Τις περιεργες ωρες

Chapter One.

''Αυτες τις περίεργες ωρες

Που δεν θέλω κανενα μονο εσενα...''

Το ξυπνητήρι της παλι χτύπησε

Σηκώθηκε

Πλύθηκε

Ντύθηκε

Πηρε τη τσάντα και έφυγε

Δεν έφαγε τίποτα

Δεν έτρωγε το πρωί

Προσπαθούσε να αδυνατίσει

Πηγε σχολειο...

Τον ειδε...

Γύρισε το κεφάλι της σε αλλη μερια

Πηγε στο παγκάκι της

Μόνη της

Με τα ακουστικά της

Τα μονα που την καταλάβαιναν

Το κουδούνι χτύπησε...

Προσευχή,μαθημα, διάλειμμα

Μάθημα, διαλλειμα

Αυτό το μοτίβο επαναλαμβανοταν

Το κουδούνι χτύπησε για άλλη μια φορα

Ηταν για το τέλος

Με αργές κινήσεις μάζεψε τα πράγματά της απο το θρανίο της

"Αντε Άρτεμις...θελω να κλειδώσω"

Ηταν ο καθηγητής της

Αυτος την νευριαζε συνεχώς

Δεν ήξερε να κάνει μαθημα

Παντα απορούσε πώς γίνεται να τον έχουν διορίσει

Έκλεισε τη τσάντα της και έφυγε γρήγορα απο τη τάξη

Με αργο βημα βγήκε απο το σχολείο.

Έβαλε τα ακουστικά της

Επέλεξε τον φάκελο 'IRATUS'

Και πηρε τον δρόμο για το σπίτι.

⭐
Γεια σας..

Λοιπον, καινούργια ιστορία,δεν ξερω αν θα την κρατήσω.

Το ελπίζω.

Ψηφιστε & σχολιάστε αν σας αρεσει,με βοηθάει να συνεχιζω.

-Stavr✍💫