06- Perfection is soulless and fake --
Na de verhelderende avond bleef ik de volgende dag tot in de namiddag in bed liggen. Zelfmedelijden noemen ze dat... Straks gingen we weer naar de andere kant. Gelukkig. Ik wilde mijn zinnen verzetten. En het gevoel aanbeden te worden door duizenden meiden zou mijn zelfvertrouwen weer een opkikkertje geven.
Aline had me daarstraks gebeld, enkele keren zelfs. Ik had het niet aangedurfd om op te nemen. De kans dat ze over Jens zou beginnen was te groot, en dat wilde ik nu even niet aanhoren. Het deed gewoon teveel pijn.
--
Het concert zat er alweer op. Ik had de jongens gesmeekt om mee uit te gaan, maar het was mislukt. Ze waren bang voor hysterische fans, want iedereen wist dat we momenteel in Dublin verbleven. Ik gaf dus maar op, dit argument kon ik toch niet weerleggen, de jongens zouden nooit toegeven.
En Louis, hij had me door, hij wist dat ik alle remmen wilde losgooien en een avond/nacht zonder zorgen wilde. Hij behoedde me voor het kwade -zoals ze wel eens zeggen; net een engel-. Ik had hem gelukkig wel zover gekregen dat hij mee ging naar de bar van het hotel. Een groot contrast met zwaar uitgaan als je het mij vraagt... Maar soit, het was beter dan niets, en al helemaal beter dan zielig alleen op mijn hotelkamer zitten.
Ik wandelde de gang op en klopte aan op de deur naast de mijne. Louis verscheen in de deuropening met een handdoek rond zijn middel en deed teken dat ik moest binnenkomen.
"Ik ga me snel aankleden," zei hij nog haastig voordat hij in de badkamer verdween.
Enkele minuten later stond hij weer in de kamer en was hij klaar om naar beneden te gaan, naar de bar van het hotel.
We zaten al een klein uurtje in de bar. Het was gezellig, een beetje gek doen met Louis. Maar toen hij over Aline begon, daalde mijn humeur tot onder het vriespunt. Hij vroeg of ik haar vandaag had gehoord.
"Niet echt," was mijn korte, vage antwoord.
Hij fronste zijn wenkbrauwen.
"Hoezo, niet echt?" herhaalde hij mij, vragend om verduidelijking.
Ik keek hem behoedzaam aan. Ik wist dat hij mijn actie van eerder op de dag zou afkeuren -meteen ook de reden waarom ik dit nog niet spontaan had verteld-.
"Ze heeft me daarstraks gebeld..." zei ik aarzelend.
Liegen had geen zin, niet tegen Louis. Ik wist niet hoe hij het voor elkaar kreeg, maar hoe klein de leugen ook was, hij kwam er vroeg of laat altijd achter.
"Super toch?!" reageerde hij enthousiast met een big smile op zijn gezicht.
Hij zag dat ik zijn enthousiasme allesbehalve deelde en keek me vragend aan.
"Ik heb niet opgenomen," mompelde ik amper verstaanbaar, mijn ogen nietsziend naar de tafel gericht.
"Dat meen je niet hoop ik," zuchtte Louis luid.
Ik keek op en zijn ogen werden groot, hij zag dat ik het wel meende.
"Harry!" brieste Louis, "Je bent de grootste stomkop die ik ken als het op meisjes aankomt!"
Hij stond op en vertrok. Hij liet me alleen zitten. Ik wist dat hij lastig was, maar morgen was dat wel weer over. Waarschijnlijk wilde hij het me gewoon laten voelen. En hij wilde waarschijnlijk ook gewoon dat ik goed nadacht voordat ik het definitief opgaf. Feit was wel dat ik moederziel alleen zat, alweer.
Triestig keek ik wat rond. Enkele meters verder zag ik twee giechelende meiden; een blondine en een brunette. Hun blikken kruisten de mijne. De blondine stond vol zelfvertrouwen op en stapte op me af. Haar extreem korte jurkje bedekte maar net haar billen.
"Ik zei nog dat het wél de moeite zou zijn om te overnachten in het hotel waar jullie verbleven!" zei ze nogal fake.
Ze probeerde elegant naast me te gaan zitten op het bankje, maar echt lukken deed dat niet. Wat wil je ook met zo weinig stof om je lijf. Innerlijk zuchtte ik. Ik snapte niet dat zulke meiden zelf niet doorhadden hoe goedkoop ze overkomen. Ik draaide me naar haar toe en wilde zeggen dat ze me maar beter met rust kon laten, dat ik hier geen zin in had. Maar de kans om dit te zeggen kreeg ik niet. Ze drukte haar lippen ruw op die van mij. Verrast duwde ik haar van me af. Lef had ze wel.
Haar ogen stonden teleurgesteld, maar verlangend. Ik bekeek haar van kop tot teen. Ja, ze was fake, alles aan haar was fake. Haar veel te korte jurkje. Haar borsten die niet in het bovenstukje pasten en er elke seconde leken te gaan uitvallen. Haar torenhoge hakken waarop niemand, hoogstwaarschijnlijk ook zij niet, deftig kon lopen. Haar ogen die omrand waren met een veel te dikke zwarte lijn. Wimpers die wel extreem lang waren, waarschijnlijk valse. Lange steile blonde haren, met zichtbare bruine uitgroei. Het zou me niet verbazen als ze ook extensions had. Het laatste dat me opviel was haar 'gebruinde' teint, die eerder neigde naar oranje.
Ik weet niet wat me bezielde. Ik liet haar begaan. De aandacht deed me goed, al was het niet eens een echte meid. Ze was fake, net een pop, een barbiepop. Maar ze zei wel alles wat ik wou horen. Dat ik de knapste jongen van de hele wereld was. Yeah right, dat geloofde ik meteen, sure. Maar desondanks was het wel leuk om horen. Iedereen vindt dat leuk, toch? Dé reden om haar te stoppen was altijd Aline geweest, tot gisteren. Nu maakte het niet meer uit, mijn kansen bij haar waren verkeken. Waarom zou ik me dan niet eens laten gaan?
Ondanks de drankjes die ik al op had, besefte ik waar ze mee bezig was. Ze probeerde me dronken te krijgen. Och, wat maakte het ook uit. Ik had eigenlijk wel zin om eens goed dronken te worden, even niets meer aan mijn hoofd. Zalig.
--
Met bonzend hoofd werd ik wakker. Damn. Ik durfde mijn ogen niet openen, bang voor het licht. Ik zuchtte en draaide me om, nog steeds met gesloten ogen. Ik hoorde iemand het toilet doorspoelen.
"Verdomme, Louis!" riep ik, "Gebruik eens je eigen wc!"
Een pijnscheut ging door mijn hoofd. Dat roepen had ik beter gelaten...
____________________
Hoofdstuk 6 alweer :)
Maar... Wat denken jullie dat er vannacht met Harry is gebeurd? :D
En op het einde: wie denken jullie die er in de badkamer is?! Is het Louis? Of is het de sletterige blondine? Laat jullie mening horen ;) -ik weet het natuurlijk al (a)-
En... Lees verder als je het antwoord wil weten!
JE LEEST
Life² || h.s. [dutch]
FanficBeroemd zijn heeft zowel voor- als nadelen. In deze fantasy-fanfic krijgt Harry de kans om naast Harry 'fucking' Styles ook 'gewoon' Harry te zijn. Hij kan switchen tussen zijn leven als beroemdheid en zijn leven als 'just' Harry. Maar het is zijn t...