Belki?

1

"Ben çıkıyorum,sultanım!" dedikten sonra annemin yanağını öptüm. "Kahvaltı etmeyecek misin,oğlum?" dediğinde masadaki salatalık diliminden bir tanesini ağzıma attım. "Okulda yerim bir şeyler" dedim. Kafasını iki yana salladı. "İyi öyle olsun bakalım." deyip gülümsedi. Ben de gülümsedim. Kanepede hâlâ pinekleyen Erva'nın yanına gidip kulağına üfledim. "Ediz,rahat bırak kardeşini" dedi annem gülerek. Bir kere daha kulağına üfledim. "Abi,eğer sensen bu defa kaçışın yok!" deyip üzerime atladı. Belinden tutup omzuma attım. 14 yaşında olmasına rağmen 4 yaşındaki bir kız gibi hafifti. "Ya anne! Her sabah aynı şeyi yapıyor ama!" diye cırladı. Kanepeye geri yatırıp,annem gülerken ben de koşarak evden çıktım.

Evden çıktıktan sonra yan evin penceresine göz attım. Arabama binip okula doğru yol aldım. Arka cebimden sigaramı çıkarıp çakmak ile ateşlendirdim. Camı açıp sigarayı içmeye başladım. Telefonum çalınca ekranda 'baş belası' belirdi. ERVA! "Hemen mi özledin kız beni?!" dedim alayla. "Ha ha ha! Cok komik. Bu iş burada bitmedi diyecektim!" dedi ve yüzüme kapattı. Geri aradım. "Ne va-" "Sen benim yüzüme kapatamazsın be-" diyip cool bir şekilde kapatacakken yine yüzüme kapattı. Tam bir baş belası değil mi? Okula gelince arabamı okulun otoparkına parkettim ve yürümeye başladım. Gerizekalı ergen sevgililerin birbirlerine sırnaşmalarına tiksinerek baktıktan sonra okula girdim ve sınıfa yürüdüm. Okul başkanı olan Cemre önümde durunca 'ne var?' bakışımı attım ona. Kız geçen seneden beri bana kafayı takmış durumda. "Senin sınıfına aldırcam kaydımıığğ!" dedi yayık yayık ve kahkaha atıp boynuma atladı. Elimi tiksinerek beline koydum ve ittim. "Cemre,istersen ev arkadaşım ol yine de senden etkileneceğimi sanmıyorum!" dedim. Dudaklarını büzüp "Ama neden?" dedi. Kaşlarımı çattım. "Seni sevmiyorum çünkü!" dedim sert bir sesle ve sınıfa girdim. Sınıfta 14-15 kişi arasından gözlerim onu buldu.

Benden önce nasıl gelmiş olabilir?

Evet delicesine aşık olduğum kız! Yan evimde oturuyor,sınıf arkadaşım ve onu 8 yaşımdan beri tanıyıp,takip ediyor ve ona karışanları bir bir öldüresiye dövüyordum. Tamam 8 yaşında dövemiyordum ama tehdit edip,onlara taş atıp korkutuyordum. Trajikomik değil mi? Zaten 8 yaşındaki bir çocuk ne yapabilir ki? Ama 10 yaşından sonra direk dalıyordum onlara.

"Ediz,günaydın!" dedi Ceren. Ceren Onun en yakın arkadaşı ve aynı zamanda kuzeniydi. Onu sevdiğimi biliyordu. Anlamıştı ve ben de inkar etmemiştim. Başımla selam verdim ve onun bir ön sırasına oturdum. Kitap okuyordu,benim geldiğimi bile fark etmemişti. Kitap okurken kendinden geçiyordu ve konuşulanların hiç birini duymuyordu. Hatta şuan ona 'Sana aşığım' desem 'hıhı' tarzı bir şey derdi herhalde.

Öğretmen sınıfa girince herkes ayağa kalktı. Ben kalksam mı,kalkmasam mı diye düşündüm. En sonunda kalkmamamın saygısızlık olduğunu düşünüp kalktım. Serseri bir kişiliğim olabilir fakat saygısızlık konusunda serseri kalıbından çıkıp centilmen olduğum zamanlar da var.

Günaydın faslından sonra direk derse geçti,öğretmen. Ben de kafamı sıraya koyup,sandalyemde biraz kaydım ve kolumun altından onu izlemeye başladım. Elif'i... Elif'imi... Tüm dikkatini derse vermiş ders dinliyor arada not alıyordu. Sadece sevdiği derslere ilgiliydi. Sevmediği derslerde öğretmen defalarca uyarsa da o kendi bildiğini yaparak kitap okurdu. O yüzden ona doğum gününde isimsiz bir kişi olarak kapısının önüne bir paket bırakmıştım. 3 adet kitap... Sadece Ceren ve Mert biliyordu. Mert benim can dostum. Her bokumu bilir piç. Ben de onun her şeyini bilirim. Mesela Ceren'e yanık olduğunu. Ama bir sorun vardı. Hem Ceren bilmiyordu... Hem de Ceren'in sevgilisi vardı.

Bir an gözlerini bana çevirdiğinde göz göze geldik. Hemen utanarak gözlerini kaçırdı ve sırasının üzerindeki suyundan bir yudum aldı ve şalını düzeltti. Evet o kapalı. Ve ben onu kapalı gördükçe ona daha da çok aşık oluyordum. "Ceren, hocanın son söylediğini duyamadım,sen duydun mu?" dedi fısıltıyla. Ön sıradaki sınıfın ineğinden defterini aldıktan sonra gizliden Ceren'e verdim. O da O'na verdi. Ceren bana sırıttı. Tek kaşımı kaldırdım. Sessizce gülüp önüne döndü.