Bir varmış bir yokmuş.Bir fakirle, zengin biri varmış.Fakir her zaman aç olur,iş arar.Zengin ise yemeğini yer,ve sadece uyurdu.Bir gün bizim fakir zenginin evine gelir.Ondan iş ister.Zengin ise ona bahçemdeki otları yol,sana günde 5 TL veririm demiş.Bizim fakirde işi kabul etmiş.Her gün ot yolar,alnının teri bitmezki,bitmez.Bir gun bizim zengin çalışanı olan fakirin yıkık evinin önünden geçiyormuş.Fakire yüreği yandı.Sabah işe gelen fakire artık günde 50 TL vereceğini dedi.Artık bu TL gittikçe arttı.Fakirde zenginleşti,zenginse fakirleşti.Yalnız bizim fakir fakirleşmeye giden zengini yardımcı seçti.Başına gelen açlıkları,kötü günlerini unutmadı.Bu yüzdende zengin olsada gönlü fakirdi.Bu yüzden fakirleşmeye giden zengini dışarıya atmadı.
İnsan hayatta ne kadar iyi olursa,fakir olsa bile.Onun yolu her zaman açık olacaktır!!!
