Chapter 1
Fifteen minutes before duty ay nakapwesto na si Reianna sa kaniyang office desk at abala na sa pagta-type sa monitor sa gamit niyang desktop computer.
It sometimes stressing her out. She has been working on a routine at nabo-bored na siya. It felt like for her 25 years of existence ay wala namang naging bago sa mundo niya kahit na magsipag pa siya.
Mahirap pa rin sila ng family niya. Isang kahig,isang tuka. Although she had entered college. Hindi din naman niya natapos ang kaniyang kurso.
She is an undergraduate of Mass Communication sa isang hindi naman ganoon ka-prestigious na University. Pangarap niyang maging sikat na Writer. Pero hindi na iyon nangyari. Early as she known she has to work up to her bone to make both ends meet. Lucky of her she manage to get a good job. Yun nga lang, napakaliit naman ng sahod niya daig niya pa ang nagcommunity sevice.
And when dreams are made to pursue. Ang kaniya, hindi pa siya naka-half way sa journey niya ay sinubok na siya ng malaking pagsubok and then leaving her out with nothing.
Though, sa lahat ng kamalasan niya sa buhay ay isa na lamang ang natitira niyang motivation, si God.
And now, here she is still. On the same place. On the same office chair. On the same environment and she's going to get crazy kapag hindi pa ito nagbago this year.
She was looking now for something new in her life plus ang katotohanang hindi na sumasapat sa pangangailangan niya at ng pamilya niya ang kinikita bilang Encoder sa isang maliit na business.
Kailangan niya ng ibang mapagkukunan ng income. Pero hindi naman siya business minded to open up an even small business.
Kaya nga buo ang loob niya ng araw na iyon. Maaga na siyang pumasok para maaga din niyang matapos ang mga trabaho at later ay may pupuntahan siyang kaibigan na may inoffer sa kaniya na part time work.
Excited siya. Consequently, she is indeed happy. Para ngang gusto na niyang hilahin ang oras, e.
Huminga siya ng malalim. Itinutok ang pansin sa screen ng computer. And then smile.
"Everythings gonna be alright."
May bahagi sa utak niyang bumubulong ng mga salitang iyon. Ini-hum pa niya iyon sa isip and positively looking forward to the end of the day.
***
"Mabuti naman at nakarating ka Reianna. Akala ko ayaw mo e." wika sa kaniya ni Marlyn ng magkita sila sa restaurant na pinapasukan nito.
Tipid siyang ngumiti dito. "Tatanggihan ko ba ang isang magandang oppurtunity na binibigay mo sa akin?"
Marlyn laugh, "Ganun ka pa rin talaga. Napaka-workaholic. Pero dahil nandito ka na, naipakilala na kita kay supervisor at okey ka na naman sa kaniya. Pwede ka ng mag-start ng work ngayon."
Her heart filled with gladness. Pero firm pa rin at hindi iyon ipinahalata. "Talaga? Salamat ah. I'll do my best."
Isang co-worker ni Marlyn ang lumapit sa kanila. Ipinakilala naman ito agad ni Marlyn.
"Reianna, si Justin. Staff din siya dito kasabayan ko yan. Staff slash Chef slash delivery boy slash utility."
"Hindi ka naman all around?" aniya sa lalaki.
He cracked an shy laugh. "Medyo lang." Tumingin ito kay Marlyn. "Nakababata mo ba siyang kapatid?"
Sabay silang natawa ni Marlyn.
"Anong kapatid? Bestfriend ko si Rei at magkasing edad lang kami,noh!"
May gumuhit gulat sa mukha ni Justin. "Oh?! Ilan taon ka na ba?" baling nito uli sa kaniya.
"Twenty five na ako."
Amazement struck his face. "O, hindi nga?"
Napatango na lamang siya rito at simpleng ngumiti.
She get that a lot. Wala daw sa itsura niya ang edad niya. Marahil dahil sa maliit niyang mukha at payat na katawan. Nasa 5'1 ang height niya kaya lagi siyang napagkakamalang estudyante pag sumasakay sa jeep. Okey lang naman iyon sa kaniya. Its a little advantage though. And it never been a problem to her.
