Çizim Kalemi

1. Bölüm

Topuklu ayakkabısını da giyen Beylem tam olarak hazırdı. Bugün Ergüçlü Holding ile bir görüşmesi vardı. Odasına son bir bakış atarak evinin koridorunda ilerledi. Muhtemelen iki saat sonra babasının gönderdiği hizmetliler gelir temizlik yaparlardı. Her zaman ki gibi odasını kilitledi. Gizli şeylerden değil. Öylesine.

Sonunda arabasına vararak yola koyuldu.

15 dakika sonra holdingin önündeydi. Geç kalmadığı için sevinerek arabadan indi. İndiği anda uçuşmaya başlayan kumral saçlarını yüzünden çekip yeşil gözleriyle devasa binayı süzdü.

Kocaman bina kendisini zerre korkutmamış aksine kendine daha çok güvenmesini sağlamıştı.

Binaya yaklaştığı zaman kalbi tekledi. Genelde soğuk biriydi. Öyle görünmüyordu. Gerçekten soğuktu. Ama duvar değildi. Sadece bazı insanları kandırmak için gülümsemiyordu.

"Hoşgeldiniz. Beylem Hanım, değil mi?" diyen kadın gülümseyerek Beylem'e bakıyordu. Ne kadar saf ve duru bir güzelliği vardı böyle?

"Evet benim. Beylem Atasoy."

"Memnun oldum Beylem Hanım. Umarım bizimle çalışırsınız. Bu arada Nursena ben." dedi içtenlikle. Kadın Beylem'den yaşça büyüktü ama kesinlikle yaşlı değildi.

"Bende memnun oldum Nursena Hanım." dedi gülümseyerek. Gamzeleri şimdi çok daha fazla belirgindi.

"Siz Araf Bey'le görüşmek için onun odasına giderken size eşlik edebilirim."

Beylem ise kadının teklifini geri kibarca çevirdi. Asansöre ulaşana kadar kendini biraz rahatlatmak adına bir şarkı mırıldanmaya başladı. Nursena Araf Bey'in odasının en üst katta olduğunu zaten söylemişti.

Asansörün istenilen yere geldiğini belli eden sinir bozucu ses yankılandı ve hemen ardından kapılar açıldı. Asansörü terk eden Beylem , koca bir nefesi içine çekip sertçe bıraktı. Bir elini kumral saçlarından geçirip gülümsedi. Artık gamzeleri de boy gösteriyordu.

İçinde ki tedirginlik hafiften artarken terleyen ellerini , dizinin iki karış üzerine gelen siyah eteğine sildi. Kaşlarını çattı. Bir daha bu eteği giymeyecekti. Heyecanlandığını fark etmeyerek kapıyı çaldı.
"Gelin"

Genç adam iki gündür ara vermeden çalışıyordu. Masanın üzerinde duran "Araf Ergüçlü" levhasına bakıp sırıttı. Buraya gelene kadar çok çalışmıştı , fakat her dakikası onu güldürüyordu.
İçeri gelen genç kadını utanmadan baştan aşağı süzdü.

"Beylem Atasoy?" dedi sorarcasına. Beylem kafasını hızla salladı.

"Evet,benim." diye onayladı.

"Dosyanızı inceledim. Üniversiteyi birincilikle bitirmeniz çok hoş." diyen Araf''ın yüzünde hiç bir duygu kalıntısı yoktu.

"Teşekkürler." dedi Beylem.

"Buyrun,oturun lütfen." dediğinde Beylem de hemen kahverengi deri koltuklara kuruldu.

"Hiç daha önce bir yer de çalıştın mı?" diye sordu. Ancak cevabı biliyordu zaten. Kız kaşlarını çattı.

"Bunun da dosyada yazması gerekiyordu." dedi. Adamın küstahlığına sinir olmuştu.

"Hiçbir yerde çalışmamışsın. Dosyada ne yazmasını bekliyorsun ki?" dedi alayla. Keyif aldığı belliydi. Beylem ise afalladı.

"Ne kadar hödük ,ukâlâ,sinir bozucu biri."diye düşündü. Gözlerinden adeta ateş çıkıyordu.Yeşil gözleri koyu bir renk almıştı bile.

Araf'sa gülümseyerek öfkeliyken bile çekici ve güzel genç kadını izliyordu.Yok,yok cidden gülümsemişti. Araf gülümsediğini fark edince yüzü eski halini almıştı. Ancak hafif tebessümünü engelleyemiyordu. Ne şirin bir kadındı böyle?

Genç kadınsa gözlerini kapatıp sakinleşmeye çalıştı.Ama kapamamalıydı. Böylece Araf onun yeşillerini görebilecekti.

Bu düşünceyi hemen kovdu kafasından.
"Pekala. Haklısınız." dedi tek düze bir sesle. Sesi istediği gibi soğuk çıkmıştı.

"Her neyse.Üzgünüm ama sizinle çalışabileceğimizi sanmıyorum. Tecrübesissiniz ve çizim-" diyecekken sözünü kesti Beylem,

"Her türlü eleştiriyi kabul ederim ama çizimlerime laf edemezsiniz. Ayrıca pekâlâ, yine teşekkürler." deyip odadan ayrıldı. Araf arkasından şaşkınca bakakaldı. Çizimlerine henüz bakmamıştı ama yetirince iyi olmadığından emindi. Hiç tecrübesi olmayan birinin çizimleri ne kadar iyi olabilir ki ?

O kızla çalışmak isterdi. Çünkü kız ve onun tepkileri acayip bir şekilde hoşuna gitmişti. Ne de olsa kaç senedir ilk kez kızın yanında, onun sayesinde gülümsemişti !

Kız hızla holdingi terk ederken. Nursena arkasından bakmıştı. İşe alınmamışmıydı yani ? Yazık olmuştu iyi bir kıza benziyordu.

Kız hala öfkesini dizginleyemiyor ve hızlı adımlarlan ilerliyordu.

Yemin olsun ki o ukala herifi pişman edecekti! O kimdi ki? Nasıl çizimlerine dil uzatırdı?

Pişman edecekti . O Beylem Atasoy'du. İstediğini her zaman alırdı.

##############

Merhaba ben yazar İlayda. İlk bölüm biraz tanıtım tadında olsun istedim. Diğer bölüm de

3 vote+1 yorum

Olunca gelecek. Şimdilik kendinize iyi bakın.