'Weekend' schreeuw ik op het schoolplein. Een paar mensen kijken me raar aan. Ik kijk gewoon raar terug. 'Wat gaan jullie dit weekend doen?' Vraagt Micheal. Joy en ik kijken elkaar aan. 'Niks. De uitslag kijken van de wedstrijd' zeg ik. 'Oja. Dat is morgen' zegt Micheal peizend. 'Ik ga kijken' zegt hij vrolijk. 'Dan kan ik zien hoe lelijk jullie op de foto staan' Ik sla hem op zijn arm. 'Ik word toch niet gekozen' zeg ik. 'Natuurlijk wel, samen met mij' zegt Joy vrolijk. 'Jij hebt er tenminste zin in. Mij boeit die hele prins niet' zeg ik chagarijnig. 'Kom op, als je bent gekozen praat je wel amders hoor' zegt Joy. 'Zal wel' mompel ik. Ik pak mijn fiets en fiets weg. Ik kijk nog even achterom en zie Micheal verbaasd kijken en Joy verdrietig. Dan let ik weer op de weg. Tijdens het fietsen denk ik steeds aan morgen. Zal ik echt gekozen worden? En wat dan? Wat nou als ik niet wil? Ieder meisje is fan van de prins, maar ik niet. Ik zie niks in hem. Hij is de prins, maar wat dan nog? Moet ik hem leuk vinden omdat hij een prins is? Echt niet. Ineens hoor ik getoeter. Ik kijk snel op en zie een auto voor me stil staan. Shit. Ik zat niet op te letten. Ik fiets snel aan de kant en kijk verontschuldigend naar de automobilist. Die kijkt boos terug. Snel fiets ik naar huis. Als ik binnen kom is niemand thuis. Beter zo want ik ben chagarijnig. Ik loop naar de keuken en gris een zak koekjes en chips mee. Ik loop naar boven om huiswerk te maken.
JE LEEST
Mijn Geheim
RomanceYes! Ik ben eindelijk 16! Nu kan ik eindelijk dat ene baantje nemen!! Maar ik moet ook mee doen aan de wedstrijd. Wie heeft het eigenlijk verzonnen? Het is super stom! Maar als ze het baantje krijgt en ze word gekozen voor de wedstrijd, veranderd ha...
