Scorose: Geçmişe Yolculuk

Yirmi İkinci Bölüm: Büyük Süprizler

Selamlar! Annem zar zor izin verdi! (Tahmin etmistim 😁) takibi birakmayin diye de bosuna demedim.
Artik buradan kurtulmalarini istiyorum. Cok uzattigimi dusunuyorum ve daha bu durumu bilmeyen kuzenler, babalar ve kardesler var... Gryffindor'a bol sans diliyoruz. Bu bolum, umarim hosunuza gider! Sizleri seviyorum! Iyi okumalar!!! 😄😄😄

Scorpius ile yemekten sonra bulusan Rose, Scorpius'dan destek aldi ve Scorpius ona sans diledi...

Rose"un ilk maciydi ama. Bu yuzden de korkuyordu ve bu dogaldi... Snitch'i Harry enistesi gibi yakalamak istiyordu...

Gozlerini yumdu ve ellerini yastignin altinda birlestirdi.

Ve evet, beklenen zaman gelmisti; mac baslayacakti ki Scorpius ona sans dilemek icin, sahaya cikmadan once gelmisti yanina. Ginny, yanindaydi ve mutluydu, sakindi. Bu Rose'un ilk maciydi ve o da bundan sonra daha da tecrubeli olacakti, sakin ve mutlu da tabii...

Annesini ve Draco Malfoy'u tribunlerde ona el sallarlarken gorunce gulumsedi. O da onlara el salladi ve macin dudugu caldi.

"Evet! Kaptanlar anlasti ve mac, dudukle basladi! Bir bakalim!

Rose ise Snitch'i ariyordu ve Lee onun neyin pesinde oldugunu seslice belirttiginde de pesine -Lee'nin dedigine gore-  *Zachary Farraday dustu.

*Gece yolunun etkisinde kaldimmmm!!!

Rose ise onun dikkatini dagitmaya calisiyordu ve bir yandan da... oooff!!! Snitch'i de kaybetmisti simdi! Onu ariyorken, Zachary Farraday'in firlattigi toptan kurtuldu ve sonra da Snitch'e cok yaklasmisti!!!

Gryffindorlular sevincle bagirdi.

"Veee evvett! Rose Menson Snitch'i yakaladi ve Gryffindor kazandi!!!"

Herkes Rose'u tebrik etti ve aonra da annesi ile Draco'nun yanina gitti. Onlarda onu tebrik etti ve sonra da Scorpius ile birlikte odaya gittiler.

"Ne diyeceksiniz? Anne?" Rose annesine bakiyordu.

"Iksiri bulduk! Buradan gidiyoruz cocuklar!" Dedi Hermione neseyle.

Saskinlikla durup onlara baktilar.

"Ciddi misiniz?!" Dedi Scorpius.

"Gayet ciddiyiz!" Dedi Draco.

Onlara sarildilar ve sevincten agladilar.

Etrafima baktim. Herkes asagidaydi, kahvaltida... gormemeleri lazimdi..
bavulumu topluyordum hizlica.

Hafizalari silinecekti onlarin, ama hepsi aklimda kalacakti...

"Rose! Hazir misin?!"

Yuksek sesle fisildayan tarafa baktim: Scorpius.

"Evet, hadi gidelim."

Bavulumu elime aldim ve Scorpius ile birlikte annemin odasina gittik. Iksiri bitirmislerdi ve birazdan icecektik.

Cok heyecanliydim; kardesimi ve kuzenlerimi gorecektim! Ustelik, babam da beni karsilayacakti! Halam da olacakti!

Ilsirlerimizi ictik ve beyaz bir isigin icinde ilerledik. Scorpius ile gecmise giderkenki halimizi hatirladim birden; ciglik atiyorduk ve ben agliyordum. Simdiyse sevincten guluyordum.

Asagiya indik ve annem ile Draco Malfoy'u karsimizda, yerde gorduk. Ustumuz kirlenmisti.

"Rose!" Ailem yanima geldi ve bana sarildi. Agliyarak sarilma faslindan sonra Scorpius'un da ailesini ve arkadaslarini gordum. Halam ve babam da oradalardi!..

Dustan ciktim ve birkac dakika bedenimin kurumasini bekledigimde, saclarimi taradim. Sacimi at kuyrugu yaparak temiz kiyafetlerimi giydim ve asagiya indim. Herkes bana bakiyordu. Fisildasmalar, gulmeler ve alayci sesler...

Yerime oturdum ve ailemle bol bol sohbet ettim. Hugo yanima oturmustu ve saclarini oksamami istiyordu. Sasirdim once, fakat sonra yavasca oksadim. Sonra da tirnaklarimla derisini yuzermis gibi "hirrr!! Abla sefkati!!" Diyerek saka yapinca gulduk.

Longbottom, her zamanki yerine geldi ve gulumseyerek konusmaya basladi, "Bay Malfoy ve Bayan Weasley'i, tekrar aramizda gormek seref verici... onlar icin soleni erken baslatiyoruz... epey yorgunlar ve dinlenmeleri gerek... Solen, baslasin!!!"

Tabaklar havadan masalara indi ve herkesin agzindan akan salyalar pek de gec gorulmedi. Scorpius'a baktigimda, bana bakiyordu... gulumseyerek... cocuklara baktim.

"Disarida biraz konusabilir miyiz cocuklar?"

Hepsi kafasini salladi ve hep birlikte asagiya indik.

"Evet, Rose?"

"Cocuklar, bakin, biliyorum... benim aptal oldugumu dusuneceksiniz ama ne yapabilirim ki?.. yinede bana kizmamanizi istiyorum..."

"Evet Rose?" Dedi Albus sabirsizlikla.

"Bunu saklamak hosuma gitmiyor ve ben... ben Scorpius'u seviyorum." Hepsi bana saskinlikla bakiyordu.

"Ciddi misin, yoksa bu bir saka mi Rose?" Diyerek sessiligi bozdu James.

"Evet, gayet ciddiyim, James."

"Ama... sen onla hic iyi anlasmazdin Rose ve o seni uzebilir-" Lily'in sozunu kestim, "Hayir, Lily. Inan bana, insanin onu tanimasi lazim... onu tanisaniz sizde sasirmassiniz-"

"Ne zamandan beri?" Diyerek araya girdi hic konusmayan kardesim.

"Gecmis'e gittikten 2 ay sonra." Diyerek yanitladim sorusunu.

"Dogru soyluyor cocuklar, hatta bende..." James kafasini kasidi, hepimiz ona baktik, "Hazel Waterson'a asik oldum."

"Ne?!!" Diye bagirdi Lily, "Su Slytherin'de olan ve Pansy Parkinson'un kizina mi?!! Ciddi olamazsin James!"

"Niye Lily?!!" Diyerek karsi cikti James, "Sende onun ikizine asiksin: Zach Waterson... bunu gorebiliyorum!"

Hugo ve Albus yasadigi sokla suatular sadece.

Lily'in yanaklari kipkirmizi oldu, "Onla cikmiyorum, onu seviyorum, ama o da beni seviyo!"

"Ne oluyo burda?!!" Diyerek araya girdi Albus. Hepimiz ona baktik, "Saklamaniza gerek yoktu cocuklar, ama bu biraz gec oldu ve Hugo ile hayal kirikligina ugradigimiz dogrudur," dedi ciddi bir ifadeyle.

"Size kucuk bir kurede soyleyemezdim cocuklar. Karsiniza cikip soyleyecektim." Dedim hepsine bakarak, "Size fikirlerinizi soracaktim sadece ve sizi elestirdim de... ama inanin bana o gercekten iyi biri. Birbirimizi gercekten seviyoruz. Sizin icinde mutlu oldum, cocuklar," James ve Lily'e baktim.

"Bende bana kizmanizdan korkuyordum, ama gec de olsa ogrendiniz, beni affedin cocuklar," diyerek hepimize bakti Lily.

"Bende ozur dilerim," diye katildi James.

"Sorun degil, ama bi daha saklamayin bizden bunlari..." dedi Hugo.

Sonrada ben odama gittim, onlarda derse...

Scorpius'un ust katta olacagini tahmin ederek merdivenleri cikmaya basladim. Oradaydi... ona bugun yasadigim seyleri anlattim.

"Bu iyi oldu, artik herkes gercegi biliyor ve ust katlarda gizlice bulusmamiza da gerek yok artik."

Gulumsedim ve ona sarildim. O da saclarimi oksadi ve gulumsedi...

Yukari baktim ve gozlerimi yumdum, "Tanrim, nolur artik hersey guzel olsun..."