BÖLÜM 6-OKULDA YÜRÜYÜŞ

20 1 1
                                    

Bugün hayatımın en mutlu günlerinden biri çünkü bugün Ali okulda benimle yürümek istediğini söyledi ve yine o pis sırıtışını yaptı ve ben kalpten gidecek gibi oldum En son Ali ile buluştuğumda birlikte öğle teneffüsü yemeği yemiştik bu en az bir ay önceydi ve ben sınıfıma ve arkadaşlarıma alıştım artık hepsini tanıyorum başka sınıflarıda tanıyorum ama tanıdığım herkes arasında özellikle bir kişiden nefret ediyorum Yan sınıftan Remzi Biraz göbekli ve birazda uzun biri tam bir kaba dayı Çocuklar onun cüssesinden dolayı güçlü olduğunu sansalarda aslında tek bir yumrukta bile yere serilecek biri bence Sarışın ve kıvırcık saçları var açık kahve rengi gözlü ve her zaman yemek yiyor ve bir şapka takıyor Bana her fırsatta çiçek vermeye çalışıyor bende her seferinde reddediyorum Hata bir seferinde "onunla" birlikte okulda bankta oturmazsam Ali yi döveceğini söyledi bende çok sinirlenmiştim ve "YİYOSA GEL!!!!!!!!!!" diye bağırmıştım Çocuk bağırmamdan bile korkmuştu ve yerinden sıçramıştı sonrada yüzüne bir yumruk atmıştım ve yere serilmişti 1 dakika boyunca yerde yüzünü tutmuş bir şekilde yuvarlanıp durdu burnunu kanatmıştım ama kanaması durmuştu sonra bana bakmıştı gözlerimin içine baktığı anda ölü görmüş gibi gözlerini açmıştı ve ayağa kalkıp koridorda düşe kalka benden koşarak uzaklaştı o gün gerçekten çok sinirlenmiştim gözüm dönmüştü normalde ağır elli biri olduğum için genelde kimseyle kavga etmek istemem ama kavga edincede dediğim gibi ağır elli olduğum için yumruğumla birini yere serebilirim çünkü genelde boks antremanlarını çıplak elle yapıyorum ve başka vücut sporlarınada gittiğim için hepten dayanıklı ve güçlüyüm Ama şu anda tek umursadığım kişi Ali İnanamıyorum buna gerçekten inanamıyorum "ALİ"-"BENİMLE"-"BİRLİKTE"
ÖĞLE TENEFÜSÜNDE OKULUN ETRAFINDA YÜRÜYECEK!!!!!!!!!!!!!!!!
Bunu Merve ye söyledim ve o da yine beni tembihledi ama ben hala bir unicorn un sırtına binmiş ve gökkuşağını turlayan küçük bir masal prensesi gibi hissediyordum O kadar heyecanlıydım ki öğle teneffüsüne kadar zor dayandım biraz daha bekleseydim ölebilirdim bile!!!

* * *

Aşağı inip beklemeye başladım Ali yanıma geldi ben yine her zamanki tepkimi verdim ve kızardım kızardım daha çok kızardım Ali bana baktıkça kızarmaya devam ettim en sonunda domatesten bile daha kırmızı oldum Ali bana seslendi:
- Pelin!
- Ha ne noldu?
- Yürüyüş diyorum!
- Haaaa tamam
- Şapşal
Ali bunu kısık bir sesle söyledi sanırım benim duyamayacağımı sandı ama ben umursamadım sonra yürümeye başladık ve çok kısa sürdü çünkü teneffüs bitti ben de çok üzüldüm Ali beni beklemeden sınıfa çıktı bende peşinden geldim ondan sonra sınıfta yine aynı konuşmalar oldu beni yine tembihlediler ben de umursamadım...
...Ama...Şu an keşke...keşke umursasaydım diyorum...

Hayatımın Başlangıcı Ve DevamıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin