑ ΚΟΚΚΙΝΟ ΥΓΡΟ .Απαντά γαμω  τωρα τι παίζεται.
Και η μνημη μου σταματαει εδω .Την αμεσως επομενη μερα ξυπναω στο σπιτι μου με το χερι του Στιβεν , τον ιδιο πλαι μου ,ενα κουτι σοκολακια και την αγαπημενη μου κουβερτουλα .Δεν ημουν αγχωμενη .Η ατμοσφαιρα ηταν γαλήνια.. Κι ομως εγω ενιωθα κατι μεσα μου που μου έλεγε πως καυο δεν παει καλα ...

Στιβεν Μακκαλιστερ

Ενιωθα τον τρομο στα ματια της ..Παρολο που την ξερω σχεδον 3 ολοκληρα χρονια αυτο το συναισθημα δεν το εχω ξανα νιωσει ποτε μαζι της..Και γενικα ποτε κανενας δεν εχει φερθει ετσι ..Ομως την κατάλαβα...Καταλαβα πως απο τον τρόπο που με κοιτούσε θα ήθελε να συνεχίσω. Καλα διαβασες : θα ηθελε .Οχι ηθελε..Δυστυχως για να κανω τα συνηθισμένα επρεπε να δρασω αρκετά γρηγορα ..Και ετσι και εγινε .Η τελευταία της λεξη ηταν παίζεται..Και εκει πιστεύω οτι σταματαει να θυμαται εκει την νυχτα ...Στο παρκο του Χαλιστερ ..Την επομένη της κρατουσα σφιχτα το χερι  της .Παγωμενο ..Συνηθες φαινομενο δεν απορησα που ηταν ετσι ..Ξυπνησε με ενα χαμόγελο στα χειλη και μου έδωσε ενα γλυκο φιλι .Δεν θα μπορουσα να της τα εξηγησω ολα σε μονο μια μερα και στην κατασταση της κι ολας , σκεφτηκα ..Αναφώνησε τοτε ενα γλυκο καλημερα μωρο μου και ετζι ημουν σιγουρος οτι ειχε ξυπνησει για τα καλα η μικρη μου ..
-Τι κανεις Μελ μου .Ολα καλα ;
-Ναι μωρο μου ολα μια χαρα .Χθες τι εγινε στο δασος ;
(Εγω ημουν σε φαση : γρηγορα Στιβεν βρες κατι να το καλυψεις γρήγορα! )
-Ποιο δασος ρε αγαπη μ γλυκια ;
-Ελα μωρε χθες δεν θυμασαι .Στο Χαλιστερ...Εκει που εμφανίστηκε η σεληνη και μπορουσα να την δω απο τα καστανα σου ματια ;
Εκεινη την στιγμη ηθελα να παγωσω τον χρόνο. Δεν μπορουσα να βρισκω οαντα μια δικαολογια ..Την αγαπουσα και αγαπω ακομη υπερβολικά για να την πληγωσω με τέτοιο τροπο και ομως εγω επαιζα τον αδιαφορο ..Δεν θελω να της το αποκαλυψω τωρα ..Ειναι πολυ νωρις ακομα ..
-Ηρεμησε μωρο μου  .Ολα ηταν ενα απλο κακο ονειρο .Χαχ θυμαμαι που ξύπνησες κι ολας μες στον ιδρωτα λες και σε κυνηγουσε κανεις ..
-Ενταξει τοτε μωρο μου .Παμε να φαμε τα σοκολατακια ;
-Ναι μικρη μου ..
Και ομως..Δεν ηταν ετσι ..Δεν ηταν ουτε ονειρο ουτε η φαντασια της .Ηταν η πραγματικότητα που δυστυχώς μονο ελαχιστα άτομα στον κοσμο ξερουν και μπορουν να θυμηθουν .Οι περισσότεροι απο αυτους ομως τωρα ειναι νεκροί,  ή αυτο ή απλως δεν εχουν ιδεα τι γινεται στην σκια τους....

Κοσμεεε γειααα .Ιορδάνα εδω.Αυτο λοιπον ειναι το πρώτο μας κεφαλαιο .(περήφανη χαχ ).Οπωα καταλάβετε σας προκαλεσα μυστήριο..Ετσι ειναι..Λοιπον θα ανεβαινουν περιπου 2  κεφαλαια την εβδομάδα αναλογα φυσικα με τον ελευθερο μου χρόνο. Εμ απλως σήμερα θα ανεβασω αλλο 1 για να λυσω αρκετες αποριες .Οποτε like και comment και τα λεμε στο επομενο κεφαλαιο loves :)