너라는 바다를 나 지금 항해하는 중
ตอนนี้ฉันกำลังแล่นเรืออยู่ในทะเลที่เรียกว่าเธอ
승산 없는 게임에 나 지금 올인하는 중
ตอนนี้ฉันกำลังอยู่ในเกมที่ไม่มีโอกาสชนะ
정작 날씬 좋은데 네 맘은 폭풍 주의보
จริงๆอากาศมันก็ดีนะ แต่ทำไมมันถึงเตือนให้ระวังพายุหัวใจของเธอ
เสียงใบไม้ตีกันเพราะลมพัดเล็กน้อย ตอนเย็นของวันเสาร์ในสวนสาธารณะนั้นช่างแสนจะเงียบเหงา ทั้งที่ผู้คนต่างมากมายแต่ล้วนแล้วก็มาเป็นคู่ เสียงมันก็ไม่ได้เบาหรอกแต่ว่าเป็นหัวใจของเขาเองนี่แหละที่เงียบเหงา สวนสาธารณะกลายเป็นเหมือนสถานที่ของคู่รัก ไม่เหมาะกับการจะมานั่งอยู่คนเดียวแบบเขาเลยสักนิด ปลายเท้าของผมที่ขยับไปเรื่อยๆตามจังหวะที่ผมนับในใจไม่ได้ตายตัวแค่ไม่อยากนั่งเฉยๆก็เท่านั้น สายตาของผมมองคนสองคนกำลังนั่งคุยกันอย่างสนุกสนานไม่ไกลจากผม ความสดใสจากคู่รักข้างๆทำให้จิตใจของผมห่อเหี่ยวขึ้นเรื่อยๆ
' การที่ผมจะมานั่งเล่นในสวนสาธารณะนี่มันเรื่องผิดสินะ ' ผมได้แต่ถอนหายใจเบาๆ ให้กับความคิดของตนเอง สำหรับชายวัย 20 ปลายๆส่วนใหญ่แล้วก็คงมีแฟนไม่ก็แต่งงานไปแล้วด้วยซ้ำ ต่างจากผมที่ครองโสดมาตลอด
ที่บอกว่าตลอดนี่จริงๆนะ ผมไม่เคยมีแฟนเลยแม้แต่คนเดียว ผมไม่เคยคิดว่าการมีแฟนจะทำให้ชีวิตต่างจากเดิมเท่าไหร่ จนตอนที่เพื่อนสนิทของผมมีแฟน ชีวิตผมก็เงียบเหงามาตลอด ไม่ใช่ว่าไม่เคยลองหาคนคุยดู แต่มันไม่เคยเจอคนที่ใช่เลยนะสิ นิสัยของผมไม่ใช่คนที่สนิทกับคนไปทั่ว ไม่ค่อยยิ้มแย้มหรือแสดงท่าทีที่เป็นมิตรไปด้วยซ้ำ ผมก็ตอบไม่ได้เหมือนกันว่าสเปกของผมคือแบบไหน แต่ก็คงเป็นใครสักคนที่ทำให้ผมใจเต้นแรงได้แหละ
" โอ๊ะ ขอโทษทีครับ " ผมหันไปมองทางด้านซ้ายของผมทีจู่ๆก็มีผู้ชายหน้าตาดีคนนึงมานั่งอีกข้างของม้านั่งพร้อมกล่องข้าวบนตัก เขาหันมามองหน้าผมด้วยหน้าที่แสนตกใจ จนผมหลุดขำออกมาเล็กน้อย
VOUS LISEZ
[ OS/SF] BTS พื้นที่ของบังทัน
Fanfictionเรื่องราวความรักของบังทันที่เกิดขึ้นจากเด็กสาวขี้มโน [ All couple ]