Oğlan kızın omzuna koydu kolunu
Güneşin batışını izliyorlardı
Oğlan anlamıştı artık,kıza yüzünü döndü,kızda hemen anlamıştı
Kızda erkeğe döndü yüzünü
Oğlan kızın kahverengilerine baktı
Anlamıştı artık bu gözler onu boğuyordu,artık istesede onu bırakamazdı...
Kızın gözlerinde boğulurken kıza şöyle dedi;
"Artık ne sen bensiz,nede bensensiz yapamam." dedi.
Kız anlamıştı bunu hemde onu ilk gördüğünde.
Birbirilerine sımsıkı sarıldılar ve yüzlerini kıpkızıl batmakta olan güneşe çevirdiler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EKSİK KALAN SÖZLER VARDIR...
PoesíaEvet vardı bazı sözler kalbe dokunan... Senin bana dokunduğun gibi... Ama onlar hep sensiz eksik...
