Brother Trouble

Bölüm 1: Veda

Hey, öncelikle herkese merhaba! Uzun süredir Wattpad'e katılıp hikayemi paylaşmayı düşünüyordum ama pek emin değildim doğrusu.  Öncelikle, gerçek kimliğimi bir süreliğine paylaşmayı düşünmüyorum. Ama bana Leslie diyebilirsiniz. Evet belkide salakça. Her  neyse, şöyle kısaca bir özet geçeyim hikayeden: Kızın adı Becky. Abisi çoğumuzun pek yakından tanıdığı Louis Tomlison ^.^ Hikayede, Bec'in (Ona böyle hitap ediyorlar) abisi yüzünden yaşadığı zorlukları göreceksiniz.  Eveet, bu kadarlık özet yeter sanırım. Ve şunu da belirtmiş olayım, bu giriş bölümü olduğu için kısa olacak biraz. Öteki bölümlerde uzunluk artacak. Keyifli okumalar! ;)

  ★▽❤☺✖Δϟ♔★▽❤☺✖Δϟ♔★▽❤☺✖Δϟ♔★▽❤☺✖Δϟ♔

"Seni özleyeceğim Tommo." Kollarımı abimin boynundan çektim. Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum, ama bunu ne zaman yapsam kendimi hep küçük çocuklar gibi hissediyordum. Zaten tüm aile havaalanında üst üste Louis'e son kez sarılmak için çabalıyorduk. Ama ben korumalar tarafından toplu sevişmeye çalışıyormuş gibi göründüğümüzden emindim doğrusu. Zaten Fizzie son yarım saattir falan ağlıyordu, bir yandan da annem onunla uğraşıyordu. Ama haklıydı. Louis'i en fazla ayda 1 kez falan görüyorduk ve o sadece 10 yaşındaydı.  Uçağa binmeden önce bizlere son kez el salladı. Onu özleyecektim, hemde çok. Ama üniversite sınavı için 1 ay sonra Los Angles'a gidecektim. Orada kalabileceğim tek kişi Harry'di tabii. Biliyorum hepiniz "ergenler" gibi düşünüp sevgili olacağımızı ya da... neyse anladınız siz. Ama hayır. Harry benim en yakın arkadaşım. Bakın arkadaşlarımdan biri demiyorum, EN YAKIN ARKADAŞIM diyorum. Aynı yaştayız ve neredeyse her gün telefonda konuşuyoruz. Ve onun 2-3 tane kız arkadaşı benim sayemde bulundu. Evet, her neyse.  Arabaya binip eve doğru yol almaya başladık. Eve giderken etrafı inceliyordum. Londra, herkesin hayallerinin şehriydi. Ama ben burda tamı tamına 19 yıldır yaşıyorum ve güvenin bana, hayallerinizi bu şehirde yaşamak istemezsiniz. Tamam, 1-2 haftalık bir tatilde İngiltere muhteşem biri olabilir ama 19 yıl süren bir tatilde öyle olmuyor ne yazık ki. Ama ben, sonunda hayallerimin şehrine, Los Angles'a gidecektim. Tasarım okumak istiyordum. Nerdeyse geçen sene asosyal denecek kadar ders çalışmıştım, sadece bu hayal için ve kendime güvenim tamdı. Zaten abim yüzünden neredeyse hiç dışarı çıkamıyordum. Ne zaman arkadaşlarımla buluşup alışveriş merkezine falan gitsek, gidemedik. Yani adım başı hayranlar gelip fotoğraf çekinmek istiyordu. Tamam kabul, bu kulağa baya havalı geliyordu ilk zamanlarda ama artık havalıdan çok sinir bozucu. Düşünsenize haftada okul haricinde sadece 1 kere falan dışarı çıktığınızı. Çile! Eve nihayet vardığımızda odama çıkıp kapıyı kapattım. Telefonumu tekrar açıp pinimi girdim. 1 yeni mesaj: Hazzaaaa:

"O koca kıçını kaldırıp telefonunu aç ve beni geri ara. Seni son 1 saattir falan arıyorum ve hala cevap vermedin. Görünce beni ARA. HEMEN ARA!" Yüzümdeki aptal gülümsemeyi yok ettim. Harry'nin şu şapşal yanını çok seviyordum. Salak salak şeyler diyecekti kesin aradığımda ama zaten moralim bozuktu, o şapşala ihtiyacım vardı. 2. çalışta falan açtı telefonunu. "Harold?" "Göt kafa. Neden telefonunu kapatma ihtiyacı duyarsın ki sanki? Belki kafam koptu acilen sana ihtiyacım var? Kötü günlerdede birlikte olmalıyız, DOSTLUĞUN anlamı!" Dostluk kelimesini üstüne bastıra bastıra söylemişti. Kötü durum örneğine bak. Neymiş efendim kafası kopmuş. Bu çocuk bence ünlü olduğu için okulu bırakmadı, okuldan attılar bunu. Harbiden bence asıl neden bu da söylemeye utanıyo. "Kafan koparsa mesaj atarsın japon yapıştırıcısı falan alırım. Doktora gidene kadar onunla idare ederiz. SALAK! Louis'e veda ettik o sırada da telefonumu kapatmıştım, abarttın iyice." Güldüğünü duyabiliyordum. "Tamam tamam, kızma hemen. Eee, son 1 ay falan, heyecanlı mısın? Sınav, hayallerinin şehri, yeni okul, ayrıca Zayn'i de göreceksin..." Büyük bir kahkaha attı. Yanaklarım yanmaya başlamıştı yine. Göremiyordu, ama bunun olduğunu biliyordu. "Bu lafı sana yedirticem Styles!" "Bak, kapatmam gerekebilir her an bu sebeple şimdilik kavgamıza devam edemeyeceğim. Sadece sana buraya biraz daha erken gelip gelemeyeceğini sormak istedim. Mesela 1 veya 1,5 hafta falan önceden? Bec, eğer gelebilirsen muhteşem olur. Seni çok özledim ve bu aralar en yakın arkadaşıma ihtiyacım var." "Haz, birşey mi oldu?" "Aynı olaylar. Biliyorsun yönetimin baskısı ve şu Kendall olayı.." Her Kendall dediğinde sesinde hem biraz hüzün hemde biraz sinir seziyordum. Kendall, Taylor, Caroline... Üçünü de seviyordu, ama arkadaş olarak. Yönetim zoruyla onlarla çıkıyormuş gibi davranıyordu ve adı "Kız Avcısı"na çıkmıştı. Harry fazla hassas bir erkekti ve bu sözler onu 1 hafta falan kendini sorgulamasına itiyordu. "Tamam Hazza, annemle konuşurum ve ikna edebilirsem gelirim." Yalan söylüyordum. Annem kabul etmese bile giderdim. Evet, fazla çılgın bir kızdım. Böyle bir sürü anım var ve sonu gelmiyor. Hah, bir keresinde annemin arabasını alıp bir partiye katılmıştım. Alkol alıp araba kullanmıştım ve sonu pek güzel bitmemişti. Kaza yapmıştım ve göz altına alınmıştım. Sonraki günde dışarı çıkmıştım ama tüm aile -Kardeşlerim hariç- bana küsmüştü 2 hafta boyunca. Ve bu, anılarımdan sadece biri. "Tamam B. Haberini bekliyor olacağım. Neyse, röpörtaja yetişmem lazım. Sonra konuşuruz, seni seviyoruuuum" Gülümseyip kendimi yatağa fırlattım. Lottie Harry'le konuştuğumu duyduğundan beri kapıyı tekmeliyordu. Sevgilisi vardı ve hala gözü Harry'deydi. "Çok beklersin Lottieeeee" Yorganımı bacağımın altında sıkıştırıp psikopat bir pozisyonda girdim. Kapı tekmelenmeye devam ediyordu ama alışkındım. Evde 5 kişiyle birlikte yaşıyordum ve yakında 7 kişiye çıkacaktı. Malum, annem ikizlere hamile. Tekrar. Yok yani bu kadar çocuk neyine yetmedi be kadın? Bu psikopat düşüncelerimin arasında çoktan uykuya dalmıştım bile.

★▽❤☺✖Δϟ♔★▽❤☺✖Δϟ♔★▽❤☺✖Δϟ♔★▽❤☺✖Δϟ♔

Farkındayım iğrenç bir giriş bölümüydü ama gelecek bölümlerde Harry ve Becky'nin yaşayacağı olaylara BAYILACAKSINIZ! Ve şunu belirtmek istiyorum, hikayenin konusu Harry değil, Zayn.  Yorum atmayı ve oylamayı unutmazsanız çok sevinirim! -Leslie:)

★▽❤☺✖Δϟ♔★▽❤☺✖Δϟ♔★▽❤☺✖Δϟ♔

Tüm hakları saklıdır. Hikaye tamamı ile şahsım tarafımdan yazılmıştır. Sadece Wattpad'de yayımlanmaktadır ve öyle devam edecektir. Aksi takdirde lütfen bana haber verin.