Sen ve ben başka hiç kimse yok..

Gamzeli

Ben sensiz yapamam diyen herkes gitmiş geride sadece koskoca bir ben kalmıştım.     
Ailem mi ? oda yok artık, annem beni küçüken bırakıp gitmiş babam ise gözlerimin önünde can vermişti...
Ben şu an amcamlarda yaşıyorum daha doğrusu "üvey amcamla" bana sanki bir katil gibi davranıp dışarıda beni sevmeyi çalışan bir adam o ,babam öldükten sonra kimse konuşmadı benimle ,kolejden aldılar, beni şimdi sadece günde bir kaç kez yengemle konuşuyorum oda ufak emir cümleleri.
Hani o en yakın arkadaşım dediğim kişiler elif ve pınar aramıyorlar beni çünkü artık pahalı kıyafetler sosyal medya vb.  şeyler yok.

Amcam beni niye mi yurda vermedi çünkü ben 17 yaşındayım babamin mirası bende 18 yaşıma girmeden bir kağıt imzalamı istiyor ama böyle bir şey olmucak imzalarsam beni burdan sepetler,buraya bayılmıyorum ama burası eski yuvam babamla anılarım hepsi burda her şey hala kokusu burda mis gibi babam kokuyor.

Sabahın saat 6:30 kalkmış çantamı hazırlıyordum kıyafetimi giyinip babamın aldığı gül kokulu parfümü sıktım.Merdivenlerden yavaşça inip çamaşır odasından uzun çoraplarımı aldım onları giyip kravatımı aramaya başladım allahım yok hiç biryerde tavan ettim resmen evi kafam karışmıştı yengem  merdiven sesleriyle yanıma gelip kravat ve kent kart  verdi .
Yengem hülya,çantasını çıkarıp bana 20 tl vermesiyle o iğrenç botokslu yüzüyle bana küçümseme bakışı atması bir oldu.
Ben kısık bir ses tonuyla
-istemiyorum
-al al lazım olur
Demesiyle sanki kendi paran dedim hülya aldırış etmeden parayı çantama koydu ben ise ona somurtkan bir ifade yapmakla meşguldüm..

Okula vardığımda bir bank bulup oturdum etraftaki kızların bana baktığını hissedebiliyordum ama açıkcası umrumda değil di ,müdür sıraya geçin dediğinde yavaşça kalkıp herhangi bir sıraya geçtim
Sınıfa vardığımda ilk işim benim bir hobim olan uyumak tı ilk ders boş geçmiş ve bende uyuyordum zil çaldığında kahvaltı etmediğimi anlayıp hülyanın parasını alıp gittim kantine kendime hamburger kola ve çikolata  aldım (midesiz)
Bunları yerken birkaç kız yanıma geldi
-Selammm
-selam
-hangi okuldan geldin
- güneş koleji
-hmm ... peki neden
Kızlar bana bakarken cevap vermeyip bahçeye çıktım bu güzel hamburgeri midemle kavuşturdum zil çaldığında sınıfa gittim ve yine o kızlar bu sefer sesli bir şekilde naber kolej bebesi diyerekten omuz atıp gittiler.Bu nasıl bir zekadır bilmiyorum ama sanırım beyinsizlikten ,yutkunduktan sonra sırama oturdum.

Oh be .... en sonunda dersler bitmiş ben ise otobüse binmiş telefonum olmadığı için dışarıya dalmıştım
Tam karşımda kulaklıkla müzik dinleyen çakır gözlü siyah saçlı bir çocuk vardı  benim onu kestiğimi fark edip  bana bakmaya başladı.
Bir iki durak sonra yanım boşalınca yanıma oturdu ve bana birşey sormadan kulaklığı  uzatı. Ben tabiki alıp kulağıma taktım bana baktı bende ona baktım en son öküzlük edip hayırdır kocum diyesim geldi ama demedim allah şükür ,şarkı değiştirdi ve bana baktı ben ise gizli bir sekilde gözümü silmeye çalışıyordum çünkü bu dumanın şarkısıydı babam götürmüştü beni bu konsere .
Kulaklığı çıkardı bana bakmaya başladı sessizce yaklaşıp ne oldu dedi ben birşey yok desem de ısrar etti ona her şeyi anlatım babamin nasıl öldüğünü amcamı ,herşeyi ,niye böyle birşey yaptığımı bilmiyorum ama yapmiştim bana bakıp gülümsedi ve o güzel gamzesini gördüm bende gülümsedim..

Meraba canlarr sizce nasıldı 😍😍