Hoe is het ooit begonnen
Spookt er door je hoofd
Een wervelwind van vragen
Je gedachten zijn verdoofd
het groeide en het groeide
Het is zo snel gegaan
En haast niet te begrijpen
Wat het met je heeft gedaan
Je voelt je niet begrepen
Voelt je veel te dik
Je voelt je zo onzeker
Zit gevangen in een stik
Een stik vol met gedachten
Een circel, steeds maar weer
Afvallen hielp verzachten
Maar terug kun je niet meer
En je weet het wel, je weet het best
Het is te ver gegaan
Maar alleen weet je zelf niet
Wat eraan moet worden gedaan
Natuurlijk zijn er mensen
Ze helpen je erdoorheen
Maar deze strijd, dit gevecht
Voer je uiteindelijk alleen
En wat niemand kan begrijpen
Is dat gevoel, die grote strijd
Van buiten ziet men niet
Hoe je eronder lijdt
Bij de aanblik van het eten
Komt het moment, je kiest
Het gevecht met je geweten
Dat je veel te vaak verliest
De zwarte stem, die leidende
Die dan tegen je spreekt
Is sterker dan die witte
Die langzaamaan verbleekt
Het gevoel dat alles fout gaat
Dat je de controle verliest
Dát is waar je bang voor bent
Dus is het de zwarte stem die kiest
Je wilt het wel proberen
En je wilt het ook weer niet
Die tweestrijd, die onenigheid
Geeft zo'n beklemmend zwaar verdriet
De pijn van je familie
Geeft je een gevoel van schuld
Maar het veranderen van gedachten
Kost nu eenmaal veel geduld
JE LEEST
De strijd met je geweten
Non-FictionIk heb een gedicht geschreven over de strijd tegen anorexia. Ik hoop hiermee mensen een inkijk te geven in de wereld van eetstoornissen.
