WE DON'T TALK ANYMORE ~KTH-JYN~

12

"Şimdi daha iyi misin?"

"İyiyim dedim ya Yuju. Gidelim artık hadi."

Yuju bulmuş beni. Yani anlattığı kadarıyla biliyorum ben de. Olayın ne olduğunu sorduklarında antiler olduğunu söyledim. Taehyung kısmı bana kaldı anlayacağınız. Yaralarımın geçmesini beklemek için 2 gündür çekimlere ve pratiğe gitmiyordum. Tabii başımda bekçi olarak Yuju'da gitmiyordu. Olanlardan kimsenin haberi yoktu. Sadece ufak bir rahatsızlık olarak biliyorlardı.

Şu an Yuju ile çekim alanına gelmiştik. Yaralarım fotoğrafta görülmeyecek kadar küçülmüştü. Fakat yakından bakın biri net bir şekilde görebilirdi.

Hızla üstümüzü değiştirdik ve çekim alanına doğru ilerledik.

Tam 20 dakika sonra çekim için ara verildi. Biz de o esnada ihtiyaçlarımızı karşılamaya başladık. Yemeklerin başına koştum her zaman ki gibi. Ahhh.... Canlarım. Üzgünüm ama hepinizi yiyeceğim. Nihahahaha...

"Döndün demek."

Taehyung hemen yanı başıma gelmiş,yiyeceklere bakarak konuşuyordu.

"Bensiz tadı olmuyormuş. Israr ettiler geldim."

Taehyung gülerek kafasını kaldırıp bana baktı ve bir adım yaklaştı.

"Kim söylediyse doğru söylememiş. Ben gayet eğleniyordum sensiz. Biz onu şöyle düzeltelim. Dudakların olmadan tadı çıkmıyor. Nasıl?"

"Yahh!! Kim sapık Taehyung! Nasıl böyle düşünürsün?"

Elimi ona vurmak için kaldırdım fakat o gülerek bileğimden tuttu. O gün ki kızın sıktığı yerden tuttuğu için ağzımdan küçük bir inleme çıktı. Taehyung anında kaşlarını çattı ve bana bakmaya başladı.

"Noldu? Fazla da sıkmadım. Bileğine bir şey mi oldu?"

Hızla elimi ondan kurtarıp hafif gülümseyerek cevapladım sorusunu ve konuyu olabildiğince değiştirmeye çalıştım.

"Sorun yok. Bak bu kurabiyeler çok güzelmiş dened--"

"Elini ver Yerin."

"Taehyung bak cidden--"

"ELİNİ VER!"

"Pek-Pekala."

Elimi ona doğru uzattım. Lütfen sorma. Lütfen sorma. Lütfen sorma.

"Bunu kim ve ne zaman yaptı?"

"Sorun yok Taehyung. Bak ben iyiyim."

"Kim yaptı Yerin?"

"Taehyung bak cidden önemli değil."

"Söylemeyeceksen Yuju'ya soracağım."

"2 gün önce. Alışverişe giderken antiler kesti yolumu. Sonrası bu."

"Neden bana haber vermedin?"

"Endişelendirmek istemedim. Ufak bir şey zaten. Sorun yok."

"Şu an sana sarılmamak için kendimi zor tutuyorum."

Bileğimi dudaklarına doğru götürdü ve kimsenin olmadığına emin olup ufak bir öpücük kondurdu.

"İyi ol Yerin. Yoksa çıldırırım."

"İyi ol Taehyung. Yoksa ölürüm."