Tuhaf şeyler oluyor

98 13 13
                                    

Yeni bir kitaba başladım.Ama bu sefer küçük bir değişiklik yapıyorum.Yazar benim.

Ben... Zoe MARCHIL . Evet bende kendi ismimi beğeniyor değilim.Neyse ben kendimi tanıtmaya devam edeyim. Cape Pelorum'da yaşıyorum.Burası büyük bir ada .Srenium scopuli'dan büyük olmasa da benim için yeterince büyük ve güzel bir yer burası.Burada toplam elli yedi kişi yaşıyoruz.Her aile kendi bölgesinde yaşıyor,ayda bir kere bu elli yedi kişi bir araya gelir ve sirenlere özel o büyüleyici ve güzel şarkımızı söyleriz.

1.BÖLÜM

Annemin anlattığına göre bizim ailemiz sadece dört kişiden oluşuyormuş: Ben,annem,teyzem ve kardeşim.Annem bize bunları anlattığında daha çok küçüktüm hiç sorgulamamıştım. Çünkü hiç anlamamıştım.Büyüdükçe daha iyi anlıyorum.Saçma bir şeyler var, parçalar birbirine uymuyor ve ben bu durum karşısında ne yapacağımı bilmiyorum. Geçenlerde yine bu elli yedi kişi toplandığımız zamanlarda tuhaf bir şey gördüm. Başka bölgeden bir kız oturduğu kayadan kalkıp ormana doğru yürümeye başladı.Onu görünce çok şaşırdım. O... yürüyordu.Bir siren yürüyebilir miydi,bir sirenin kuyrukları bir çift ayağa dönüşebilir miydi. O güne kadar ne annemi ne teyzemi bu şekle girerken görmemiştim.Çok ... çok tuhaftı.Bunu gördükten sonra emin oldum.Benden sakladıkları bir şey vardı.Yoksa annem böyle bir şeyi on altı yıl boyunca benden neden saklasın ki.Kendimi daha önce hiç bu kadar çaresiz ve kaybolmuş hissetmemiştim.Çaresizce uykuya daldım. Ertesi sabah annemlerden erken uyanmıştım.Kimse görmeden kayalara gidip bir çift ayağım olması için çabaladım ama ne yaptıysam olmadı. Ben bunu düşünürken yüz metre uzaklıktaki kayalıklara bir kız geldi. Ağlıyordu,kendi kendine konuşuyor ve eliyle bazı şeyler yapıyordu.Daha yakınına giderek onu dinlemeye çalıştım. Bazı sihirli şeylerden bahsetti. Toz,peri,büyü,gemiciler derken kız beni fark etti ve bana bağırmaya başladı.Onu susturmaya çalıştım ama susmadı.En sonunda ben de bağırdım.Çok tuhaf bir şekilde ben bağırmaya başlar başlamaz onun sustuğunu fark ettim.Daha önce onu buralarda hiç görmemiştim.Ona kim olduğunu ve neden ağladığını sordum.Gittikçe yumuşuyordu bakışları."Ben Sieslana." dedi. " Ee peki neden ağlıyorsun? Bana"Sana güvenebileceğimi zannetmiyorum." dedi ve sustu. Ona kendi hikayemi anlatmaya karar verdim." Sen konuşmayacaksan ben konuşayım. Ben on altı yaşındayım ve son bir senedir çok tuhaf şeyler öğrendim. Annemin yalanları mı desem yoksa bir çift ayağa dönüşen kuyruklar mı?" Bana şaşkın gözlerle bakarak "Bana nasıl güveniyorsun ya bana anlattıklarını gidip kendi aileme anlatırsam." dedi. Bende ona " Öyle bir şey yapmayacağını biliyorum.Eğer böyle bir şey yapacak olsan şu an burada böyle ağlamaz gider, ağlama nedenini ailene anlatırdın.Sen kendi özelini onlara anlatamazken neden benimkini anlatasın ki? "dedim. Gözleri doldu, yeniden ağlamaya başladı ve aniden bana sarıldı. Onu geri çevirmedim. Bende ona sarıldım.Kafasını kaldırarak "Peki. Sana tüm olan biteni anlatacağım." dedi ve anlatmaya başladı."Öğrendim ki bir çocuğun olabilmesi için bir erkeğe ihtiyaç varmış. bende bunu duyar duymaz annemin yanına gittim."Anne bizim bölgede hiç erkek var mı? " dedim. Annem erkek kelimesini duyar duymaz bana bağırmaya başladı ve " Bizim bölgede veya diğer hiçbir bölgede erkek yok.Sakın bir daha erkek kelimesini ağzına alma. Onlar bizim düşmanımız ." dedi. Sonra odaya, teyzemin yanına gitti. Kapıyı kapattı.Bende merak edip kapıyı hafifçe aralayıp onları dinledim. Teyzem anneme "ne oldu?"dedi.Annem ise " Ne olmadı ki Sieslana her şeyi öğrenmiş. Bittim ben . İnşallah daha fazla ileri gitmez . Nereden biliyorsun? Bana bu bölgede hiç erkek var mı? diye sordu."dedi. İşte ben de bunları duyar duymaz geldim buraya." dedi bana sieslana. Kafam çok karıştı. Sieslana'ya dönerek " O zaman ne duruyoruz araştıralım ve bizden ne saklıyorlar bulalım." dedim .Sieslana "Bilmiyorum çok merak ediyorum ama bir yandan da çok korkuyorum." dedi. Ona " Korkma! Korkacak biri varsa onlar ,biz korkmamalıyız . Bu işin ucu nereye gidiyor bilmiyorum. Bu yüzden her şeyi noktasına kadar öğrenmeliyiz Sieslana .Tamam mı ?, benimle misin? " dedim. Bana " ................... EVET ,EVET hadi bitirelim bu işi , sonunu getirelim bu sırların." dedi. O an anlamıştım ki yeni ve çok güçlü bir arkadaşım olmuştu . İkimiz de çok heyecanlıydık. Sieslana bana dönerek "Bir dakika sen bana adını söylemedin . "dedi. İnanamıyorum heyecandan adımı söylemeyi unutmuş olmalıyım . "Ben ZOE " dedim. "Tanıştığıma memnun oldum . Sır arkadaşım. " dedi. Ve ikimiz de aynı anda kahkaha atmaya başladık . Evet bu kadar göz yaşından sonra biraz kahkaha ikimize de iyi gelmişti.

ARKADAŞLAR BU BENİM İLK HİKAYEM VE ÇOK HEYECANLIYIM. LÜTFEN YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN::))))





Geşmişin Sırrı-Geleceğin KaranlığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin