A Wife's Torment [On-Going]

Chapter 16

"Lewis, I want an annulment," sambit ko sa kanya na ikinanganga niya at ikinalakas din nang tibok ng puso ko.

Tinanggal niya naman ang kamay niya sa aking mga pisnge at tinitigan ako sa mata.

"Wha-t did you say Samantha?" Malamlam pa rin ang kanyang boses.

Ibinigay ko naman sa kanya ang brown envelope na dala-dala ko kanina. Matagal bago niya ito kinuha at para bang nagdadalawang isip pa siya kung bubuksan niya ba ito o hindi. Pero sa huli ay binukasan niya parin ito. Nanginginig ang kanyang mga kamay habang binubuksan niya ang envelope. Ano ba talagang nangyayari sa iyo Lewis? Gusto ko iyang itanong sa kanya pero hindi ko magawa dahil baka kapag sinabi ko iyon sa kanya ay baka saktan naman niya ako.

Nang nabuksan na niya iyon ay binasa niya ng mabuti ang mga nakasulat. Ang lakas na nang tibok ng puso ko. Kinakabahan ako, paano kapag hindi niya pinirmahan iyon? Paano na?

"Pinirmah-an mo na it-o?" Nag-iba na ang malamlam niyang mata at para bang siya ay nagmamakaawa.

"Oo Lewis at buo na ang pasya ko kaya pirmahan mo na iyan para hindi na ako maging sagabal sa buhay mo tutal yan naman ang gusto mo hindi ba? Tutal nabigyan narin kita ng halos isang buwan at kahati bakit hindi na lang natin i-full time ang pag-alis ko para maging ganap ka na talagang malaya?" Kinakabahan ako habang sinasabi ko iyon sa kanya. Mabuti na lamang at hindi ako nataranta habang sinasabi ko iyon sa kanya.

Isang butil ng luha ang lumabas sa mata niya. At parang may tumusok na pana sa puso ko. Ang sakit. Bakit ako naaapektuhan ng luha niya? Ano ba talagang ipinahihiwatig niya sa akin.

"Samantha? Wh-y?" Tanong niya sa akin na nakayuko na at itinatago ang luha mula sa akin. Mabuti nalang at nakayuko siya at hindi niya nakikita ang mata kong lumuluha na naman.

"Because I'm tired Lewis. Tired for being a battered wife," litanya ko sa kanya.

"Pag-iisipan ko Samant-ha. Bigyan mo ako ng oras upang pag-isipan ang hinihingi mo," pagmamakaawa niya sa akin habang niyuyug-yug ako sa balikat.

Tinanggal ko ang mga kamay niya sa balikat ko.

"No Lewis, I need it now. Kung hindi mo kayang pirmahan yan ay aalis na ako para mas mapadali tutal kahit walang annulment parang hindi naman tayo kasal dalawa," tumalikod ako sa kanya at naglakad papuntang pinto. Ngunit hindi pa ako nakakaisang hakbang ay nahigit na niya ako at sapilitang kinarga na parang sako.

"Lewis! Ibaba mo ako ano ba! Please lang ibaba mo na ako! Anong gagawin mo sa akin? Lewis!" Hinahampas-hampas ko siya pero hindi parin siya nagpatinag sa akin at dinala ako sa kwarto niya.

"Saman-tha... Kung ito lang ang tanging paraan upang hindi ka umalis ay gagawin ko so please huwag nang matigas ang ulo," sambit niya sa akin tumutulo parin ang luha ko.

Inilagay niya ako sa kama niya. Nakatayo lang siya habang nakatitig sa akin. May nakita ako sa mata niya. Sakit? Pero bakit siya nasasaktan?

Umayos ako ng upo at nilabanan ang mga titig niya at sa wakas siya ang sumuko at nag-iba siya ng tingin.

"Bakit Lewis? Bakit mo ito ginagawa? Ha? Bakit?!" Sigaw ko sa kanya pero para parin siyang bingi at hindi nakikinig.

Tumayo ako at pinaghahampas ang dibdib niya. Hindi man lang siya nanlalaban.

"Bakit? Lewis sabihin mo sa akin! Ano pa bang kailangan mo sa akin, di ba nga wala akong kwenta! Bakit pa Lewis! Binigyan na nga kita ng assurance tapos ayaw mo pa?" Pinaghahampas at sinusuntok ko na ang dibdib niya.

"Ayoko na Lewis! Hindi pa ba yan malinaw sa iyo! Ayoko na, suko na ako sayo kaya kita pinapalaya!" Sigaw ko sa kanya natigil lang ako ng hinawakan niya ng mahigpit ang braso ko at inihiga ako sa kama.

"If you choose to let go of me well I'm not," sambit niya sa akin habang tinititigan ako. Ang lakas nang kalabog ng dibdib ko.

May kinuha siyang tali sa gilid at itinali ang dalawang kamay ko sa bawat corner ng kama. Ganoon na din ang paa ko.

Takot na takot ako sa kanya. Naalala ko ang panaginip ko noon. Kung ganoon siya ang masamang tao na iyon. Kinabahan ako bigla. No! Wag naman sana. Humagulhol ako ng iyak.

Nang nasigurado niyang hindi na ako makagalaw sa tali niya ay tumabi siya sa akin at hinalikan ang mga luhang lumalandas sa pisnge ko.

"Sorry... Sam but this is the only way to keep you attach in me. Hush sweet. Hush," umiiyak parin ako.

"I don't care if you're truly not pure anymore as long as you're with me," sambit niya sa akin na ikinatigil ko sa pag-iyak.

"How dare you! Asshole!" Sigaw ko sa kanya.

Sisigawan ko pa sana siya ng pinatigil niya ako sa halik niya.

Nanlaban ako, umiiwas ako sa kanya. Mapusok ang halik niya sa akin na para bang bumabalik ang Lewis na kilala kung brutal at mapanakit. Natatakot ako.

At wala na nga akong nagawa ng ginawa niya nga ang kinatatakutan ko. Pinipilit kong hindi maiyak ng ginawa na niya iyon. Nasasaktan ako. Physical and emotional pain strikes me.

Nag-iba lamang ako ng tingin habang ginagawa na niya iyon. Tumutulo na ang luha ko at pinapatigil ang mga hikbing lumalabas sa bibig ko. Naramdaman kong napatigil siya sa kanyang ginagawa.

"Sam-antha you're a," ako na ang nagtapos ng sasabihin niya.

"Yes! I am a fucking virgin but you broke my sanity! Beast!" Nasasaktan ako at nahihirapan din gawa nang nakagapos kung mga kamay at paa.

Umalis siya sa ibabaw ko at tinanggal isa-isa ang mga taling itinali niya sa akin.

Hindi ko siya matignan dahil maga parin ang mga mata ko. Ayaw ko din naman makita ang pagmumukha niya. Nakakadire! Nandidire ako sa sarili ko. Ang dumi na ng tingin ko sa sarili ko. Para akong sinabuyan ng dumi sa sobrang dire ko sa sarili ko.

Ang sakit sa dibdib. Masakit din ang buong katawan ko. I feel sore.

Tumagilid ako ng upo at bumaluktot ng higa. Ayaw ko siyang makita! Kinasusuklaman ko siya.

Naramdaman kong may naglatag sa akin ng isang comforter. At alam kong siya iyon. Ibinalot ko naman ang sarili ko sa comforter. Ang dumi ko na.

Narinig ko na lamang ang pagsara ng pinto. Umalis siya. Tama umalis siya dahil nakuha na niya ang kalinisan ko. Nakakasuklam siya. Wala siyang konsensiya.

Iyak lang ako ng iyak habang iniisip ang lahat ng what ifs.

What if hindi nalang ako naglayas?

What if hindi nalang ako nag-file ng annulment?

What if hindi na lang ako bumalik rito?

What if hindi ko na lang siya pinakasalan?

At what if hindi ko na lang siya minahal?

Nakakatakot siya, hindi ko lubos maisip na siya ang taong minahal ko. Nasasaktan ako.

"He raped me."

"Bakit? Ano ba kasi ang kasalanan ko at ito ang kinararatnan ng buhay ko, I miss my old me, yung may kambal kang kalaro. Yung mahal ka pa ng parents mo. Yung walang sakit kagaya nito. Pati ba naman kalinisan ko nawala," I feel molested. I was molested and violated.

Bumangon ako at pumunta sa banyo niya. At naligo at nilinis at sinabunan ko ang buo kong katawan. Nasusuka ako. Madumi na ang tingin ko sa sarili ko.

Nakita ko ang bathtub at ewan ko kung anong pumasok sa isip ko at ginawa ko ito.

Pinuno ko nang tubig ang bathtub at lumusung doon. Lulunudin ko ang sarili ko. Gusto ko nang mamatay. Ito nalang ang tanging paraan upang maging malaya. At ito ay ang maglaho sa mundong ito.

Inilunod ko na ang sarili ko. Kahit na nahihirapan ako ay hindi parin ako tumigil ng wala na. Hindi na kaya ng mata at hininga ko at tuluyanng naging itim ang nakikita ko.