Es selamun aleykum, benim güzellerim.
Nasılsınız? Biraz sohbet edelim sizlerle, konuşmayalı çok oldu ve ben cidden özledim!
Elhamdulillah, ben iyiyim. Ev, iş, güç derken yaşayıp gidiyoruz hamd olsun.
Konuya girmek istiyorum inşallah. 1-3-5 bölümler hariç diğer bölümler yok bildiğiniz gibi. Düzenlemek amaçlı kaldırdım ve geri yükleyemedim. Sebebine gelirsek eşim... Evet, 5 aydır evliyim. Ve eşim yazmama izin vermiyor. Biliyorsunuz ki kocaya itaat farz ve ben el mecbur birşey diyemiyorum.
Aslında fazlasıyla üzgünüm. Kod Adı: Terorist benim hayalimdi. Kağıt mürekkebe bulandıkça zihnim boşalıyor, boşaldıkça bir yenisi hükmediyordu. Şimdi zihnimde doğan her bir cümleyi idam ediyorum. İpi ben geçiriyorum kelimelerimin boynuna ve ben çekiyorum altındaki satırları... Arkalarından yas tutan yine ben oysa ki.
Hayallerim uzundu. Ucu kitap sayfalarına bulaşacak kadar büyük. Ama daha kurgumu bile ortaya dökemeden kalem kırıldı. Bu bir veda değil kesinlikle. Ben yeniden burada olmak için elimden geleni yapıyorum. Eşim ikna olur mu bilmiyorum inşallah demekten başka birşey de yok elimde.
Sümeyye, Emir, Yusuf, Rumeysa ve daha tanımadığınız diğer tüm karakterlerimle özledik satırları. Ve yeniden burada oluncaya dek Allah'a emanetsiniz. Vesselam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vahyin Varisleri
SpiritualGenç kız, düştüğü asfalttan kalkarak, Bağırdı ona gülen herkesin duyabileceği şekilde: "Bizim başımız kapalı, sizin beyniniz."
