BERDEL

YAZARDAN

Mardinde aile sevgi kızlar için çok uzak kelimelerdi kızlar sevilmez dışlanırlardı. Köyde kızlara söz hakkı verilmez onlar hakkındaki tüm kararı erkekler verirlerdi.Diclede bu köyde yaşayan güzeller güzeli masum bir kızdı o gün gine evin ihtiyaçlarını karşılamak için gittiği pazardan dönüyordu Dicle kan ter içinde kalmıştı poşetler oldukça ağırdı evin ağır işlerini bile o yapardı ailesi onu önemsemezdi daha doğrusu bu koyde kızlar önemsenmezdi kapı eşiğinde babasıyla abisinin konuşmalarına kulak kesildi abisi ağlıyordu " Baba ben sevdiğim kızı başkasına yar etmem ölürüm öldürürüm ama yar etmem" babası oğlunu sakinlestirmeye çalışıyordu ona bişey olsa haydar aga yaşayamazdı Reşat onun biricik ogluydu.
"Reşat sen ne dediğini farkindasin oğul Mehmet ağa çok başlık parası ister ben o kadar parayi nerden bulurum " Alışmıştı genç adam her istediğinin yapılmasına onun için bunların önemi yoktu o birşeyi istiyorsa babası yapmaliydi gine aynı umursamazlikla bağırdı " Baba Rojin benim anladinmi benim mehmet ağayi öldürür yine Rojini alirim" babasınin bagırmasıyla titredi genç kız ona bagirmadigi halde nasılda korkmustu ama abisinin etkilendiği söylenemezdi
" Bir yolu yoksa bırak baba beni engel olma bana " babası korkuyordu oğluna birsey olmasından mehmet agayi halt etse oğlu vardı Bağadır bu evi içlerinde onlar varken ateşe verir eli bile titremezdi bunu yapardı o kendini beğenmiş adam oğlunu kolundan tuttu ve şöyle dedi
" Bir yolu var oğlum berdel Dicle o eve gelin gidecek " babasına sarılarak bağırdı adam "Hay aklınla bin yaşa baba " tabi kapıda onları dinleyen Dicleden habersizlerdi Dicle elindeki poşetleri yere düşürdü ve dudaklarından kaçan hıçkırıkla şöyle dedi "Hayır ben o deli adama varmam"
işte Dicle için hayat burdan sonra asla eskisi gibi olmayacaktı bunu kendiside çok iyi biliyordu.