i'm a Queen (Voltooid)

hoofdstuk 21

Pov tylor

Ik sta hier al twee uur te wachten. Ik kan niet wachten tot ik mijn rosa in me armen heb. Ik kijk omhoog en zie allemaal mensen achter het raam komen te staan ik kan hun wel zien maar zei mij niet. Ik keek ze allemaal stuk voor stuk aan denkend wat ze allemaal wel niet mijn rosa hebben aangedaan. Ik hoorde de deur open gaan. Ik keek naar de deur en zag haar daar mijn rosa. "Rosa!" Zei ik en liep snel naar haar toe bijna rennend. Ik knuffelde haar en zei knuffelde me terug.

"Ik heb je zo gemist, ik dacht dat ik je kwijt was." zei ik om haar gerust te stellen. Ik pakte mijn mijn grote handen haar vermoeiende en afgeslankte gezicht af. "Tylor ik-ik kan dit niet" zei ze met een gebroken stem. Het deed me pijn dat ze bang voor me is maar ik begrijp haar.

"Het is niet erg ik kan wachten" zei ik. Ik kan net zolang wachten als ik bij leon deed. De agent onderbrak ons hij moest samen met rosa nog wat dingen afhandelen, toen dat was afgehandeld reden we naar het vliegveld en namen een vlucht terug naar huis waar iedereen ons staat op te wachten.

We zitten in de prive jet en ik zit in een stoel tegenover rosa. "Wat is er gebeurd" vroeg ik om de stilte te verbreken. 

"Ik zat in een bordeel ik werd verkracht door jimmy en als ik niet deed wat hij zei werd ik gestraft" zei ze snel. "Hoe werd je gestraft?" Vroeg ik door ik kon het niet laten. Ze begon te huilen en ik voelde me meteen schuldig.         

"Ik werd in elkaar geslagen en mijn hoofd werd onderwater gedaan tot dat ik bijna doodging en weer opnieuw" zei ze en begon hard te huilen. Ik stond op en tilde haar op zonder moeite. Ik schrok een beetje van hoe erg ze is afgevallen maar ik liet dat niet zien. Ik hield haar vast en suste een beetje tot ze in slaap viel. Zo zaten we de hele reis ik durfde haar niet wakker te maken omdat ze zo weinig slaap heeft gehad.

Pov Rosa

"Babe... rosa.... babe" zei iemand in mijn oor ik opende mijn ogen en keek in de mooiste groene ogen die van tylor. "We zijn geland" zei hij. Ik knikte en stapte van zijn schoot af. Ik was bang van wat de pers zou weten en hoe mijn familie van mij denkt. Ik stapte uit het vliegtuig met tylor achter me ik hoorde allemaal flitsen van camera's en journalisten praten dat ik eindelijk terug ben gekeerd maar ze weten gelukkig niks van mijn ontvoering.

 We stapten meteen de auto in en reden naar het paleis. Voor het paleis stonden mijn ouders, kim, Stephano belle en Finn op me te wachten. Een wachter deed de deur open en ik stapte uit. Ik liep de trap op met tylor achter me aan ik gaf iedereen een knuffel en zei dat het goed met me ging ik was ook verbaast van hoe finn en belle gegroeid zijn. Ik keek naar achter en herinnerde me de dag dat ik leon voor het eerst zag ik kreeg een brok in me keel.

"Als jullie het niet erg vinden ga ik rusten" zei ik en liep naar de kamer waar ik voor het laatst met leon lag. De gangen en kamers waren niks verranderd wat ik vanzover kon zien. Ik deed de deur van mijn kamer open en keek in de kasten en zag de kleren van leon er nog in hingen. Ik begon zachtjes te snikken denken aan de mooie bruine ogen die hij had en zijn luchtje die hij droeg. Ik pakte zijn favoriete overhemd ging oo bed liggen en rook huilend aan zijn overhemd tot dat ik in slaap viel met zijn kleren om me heen.