Chapter 2- Present Sense

7 1 0
                                    

**************************************

-CHAPTER 2-

Present Sense

**************************************

bumango agad ako sa kama..

hinahabol ko yung hininga ko habang  tumutulo ang mga luha ko..

"nananaghinip lang pala aq."

sabay takip ng unan sa mukha ko.

oo tama kayo mapanaghinipan ko yung miserableng gabing yun

thats what he said when he left me there all alone..

That very moment I felt that i've already died more than a thousand times before

It's been exactly a year since that misrable night yet the memory is still crystal clear like it happened a while ago.. even this  stupid heart feels like nothing ever changed cause it's still filled with his bitter-sweet memories.  

that there's still a part of me saying that no matter what happens i will always love him..

pero bago p man ako parangalan na best actress eh my sumira agad ng moment ko....

~and i give up forever to touch you cause i know that I feel you somehow~

"ay leche, snu nanaman kya natawag??"

 ayun hanap dito  

hanap doon

~your the closest to heaven~

halungkat dito

  halungkat doon

~that ever be and I  dont wanna go home right now~

bukas ng drawer dito

bukas ng drawer doon

tingin sa taas

tingin sa baba

~and all I can taste is this moment~

"ang liit na nga ng kwartong to di ko pa makitakita ang cp ko!! ayyyyy kaiiiiinissssss!!!!!"

scroll ng mata

(>_>)

sa gilid

(<_<)

sa kabilang gilid

~and all I can breath is your life~

follow the sound 

walk, walk, walk, walk kamot sa ulo

~cause sooner or later its over~

tapos biglang tumigil yung ringtone sa pagtugtog

"Lechugas na cellphne yun naglakwatsa nanaman"

[tama ba namang isisi sa cellphone ang katangahan ng mayari??? tsskk!! tsskk!! kawawang cellphone]

che manahimik ka!! mainit ulo ko wag mo ng dagdagan

[oo na po baka mamatay ka sa konsumisyon nawalan pa ko ng story]

at dahil sa sobrang katamaran eh nahiga na nalang ako sa kama 

"ewan mamaya ko nalang yun hahanapin"

at nakatulog nanaman

[di naman halatang tamad ka noh?!]

hoy miss author hindi ako tamad napuyat lang!!

[lulusot pa eh...  whatever! ]

so after 53276545826673 years of sleeping eh nagising rin ako..

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jan 26, 2014 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

The Second Time AroundTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon