Kötü Çocuk IV

10∞

Playlist: The Civil Wars - Talking In You Sleep (cover)

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

∞

Gönderen: Semih

Annem hala birkaç sırrın varlığının belirtilerini verdi. Bu özel olarak Meriçlerin ailesine mi ait yoksa ucu sana ya da bana dokunur mu bilmiyorum ama ne fark eder ki? Gizli bir şey varsa ortaya çıkmalı. İşe gidiyorum. İnan ben de çok şaşkınım ama işe başladım! Sonra bunun üzerinde konuşalım. Öptüğümü hisset ;)

Ona bir hayırlı olsun mesajı attıktan sonra telefonu çantama attım.

Bir sır vardı. Buna içimden gelen bir hisle emindim ve bu Meriç'i ilgilendiriyordu. Çocukluğundan beri süregelen hüznünün çaresi olabilecek bir şey olabilirdi. Aileler de bazen hata yapardı. Susarak hata ediyor olabilirlerdi.

Meriç ortalıkta yokken onun için bir şeyler yapma dürtüsünü bastıramıyordum. Sergisi yaklaştığı için yaptığı işe, yalnızlığına saygı duyuyordum ama içimden bir ses sadece sergiyle uğraşmadığını da söylüyordu. O çocuklardan intikam almak istediğini biliyordum ama bunun ne boyutta olduğunu kestiremiyordum. Kötü şeyler yaşamıştık. Yine de onun bu intikam arzusundan vazgeçmesini istiyordum. Benim için birilerine zarar vermesini ya da benim yüzümden zarar görmesini istemiyordum. Onun yapacaklarından ve başına gelebileceklerden korkarak taksiden indikten sonra eve doğru sallanarak yürüdüm.

"Ne cüretle bunu bana söylersin?"

Annemin çığlığını duyduğumda Meriç ile ilgili olan tüm düşüncelerim koşarak zihnimin içindeki gölgelerin arkasına saklandı. Ne olduğunu anlamaya çalışırken sessizce anahtarı cebime atıp içeri girdim.

Bu sefer sesi çıkan babam oldu.

"Kızının söylediklerini hatırla."

Annemin dudaklarından çıkan "Hah!"sesini duyduğumda kapıyı sessizce kapatıp yaslandım. Ne söylemiştim?

"Kayla küçük bir çocukken ne istiyorsa şu anda buna inanıyor ama sen onu o kadar az tanıyorsun ki bunun farkında bile değilsin!"

"Bu konuya yeniden girme Nazlı! Oldu ve bitti. Şimdi kızımla aramı düzeltmeye çalışıyorum ve sen buna izin vermiyorsun."

Kaşlarımı çatarak babamın söylediklerine bir anlam kazandırmaya çalıştım. Annemin bu işle alakası neydi? Son günlerde aramız biraz kötüyse bu tamamen onun evlilik kararı ile ilgiliydi.

"Oldu ve bitti! Öyle mi? Oldu ve bitti! Hamile kaldığımda da böyle demiştin hatırlıyor musun Vural? Oldu ve bitti. Senin tüm hayatın bu iki kelimeyi mi kapsıyor? Oldu ve bitti!"

"Başlama yine Nazlı."

"Sana laf atmaya çalışmayacağım. Ne halin varsa gör. Ben sen yokken yıllarca kızıma neden bir babası olmadığını, bizim evimizde neden bir erkek olmadığını, insanların bana orospuymuşum gibi davranıp neden öyle ahlaksız tekliflerde bulunduğunu anlattım..."

Annemin burnunu çektiğini duyduğumda elimi dudaklarımın üstüne kapattım. Daha önce kimseye karşı bu itiraflarda bulunmamıştı. O her zaman güçlüydü.

"Senin yüzünden duymayı hak etmediğim o kadar çirkin şey duydum ki! Senin yüzünden bana kızımı satmayı teklif ettiler. Ailesi olsun diye! Senin o bizi terk edip gittiğin cehennemde ben kızımı o pislikten uzak tutmak için her şeyimi feda ettim. Şimdi seni biraz anlasın diye sana yardımcı falan olmayacağım. Kendi yıkıntılarını sakın bana bulaştırayım deme."