Hayatta sadece iki şeyi çok sevdim. Biri kuşlar diğeri kardan adamlar...
Niye mi kuşlar ve kardan adamlar ?
Çünkü kuşlar özgürdürler, sonsuzluğa uçarlar hiç yorulmadan, sıkılmadan,bunalmadan...Ve asla sevmekten vazgeçmezler denizleri, gökyüzünü...Asla kırılmaz onların kanatları bizimkiler gibi...
Ve kardan adamlar...
Kardan adamlar kendisine atılan onca kartopuna karşı, yaramaz çocukların zararlarına karşı hiç ses etmezler ...Yalnızca gece olup ,karanlık basıp, ay çıkana kadar ... Gece olup, karanlık basıp, ay çıkınca salarlar bütün gün sakladıkları gözyaşlarını...Neden ağlarlar kardan adamlar bilir misiniz? Onların ağızları var dilleri yoktur.Konuşup anlatamazlar ne acılar çektiklerini...Kardan adamlar ağladıklarını saklarlar ,göstermezler kimselere. Onların ağladıklarını bir ay görür bir de geceleri uymak yerine yataklarında sessizce ağlayan çocuklar...
Ben de çocukken babam gittiği için geceleri yatağımda bir elim ağzım ses çıkarmamak için uğraşır bir elim de ayıcığıma sımsıkı sarılırdı.Kış gecesi ay ışığında yüzü parıl parıl parlayan kardan adalara selam verip, onlara derdimi anlatırdım ,ağlardık birlikte...
İşte bu yüzden severim kuşları, kardan adamları...İşte bu yüzden sevmem gündüzü .Ağlayınca kimse görmesin diye saklanamazdım mesela,bir köşeye sinip lanet edemezdim bu hayata...
İşte bu yüzden,sırf bu yüzden kuşlar ve kardan adamlar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
