Life² || h.s. [dutch]

08- Things aren't always what they seem like

08- Things aren't always what they seem like --

"Komaan schone slaper," schudde iemand me voorzichtig door elkaar.

Verdwaasd deed ik mijn ogen open en zag Louis' vertrouwde gezicht boven me hangen. Nog wat geïrriteerd door mijn droom, krabbelde ik recht.

"We gaan zo vertrekken," zei Louis, voordat hij weer uit mijn hotelkamer verdween.

Tegen mijn zin maakte ik me klaar om weer te vertrekken. Aan de andere kant zou ik weer geconfronteerd worden met Aline en mijn gevoelens voor haar, gevoelens die niet beantwoord werden. Het deed pijn te weten dat ze haar hart had verloren, en dat ik niet diegene was die ze het toevertrouwde.

--

We zaten weer op Nialls studio. Het was nog maar het begin van het semester, veel hadden we dus nog niet te doen. Een filmavondje paste perfect in de planning, het was ideaal om de tijd te doden en tegelijk toch 'rustig' te ontspannen. Ik hing op de bank, de hele avond had ik amper iets gezegd. Ik besefte dat het de anderen moest opvallen, maar ik kon me er niet toe brengen actiever te zijn. De malende gedachten in mijn hoofd slorpten al mijn energie op. Regelmatig voelde ik hoe de stiekeme blikken van Zayn, Liam en Niall vragend op me brandden. Louis deed er niet aan mee, hij wist namelijk wat mij dwarszat. Het enige dat hij deed was af en toe een bezorgde blik op mij werpen. De film was gedaan, eindelijk. Om heel eerlijk te zijn: ik wist niet eens welke film net afgelopen was. En voor de zoveelste keer al deze avond, waren vier paar ogen op me gericht.

Ja jongens, ik weet het, ik doe raar. Nouja, raar. Anders raar dan anders alleszins. Die gedachte deed me onwillekeurig toch glimlachen.

Ik stond op, ik was de blikken even beu.

"Ik ga snel naar het wc," mompelde ik voordat ik naar de badkamer beende.

--

Vijf minuten later voegde ik me weer bij de jongens.

"Zouden we de meiden ook niet vragen?!" vroeg Zayn enthousiast toen Niall de volgende dvd wilde opzetten.

"Ja, doen we!" reageerde Liam meteen.

Vanwaar al dat overdreven enthousiasme? Louis! Ik keek hem scheef aan en probeerde hem in te schatten. Zou hij de jongens over de voorbije nacht verteld hebben? En over Aline? Nee joh, dat zou hij nooit doen. Toch? Louis' blik kruiste de mijne. Zijn ogen keken recht in de mijne. Toen hij de vraagtekens in mijn ogen opmerkte, keek hij meteen weg.

Ik kon moeilijk luidop zeggen dat ik niet wilde dat de meiden langskwamen. Dus ze werden gesmst. Zowel Evi, Noemie als Aline hadden meteen bevestigd dat ze eraan kwamen.

Daar gaan we dus; confrontatie één...

"Ohja!" verbrak Zayn de stilte.

Iedereen keek hem verwachtingsvol aan.

"Jullie moeten een beetje lief zijn tegen Aline," vervolgde Zayn zacht.

Hoezo? Wat was er met Aline? En sowieso, ik was altijd lief tegen Aline. Hoe kon ik ook anders, het was Aline, duh.

"Ze is nogal hard gedumpt vertelde Noemie me," beantwoordde Zayn mijn vragende blik.

Mijn ogen schoten de kamer rond. Ik was de enige die verbaasd leek te zijn.

Wacht eens even, de rest wist dit al. De rest hoorde niet eens te weten dat ze een vriendje had, laat staan dat ze alweer gedumpt was. Dit was verdorie een complot. Nu wist ik ook zeker dat Louis had verteld wat ik voor Aline voelde, en waarschijnlijk ook wat er afgelopen nacht gebeurd was... Ik was een beetje boos op Louis, ik dacht dat ik hem kon vertrouwen.

Mijn ogen schoten naar Louis. Hij keek me verontschuldigend aan, en haalde amper zichtbaar zijn schouders op. Alsof hij wou zeggen: 'Nou, wat wilde je? Ik moest je destructieve gedrag toch proberen stoppen. Dat is nu eenmaal wat vrienden doen.' Ik glimlachte. Niet alleen Louis, maar ook Zayn, Liam en Niall waren échte vrienden. Ze hadden enkel maar het beste met me voor, ik kon hen vertrouwen.

"We weten allemaal dat jij en Aline afgesproken hadden," zei Zayn verontschuldigend, maar met een lichte grijns op zijn gezicht.

Ik vroeg me snel af of ze dit wisten van Louis of Noemie. Och, wat maakte het ook uit. Ik was benieuwd naar wat Zayn nog meer te vertellen had en schoof de gedachte van me af, mijn aandacht volledig op Zayn gericht.

"Aline heeft je getoond wie Jens was op Facebook?" vroeg Zayn me.

Ik knikte.

"Wel, vlak daarna begon Jens tegen Aline... Nouja, Jens' vriendin," ging  Zayn verder.

Ik keek geschrokken voor me uit. Arme Aline. Jens had dus al een vriendin! Hoe durfde hij haar zo te kwetsen.

"Jens' vriendin had dus blijkbaar ingelogd onder zijn Facebook-account. Ze is uitgevlogen tegen Aline, dat ze haar vriendje met rust moest laten," vervolgde Zayn.

Ik had met Aline te doen. Maar voor mezelf was ik opgelucht en blij -al durfde ik dit laatste niet echt een mezelf toegeven, ik moest me schamen-.

"Wat moet ik nu doen?" vroeg ik wanhopig aan de jongens.

Nog voor iemand van hen antwoord kon geven, werd er aangebeld.

"Doe gewoon gewoon," fluisterde Louis me nog toe, "en praat met haar."

Ik knikte dankbaar naar mijn beste vriend. Natuurlijk, gewoon gewoon doen.

--

Ik keek naar het gebroken meisje dat binnenkwam, geflankeerd door haar twee beste vriendinnen. Ze probeerde zich sterk te houden en ons vrolijk te begroeten. Maar haar ogen glimlachten niet mee, haar ogen hadden geen glans zoals anders, er was geen schittering te bespeuren.

Ik zou er alles aan doen om die schittering weer in haar ogen te krijgen. Ik moest ervoor zorgen dat het meisje waar ik om gaf, weer gelukkig was. Ze moest weten dat er wel personen waren die oprecht om haar gaven, en dat niet iedereen zo'n zak als Jens bleek te zijn...

____________________

Wat denken jullie? Slaagt Harry erin Alines ogen weer te doen schitteren? En wat denken jullie van Jens; hoe zouden jullie in zo een situatie reageren? En keuren jullie Louis' gedrag goed; het doorvertellen?

Fijn als jullie hierover willen nadenken ^^ En bedankt voor het lezen! :D