Skyler || Texting w Styles

Chapter 1

°°°

"Carmen, girişteki kutuları da boşaltıp raflara yerleştir misin, tatlım?" dedi Bayan Syles tüm tatlılığı ile. Şu gülümseme yüzündeyken, bu kadını reddetmek imkansız oluyordu.

"Burayı temizledikten sonra hallederim Bayan Styles."

"Carmen bugün oğlum gelecek biliyor musun?" dedi tüm neşesi ile.  Altı aydır burada çalıştığım için oğlunun üniversitede okuduğunu biliyordum. Altı aydır neden ailesini görmeye hiç gelmediği hakkındaysa bir fikrim yoktu.

"Ah, öyle mi? Ne kadar mutlu olduğunuzu tahmin edebiliyorum."

"Kesinlikle!" dükkanda hiç müşteri olmamasının verdiği rahatlıkla coşku ile bağırarak elindeki kitapları kaldırmıştı. Çocuksu hareketine gülümsedim.

Eğer böyle bir annem olsaydı bırak altı ayı, altı saat bile ayrılmazdım yanından. "Onu uzun zaman sonra ilk defa göreceğim ve bunun şerefine dükkanı erken kapatıyorum. Kutular boşaldığında çıkabiliriz." dediğinde neredeyse oğlunun numarasını tuşlayıp daha sık gelmesini isteyecektim, ondan.

Tanrı aşkına, kim bedava izni geri çevirirdi?

°°°

Girişteki raflarıda temizlemiş elimdeki son bir kaç kitabı yerleştirirken; kapının açıldığını belirten çınlama kulaklarıma dolduğunda, yavaşça şansıma tükürdüm.

"Tanrı aşkına, Harry burada ne işin var?" dedi Bayan Styles. O sevinç nidası attığı sırada merdivenden iniyordum. Küçük merdiveni katlayıp yerine koyarken gözlerim arkası bana dönük bir şekilde annesine sarılan genç Styles' ı buldu.

"Sadece sana sürpriz yapmak istedim." dedi sarıldığı için boğuk çıkan sesi ile.

"Biz de tam işleri bitirmiş erken çıkıyorduk, sen geliyorsun diye." dedi şakadan kızarak. Ama kızdığını bile tanıdığım için anlamıştım. Sesinde ki ve yüzünde ki gülümseme hiç bir şekilde eksilmemişti. Oğlunu çok seviyor olmalıydı. Neden bu kadar sevdiğini ise, Harry bana döndüğünde anladım.

Açıkçası benim çocuğunda bu kadar mükemmel bir çalışma olsa, ben de onu bu kadar severdim. Aslında benim çevremde ki herhangi biri üzerinde bu kadar iyi çalışılmış olsa da onu severdim. Sanırım Harry gibi birini her şekilde severdim.

"Selam." dedim elimi kaldırarak.

"Sanada tatlım." dedi kardeşçe bir tavırla. Ve gerçekler ani bir tokat gibi yüzüme çarptı.

Onun gibi bir erkek asla benim gibi bir kızla ilgilenmezdi. Çünkü, neden ilgilensinler?

Onlar özlem giderirken, aklımdan geçen tek şey;  Harry ile sadece konuşabilmiş olmaktı. Bu kadar mükemmel görünüşün altındaki düşünce yapısını merak etmiştim.

Ve yapmam gereken Bayan Styles'ın telefonunu karıştırmak bile olsa Harry'nin numarasını bulmayı o an aklıma koymuştum.

°°°
Hikayenin devamı tamamen text olacaktır, bu sadece bir girişti yabancılık çekmemeniz için.
Ve hikaye kısmını çok uzatmadm çünkü bu bir text yani olayı bilip, hakim olmak yeterli.

Her neyse umarım beğenirsiniz.

Yorum bekliyorum.

:-*