SİYAHIN BEYAZI sevmesi gibi

Çok yoruldum be hayat

Bu günde aynı diğer günlerim gibiydi mutsuz.Ben anlamıyorum ya insanlar mutluluktan çıldırırken ben mutsuzluktan çıldırıyorum.Hani mutlu olmak istersin ya hep ama mutsuz olursun neden mutsuzum diyede isyan edersin sonra neden isyan ettim diye pişman olursun işte o anda olgunlaşırsın ama mutsuz oldun bir daha olsan Koymaz Alışmışsındır mutsuzluğa.Çünkü artık pişman oldun diye bir daha o hatayı yapmazsın.hayat sizce neydi sevipte o kişinin seni sevmemesi gibimiydi ya da hep kötülerin kazandığı bir oyunmuydu. Bende biliyorum çok güzel bir hayatım yok.bende biliyorum hiç bir zaman ne mutlu olacağımı ne de varlıklı biri. Bende biliyorum bir darbede ölücek gibi olupta ölmeyeceğimi.ben çok bilmekten  çok sıkıldım be hayat.Bir güzellik yapsan olmazmı.Bu darben öyle bir koysun ki bana ölecek gibi olmasın öleyim.her defasında isyan etmekten sevdiğim kadar sevilmemekten çok yoruldum be.üniversiteye gidiyorum.Yarın okula Gideceğim.Ne giyeceğimi bende hala bilmiyorum bilmemede gerek yok sanki giyecek çok elbisem var ya.Bir evde baba olmayınca çok farklı oluyor be.Annem ve ben Tekiz işte bu kadar geçim sıkıntısı yaşıyorum belki babam olsaydı her şey daha farklı olabilirdi belki herkes gibi onumu giysem yoksa Bunumu diyebileceğim elbiselerim olabilirdi.Belki herkes gibi bende çok mutlu olabilirdim.Ama benim umudum siyahın beyazı sevmesi gibiydi.