"ONCE IN A LIFETIME" (COMPLETED) [UNDER REVISION]

CHAPTER 22 [Revised]

¢HApTeR 22~

Xiamella's POV

Its been weeks.. Pero wala pa namang nangyayaring masama.. O kakaiba..

Baka napagod na sila? No.. That's too Impossible.. I haven't made my Move.. Baka Naghahanda lang sila..

"Boss.. Naimbitahan tayo sa Birthday nung kapatid ni Luther.." Saad ni Julio habang nakatingin sa akin..

Oh.. Birthday pala ni Luisa.. Ilang Months ko na din siyang Hindi nakikita.. Maybe its time to meet her again.. And her Annoying Brother..

"Sige.. Pupunta tayo.." Tumingin ako sa Bintana at Tinitigan ang Papalubog na araw..

Gusto ko ulit Maranasan ang Buhay namin ni Kuya noon.. Pero mukhang hindi na mangyayari yun..

Dahil matagal nang nabago ang Takbo ng Buhay ko.. I left Heaven.. And I was welcomed by Hell..

Hindi ko yun Pinagsisihan.. Dahil nagsimula ang lahat ng ito sa Kasamaan nila.. At tatapusin ko ang Paghahari nila..

Ako ang Tatapos sa Kasiyahan na nakamit nila sa Pamamagitan nang Pagpatay ng mga Inosenteng Tao..

"Boss! Ang lalim ng Iniisip mo ngayon ah? Abot ko pa ba?" Humalakhak si Michs sa sarili niyang Joke..

Dinampot ko yung Librong Binabasa ni Gio at Ibinato sa kanya.. Nasapol naman siya sa Mukha.. Tinawanan nalang siya nina Derek..

I remained Emotionless.. Hindi ko ba alam.. Parang nawawalan ako ng Emosyon.. Tsk...

Maybe I'm just Hallucinating..

I don't want to lose my Emotions..

*

Nakabihis na kaming lahat dahil sa Isang Hotel gaganapin ang Birthday ni Luisa.. At kailangan naming Maghanda..

Sumakay kami sa Sasakyan ni Marko dahil mas Komportable kung Magkakasama kami sa Iisang Sasakyan..

Mga 8:30 p.m na kami nakarating sa Hotel.. Agad naman kaming pinapasok ng Receptionist..

Pagpasok namin ay Sobrang Engrande ang Design ng Venue.. Mukhang Pinaghandaan talaga ng Sobra..

"Boss!! Kanya kanya na muna tayo ngayon ah?" Excited na umalis si Julio..

Napa-iling ako at Sumang-ayon na lang sa sinabi ni Julio.. Naghiwa-hiwalay kaming Lahat para mas ma-enjoy ang Party..

Hinanap ng mga mata ko si Luisa dahil ibibigay ko na ang Necklace na regalo ko sa kanya..

Nakita ko naman siya na Naka-upo lang sa Sulok at Nakangiting tinitignan ang mga Bisita niya..

Lumapit ako sa kanya.. At iniabot ang Regalo ko..

Gulat siyang Napatingin sa akin at agad rumehistro sa mukha niya ang Tuwa..

"ATE! nakarating ka!!" Niyakap pa niya ako ng sobrang Higpit..

Nang humiwalay siya ay napahinga ako ng Malalim.. Balak ba niya akong Patayin?! Grabe ah..

"Wow! Ang Ganda naman ng Necklace na ito!" Agad niyang sinuot ang Regalo ko..

Nakangiti siyang Tumingin sa akin at Biglaang hinila ang Kamay ko..

"Sama ka sa akin Ate.." Umakyat kami sa Hagdan at Pumunta sa Isang Veranda..

Napatingin ako sa Ganda ng Scenery.. Tanaw na tanaw mula rito ang Bundok at ang mga Butuin..

Tumingin ako kay Luisa.. Her eyes are Glistening because of Happiness..