Hij is onvermijdelijk

19) Het verhaal achter de badboy

( i'm scared that if I let myself be happy for just one moment the worlds just gonna come crashing down and I don't know if I can survive that. )

         *19) Het verhaal achter de badboy

{ LIA }

Twijfelend kijk ik naar het grote huis. Zal ik dit echt doen? Zelf weet ik niet eens wat ik precies hiermee wil bereiken. Het is gewoon dat ik iets wil vinden wat Michael echt heel erg raakt. Iets zo erg dat hij kwaad op me word ,want dat is wat ik wil. Ik wil dat hij me gaat haten. Dat is het beste voor ons beide.

Oke Lia, niet meer twijfelen maar gewoon doen.

Ik haal diep adem voordat ik uit de auto stap en de voortuin op loop. Volgens mij zijn zijn ouders niet thuis want ik zie geen auto's op de oprit. Dat is mooi.

Nog net zo nerveus als in de auto klop ik aan en het duurt niet lang voordat er open gedaan word. Ik kijk in de ogen van Michael's zus.

"Hey ik ben..." "Lia? De vriendin van Mike toch?Kom binnen!" Ze herkent me. Verbaasd doe ik wat ze zegt en volg haar naar de woonkamer. "Zoals ik de vorige keer al zei ben ik niet de vriendin maar gewoon een vriendin van Michael." zeg ik zachtjes.

"Ja ja. Wat doe je dan hier?" Ik zie nu pas dat Michael best veel lijkt op zijn zus. Alleen heeft Rose donker bruin haar en Michael zwart haar. 

"Michael en ik moeten samenwerken voor scheikunde en ik ben zo dom om mijn boek kwijt te raken. Hij belde me om te zeggen dat ik zijn boek mocht lenen en heeft hem al klaargezet dus als je het niet erg vind?" Lieg ik tegen haar. "Tuurlijk vind ik dat niet erg! Ga maar halen." Ik knik dankbaar en loop de trap op. Ik neem aan dat Michael's kamer de eerste deur is op de gang en het klopt.

Zijn kamer ziet er best rommelig uit maar niet te rommelig. Aan de muren hangen posters van vrouwen in veel te weinig kleding. Volgens mij zie ik zelf een poster van een vrouw zonder kleding of iets. Ik grijns. Had ook niets anders verwacht. Nu ik hier sta weet ik totaal niet wat ik moet doen of waar ik moet beginnen. Gewoon aan zijn bureau misschien?

Verrassend genoeg ligt er een boek op zijn bureau. Aangezien dit de kamer is van Michael Kahn is dit zeker een boek teveel. Tenzij...hij er iets in verbergt! Zoals je altijd ziet bij films.

Hoe ongelooflijk het ook klinkt, het is waar. Random tussen twee bladzijdes vind ik een foto. Het is een foto van Michael en een meisje. Hij staat achter haar en heeft zijn armen om zijn middel. Het meisje lacht zo breed net als Michael zelf. Hij lijkt bijna een ander persoon. Hij lijkt hier zo gelukkig. Dit moet zijn ex, Elise, zijn geweest. Ik plof neer op zijn bed en kijk naar Elise.

Ze heeft lang blond haar, waar zelfs Jessica jaloers op zou zijn, stralend witte tanden en een mooi figuur. Het perfecte plaatje dus. Ze draagt amper make-up maar toch ziet ze er prachtig uit. 

"Ik wist wel dat hij nog niet over haar was." Ik kijk op en zie Rose staan. Ze gaat naast me zitten en pakt ze foto af. Ik kijk hoe ze de foto bestudeert en wacht totdat ze iets gaat zeggen.

"Ze is beeldschoon dat geef ik toe. Was ze dat maar ook van binnen." zucht ze uit. Ik snapt het niet en dat ziet ze. "Als je zo kijkt ziet ze eruit als een engeltje maar ze was precies het tegenovergestelde. Elise was het eerste meisje waar Michael op viel en daar maakte ze gebruik van. Eerst dachten we allemaal dat ze beide verliefd op elkaar waren maar dat was niet zo."

"Wat is er dan gebeurt?" vraag ik nieuwsgierig. "Ze kwam zelf van een arm gezin, wat Michael en wij eerst niet wisten. Michael wou alles voor haar doen zodat ze zich thuis voelde bij ons want wij waren een van de rijkste uit de buurt." Ik knik. Dat is wel te zien met zo'n groot huis. "Mike gaf haar alles. Geld, kleding en ze heeft zelfs een tijdje bij ons gewoond omdat ze beweerde dat ze ruzie had met haar ouder." "Dat was dus niet zo?" Vraag ik. Rose schudt haar hooft. 

"Ze was een leugenaar. Haar ouders waren wel arm maar ze ging vreemd. Elise ging vreemd met een man van 21 jaar genaamd Jason. Jason had net zo weinig geld als Elise. Haar plan was om zo veel mogelijk geld en spullen te krijgen van Michael zodat ze hem uiteindelijk zou dumpen en zou vertrekken met Jason." Ik kijk haar met grote ogen aan. Wow. Het lijkt net als een verhaal in een serie maar dit is echt gebeurd. 

"Ik kwam erachter dat ze vreemd ging en vertelde het aan Michael die het eerst niet geloofde. Toen ik bewijs had ging hij het uitmaken maar ze was al gevlucht met Jason. Daarna werd het pas echt een hel." Ze stopt even met praten maar gaat daarna weer door. "Michael was er zo verdrietig over dat hij ging drinken en aan de drugs zat. En dat was voor een 16 jarige veel te veel. Op een gegeven moment liep het uit de hand en wouden me ouders dat hij naar een kostschool ging zodat hij weer de oude zou worden."

"Wat..vreselijk!" En dat meen ik echt. Nu pas zie ik hoeveel hij heeft meegemaakt. Hij is ook depressief geweest, net zoals ik. Hij werd ook in de steek gelaten door iemand waarvan hij hield, net zoals ik. Alleen was het bij mij dan mijn vader.

"Inderdaad. Praat dus daarom nooit over Elise!" Ik slik. Een beetje te laat maar ik knik wel. Shit!

"What the fuck!" Roept Michael en stormt de kamer binnen. Van schrik ga ik staan. "Mike ze was.." Hij kijkt naar de foto in mijn hand en word alleen nog bozer. "Rose, laat ons even alleen." Rose loopt de kamer uit en ik slik. "Wat doe jij hier! Denk je dat je zomaar in mijn kamer kan komen! En..." Voordat hij zijn zin kan afmaken geeft ik de foto terug aan hem en loop naar de deur.

"Sorry Michael. Ik weet niet waarom ik hier ben. Ik zal nooit meer over Elise praten." En met die woorden loop ik weg. Mijn hart klopt sneller als ik het huis verlaat en in mijn auto ga zitten. What the fuck gebeurt er met me? Ik heb me excuses aan hem geboden. What the fuck.