Benim Hikayem

"Doğruluk ve Cesaretlik"

Okul bittikden sonra koşa koşa eve gittim.Kapıyı açtığımda evdeki eşyalar oynuyordu. Delirdiğimi zannettim ve iki kez gözlerimi ovaladıktan sonra yeniden etrafa bakındım ve birde baktım ki Açelya kulaklığı takmış müzik dinliyor.Açelya'ya; Evde ne olduğunu fark etmiyormusun? Dedim.Bana şöyle cevap verdi;
-Evde ne oluyorki fark edeyim?
Afra susarak odasına geçti.
Odadaki her eşyanın yeri değişmişti.
Afra bağırarak Açelyayı çağırdı.
Açelya endişeyle; Ne oldu Afra!
Afra; Odadaki eşyaların yerlerini sen mi değiştirdin?
Açelya; Evet ben değiştirdim ama istemiyorsan geri yerlerine koyalım.
Afra; Yok gerek yok güzel olmuş.
Açelya; Tamam o zaman ben içerideyim.
Afra; Tamam.
Afra Açelya gittikten sonra bir "oh" çekti. Ama hala eve girdiğinde eşyaların oynamasında kalmıştı aklı.
Yine mi eski yıllarına geri dönüyordu yoksa?
Yeniden mi halisünasyon görüyordu?
Afra Açelya'yı çağırarak şöyle dedi; Açelya sana çok önemli bir şey anlatmam lazım.
Açelya; Anlat Afra!
Afra tam herşeyi anlatacakken birden bire kapı çaldı.
Ve 2 side kapıya bakmaya gittiler. kapıda kimse yoktu ama küçük bir kutu ve üstünde de bir not vardı.
Ben; Bu kutu da nedir?
Açelya; Bilmem ki? İçeriye alalım bence.
(Afra); Ben alamam sen al.
Açelya; Tamam.
Açelya kutuyu alır açtığında 2 tane not görür notlarda isimleri yazar ilk Açelya notunu alır ve açtığında, Komik resimler görür kahkahalar atmaya başlar. Afra açtığında ise notda "buraya kadar!" yazdığını görür, odasına doğru koşarak notu bırakıp çantasını alır. Evden çıkarak sahile doğru koşmaya başlar. Sahilde koşarken sınıflarına yeni gelen çocuğa çarpar ve ondan özür dileyerek koşmaya devam edecekken çocuk arkasından bağırır;
"Heyyy senin adın ne?"
Afra durarak arkasına bakar. O çocuk da koşarak Afra'nın yanına gider. Sonra tanışırlar tanışma fasılları geçtikten sonra sahilde yürürler. Emre Afra'ya D - C oynayalımmı? diye sorar.
Afra; O da ne?
Emre; Bir tür oyun.
Afra; Nasıl oynanıyor?
Emre oyunu anlatır.
Afra; Güzel bir oyuna benziyor oynayalım der.
Emre bir şişe bulur ve çevirir. Soruyu Emre sorar; Küçüklüğünden beri hiç sorun yaşadınmı?
Afra; (Biraz düşündükten sonra) evet diye cevap verir. Bu sefer Afra sorar;
Hiç kimseye anlatamadığın bir sırrın oldumu?
Emre; evet oldu. Der
(Afra hemen atılarak) Ne oldu? Diye sorar.
Emre; Anlatırım ama sende bana küçüklüğündeki yaşadığın sorununu anlatacaksın.
Afra; Hayır asla! Anlatamam ben kendi kendime yemin ettim.
Emre; Ne bu kadar özel olabilirki? Kendi kendine yemin ediyorsun.
Afra; Bu kadar yeter !
Çok geç oldu benim eve gitmem lazım. Afra koşarak eve doğru ilerler. Açelya; Bu zamana kadar neredeydin aniden evden çıktın gittin?
Afra; (titrek bir sesle) hiç der. Ve odasına gider.