My diary
Pairing : Taehyung/Hoseok
สวัสดีครับ ผมจองโฮซอก และนี่คือสมุดบันทึกความทรงจำของผมกับเขาคนนั้น
คนที่เข้ามาสร้างความทรงจำในส่วนที่สำคัญที่สุดในชีวิตของผม
"โอ้ย!"
"ขอโทษครับ คุณเจ็บตรงไหนไหม"
ผมเดินชนผู้ชายร่างสูงคนหนึ่ง จนผมเซล้ม ผู้ชายตรงหน้าหันมามองผมที่ล้มอยู่ข้างหลัง ผมชนเขาแต่ล้มเองนี่นะ!
สายตาเรียบนิ่งมองผม ก่อนผมจะเก็บกระเป๋าแล้วโค้งขอโทษอย่างรู้สึกผิด ผู้ชายตรงหน้าส่ายหัวเล็กน้อยแล้วยิ้มให้กับผมนิดๆ มันต่างกับสายตาที่ดูเยือกเย็นไปซักหน่อย
แต่ผมยิ้มตอบกลับเขา แล้วขอโทษเขาอีกครั้ง จนผู้ชายคนนั้นเดินไปก่อนผม เขาไม่แม้แต่จะพูดกับผมเลย
ผมมองดูนาฬิกาในข้อมือ นี่เป็นเวลาหกโมงเช้า ปกติเป็นคนตื่นเช้าอยู่แล้วผมเลยอยากออกมาสูดอากาศให้ร่างกายสดชื่นซะหน่อย
ผมเดินมาสวนสาธารณะที่อยู่ใกล้ๆ โรงเรียนก่อนจะตรงดิ่งไปยังโต๊ะหินอ่อนว่างข้างริมสระน้ำ ผมนั่งลงวางกระเป๋าไว้ตรงหน้าเอาไว้หนุน ใช่แล้วผมกำลังจะนอน
ผมค่อยๆ โน้มหน้าลงไปหนุนกระเป๋าแล้วหลับตา รับอากาศบริสุทธิ์
"หลับสักหน่อยดีกว่า" ผมพูดพึมพำคนเดียวก่อนจะขยับตัวผ่อนคลายนิดหน่อย
ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่นี่ผมหลับลึกจริงๆ แค่กะว่ายี่สิบนาที
ผมค่อยๆ รู้สึกตัวตื่นเพราะลมพัดอยู่ตรงใบหน้าพร้อมกับอายแสงเดือดร้อนนิดหน่อย ผมปรือตาขึ้นมา ก่อนจะสะดุ้งถอยตัวหนีเพราะ ผู้ชายตรงหน้าผม ผู้ชายที่ผมวิ่งชนเขาเมื่อเช้านี้ไง
เขากำลังเอาสมุดมาพัดใบหน้าให้ผมอยู่
"ทำไม?"
"อะ เอ่อ.." เขาหยุดพัดแล้ววางสมุดลงแล้วพูดถามผม
เสียงทุ้มลึกดูมีเสน่ห์ ทำเอาเสียงผมสั่นพูดไม่ออกเลยทีเดียว และดูใกล้แบบนี้เขาหล่อมากจริงๆ
"เสียงดูสั่นๆคงไม่ได้กลัวใช่ไหม?"
ผมนั่งตัวตรงแล้วนึกถึงคำที่เขาพูด ผมจะกลัวเขาทำไม เขาดูพูดแปลกๆ
"เปล่าครับ ผมจะกลัวทำไม" ผมหัวเราะแก้เขินนิดหน่อย
แล้วจะหยิบสมุดที่เขาเอาออกมาจากกระเป๋าผมใส่ที่เดิม ทำไมเขาดูไม่มีมารยาทแบบนี้นะค้นกระเป๋าคนอื่นได้ไงกัน!
"ไม่รู้สิ... ไม่กลัวจริงๆหรอ"
เขาพูดย้ำกับผมด้วยสีหน้ากังวล ผมส่ายหน้าเพื่อยืนยันคำตอบก่อนจะมองนาฬิกาในข้อมือเพื่อดูเวลา ตอนนี้เจ็ดโมงเช้าเป๊ะๆ นึกว่าสายแล้วซะอีก ผมถอนหายใจแบบโล่งอกแล้วมองผู้ชายตรงหน้า "อยากรู้ชื่อผมไหม"
