Sonsuzum

Galiba bu güzel birşey

Merhaba ben Sude Dal yaşım 16 İstanbul'da doğdum benim bir ailem var denemez aslında benim annem var sadece babam yok evet her neyse aramda geçen birçok şeyi ve hâlâ devam eden birşeyi anlatıcağım size hikayem şöyle başladı...

18/08/2016/ Perşembe günü..

İşte tam bugün odama geçip bilgisayara geçmiştim. Canım sıkılmıştı ve facebook'a girmiştim. Karşıma facebook'ta gezerken bir çocuk çıkmıştı; Kıvır kıvır saçları vardı evet saçları çok kabarıktı o resmi gördüğüm an dikkatimi çekti ve tıkladım. Çocuğun adı Mert'ti peşinde fazlasıyla kız vardı hem de tonlarca kız‚ arkadaşlık isteği göndermiştim çocuğa doğru mu yaptım yanlış mı yaptım bilmiyordum kesinlikle bilmiyordum artık olan olmuştu. Odamdan çıkıp salona gittim‚ kitabımı aldım ve okumaya başladım. Sanki ben anlatılıyordum o kitapta bende kitaptaki kız gibi kaç defa ölüm'ü düşünüyordum‚ bende bir kaç defa bileklerimi jilet ile kesmeyi denemiştim fakat yapamamıştım. Ama o kız yapmıştı yapıyordu‚ kitabımı okumayı bitirdikten sonra kahve yapmaya gittim. Bir kaç dakika sonra kahvemi alıp salondaki yerimi kapmıştım. Kahvemi bitirdikten sonra telefonumu alıp kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım müziğin adı "Lost on you". Sıkılmıştım hem de çok gece yapılıcak birşey olmuyordu ne yapabilirdim ki hayır aklıma hiçbir şey gelmiyordu ne yapsam ne yapsam birden ellerimi birbirine çarptım  telefonumdan isteğin kabul edilip edilmediğine baktım ama kötü sonuç daha görmemişti.. Saat tam 12'ye gelmişti. Uykum gelmiş bitkindim‚ telefonu bırakıp yatmaya giderken kendimi yerde düşmüş olarak buldum çünkü ayağıma birşey takılmıştı "Neydi bu lanet olası şey?" ayağa kalktım ve yere eğilip baktım ki küçük plastik oyuncak bir bebek  "Bunun burda ne işi var lan?"  bilmiyorum ne işi var ama düşmüş. Derin bir iç çektim ve bugün neler oldu neler olmadı‚  neler yaşadım hepsini birer birer düşündüm "Neyse" dedim ve doğru odamın yolunu tuttum‚ yatağıma yattım yine kulaklağımı takıp müzik dinlemeye başladım.  Yarim saat sonra telefonu bıraktım ve uzun uzun düşündüm "Acaba çocuk isteğimi kabul eder mi?"   bu soru vardı aklımda neden bilmiyorum galiba çocuğa aşık olmuştum. Kesinlikle saçmaydı hayır hayır kesinlikle ben o çocuğa aşık olmadım daha çocukla bile konuşmamıştım acaba nasıl aşık  olabilirdim‚ hiç bir şekilde aşık olmadım evet. Sıkılmıştım biraz ne yapıcağıma dair hiç birsey gelmiyordu aklımda "Allah aşkına saat 1 e geliyordu hatta tam saat 00.01 di. Bu saatte odamda yatakta oturuyorum ve ne yapabilirim beynini çalıştır Sude" dedim kendi kendime. Ve o anda telefonumdan bildirim sesi geldi "Oha çocuk isteğimi kabul etmişti evet gerçekten kabul etmişti" ben hâlâ şaşkınlık içindeydim ne olduğuna dair bir  fikrim yoktu "Ne olmuştu ki evet yine ben ve benim saçmalıklarım" kendi kendime "Sude tabi kabul eder neden şaşırıyorsun baksana bir çocuğa kaç arkadaşı var YUH! 200' e yakın arkadaşı vardı hepside kızdı oğlum hiç mi erkek yoktu? Vardı ama kaç tane 5 tane anca vardır." Ve tefonumu kapatıp saçmalamayı bıraktıktan sonra "Uyumayı tercih ediyorum" diyerek uykuya daldım..