Yalnızlığın Gölgesinde Bir Aşk

Özetle : Yalnızız . . .

Bugün dağların denize paralel uzandığı bir noktadasınız . Farz edin ki meridyenler ve paraleler kendi dünyanızdan geçerken bölmüş yalnızlığınızı . Kabul edin ! Bizler kalabalık görünümlü yalnızlıklarız...  Boşver , sahte karakterlerle tiyatro hayatlarını yaşasınlar. Yeter ki sen bu oyunda başrol olma . Unutma bu hayat senin kimseyi memnun etmek zorunda değilsin !

Yaşamayı öğren önce . Korkusuzca , birazda deli bir kafayla . Bak etrafına "ne derler ?"  diye düşünürken kimsesiz kalmışsın. Sessiz sessiz yaşa acılarını . Asıl sesin sessizliğin olsun . Kimse duymaz belki ama içinde yankılanır. İnanın bazılarının giydiği kıyafet bile karakterinden daha kaliteli .

Yalnızlar treninin bir yolcusu da Zeynep . Hikayesi insan ömrüne farklı bir pencere açabilecek vaziyette . Bir enkazdan umut inşa etmiş kızdan bahsediyorum . Bir rivayete göre annesi ile babası aşk evliliği yapar. Evliliklerinin üzerinden uzun bir süre geçmeden bir evlatlarının olacağı haberini alırlar . Annesi ilk evladına   " Değerli " anlamına gelen " Zeynep " ismini verir. Ama Zeynep'in hayatı adı gibi değerli olamamış ne yazık ki ... Unutmayın herkesin farklı bir nedeni var yaşamak için . Kimisi de nedensiz yaşıyor işte . Yada mecburen var olmak diyelim .

Zeynep'in doğumuna yakın evde geçim sıkıntıları başlamış ve ardından kaçınılmaz kavga sesleri yükselir olmuştu. Babası  kumar oynuyor , at yarışlarında ön saflarda yer alıyor bu yüzden gırtlağına kadar borçlanıyordu .

Zaman geçiyor ve doğum sancıları her geçen gün artıyor , Zeynep'in dünyaya gelmek için günleri azalıyordu. Bir akşam Zeynep'in babası eve geldiğinde anneyi evde bulamadı . Telaşlanarak sokağa attı kendini . Yoldan geçen bir iki kişi köşe başında ki köhne binaya girerken gördüklerini söylüyorlardı. Adam hızlı adımlarla binaya doğru ilerliyordu. İçeri girdiğinde kimseyi fark edememişti . Üst kattan sesler geldiğini  duyar oldu . Eskimiş merdivenlere yöneldi , yavaş yavaş yukarıya çıktı . Önce karısı ilişti gözüne daha sonra da kapı arkasına silahlı şekilde saklanmış birisini fark etti. Kocasını karşısında gören kadın telaşlandı ve birden sancılandı . Silahlı kişi bunu fırsat bilerek ani bir hareketle kaçmaya çalıştı. Adam onca yaşanmışlığı düşünerek kıyamadı yine sevdiğine . Salonun kırık penceresinden insanlara yardım etmeleri için bağırıyordu . Nihayetinde hastaneye yetiştirdi . Doğumda çok kan kaybeden kadının bedeni dayanamıyordu. Sadece Zeynep'i bıraktı geride ebediyete yürüyerek . Babası Zeynep'i de alarak ayrıldı hastaneden . Minicik kızını arabaya yerleştirdi . Karısından kalan gözlerinde ki son görüntü çıkmıyordu aklından. Aldatılmış olduğunu düşünüyordu .  Eve yaklaşırken kalbinin sıkıştığını fark etti . Gözleri kararıyordu , terliyordu . Arkada yatan kızına ilişti bir anda gözleri . Direksiyon hakimiyetini kaybederek o da annesi gibi Zeynep'i hayatta tek başına bırakmıştı artık ...