AU-ROOM 666

Chapter 2

Chapter 2

Cassandra's POV:

"Ange-Cassandra, anong gusto mong kainin?" kabadong di ko mawaring tanong niya.

Di ko nalang pinansin.

"Hmmm. Kung anong gusto mo, iyon nalang din ako akin." nakangiti kong tugon kay Micah at agad naman itong tumango at naglakad papuntang counter para umorder.

'Edison?' ow, as usual. Nakayuko. Napaka misteryoso nitong lalaki na'to. I admit, he's cool. He got the looks and the attractive aura that many girls likes. But nah. For me, NO! He's annoying, I like jolly guys. Lol

"No choice" bulong ko.

"Hayss. Can I sit -ah the two of us?" medyo naiirita kong tanong habang nginunguso si Micah na ngayo'y umoorder ng meal.

"Psh."

K. So mysterious dude! Tss.

"Trust no one." malamig at madiing bulong nito kaya bigla akong kinilabutan na ikinalingon ko sa kaniya. Ako ba ang sinabihan niya ng katagang iyon?

Walang duda ako nga, dahil ako lang naman ang katabi nya ngayon.

Trust no one? Tama ba ang narinig ko?

"W-what?" naguguluhan kong tanong sa kaniya.

Bakit ganoon?

Tatlong salita. Tatlong salita lang pero biglang nangibabaw ang takot at kaba ko?

Who the hell are you, Edison? What do you mean by that?

"Hoy, ano ba yung sinab-"

"Cassandra!" pawis na pawis si Micah ng inilapag nya ang aming pagkain sa table.

"Oh? Anong nangyare?" kunot noo kong tanong.

"Hay nako, ang hirap makipagsiksikan. Ang daming estudyante na umoorder. Kaazar." mahinhin na may pagkamaarte nyang pagrereklamo.

Nakakatawa ang kanyang tono. Hahahaha kahit na haggard na siya ay ang ganda parin nya. Huhuhuhu inggit ako biih.

"Kain nga tayo." matawa-tawa kong aya.

Third Person's POV:

Nang matapos kumain sina Cassandra at Micah ay tinungo nila ang kanilang locker room, malapit lang ito sa cafeteria na kinainan nila kaya di sila masyadong napagod.

"Cassandra, kunin ko lang yung books ko para sa last three subjects natin ah." nakangiti itong nagpaalam kay Cassandra.

Pang 18 ang locker ni Micah, habang pang 27 naman ang kay Cassandra dahil siya ang huli sa room at transferee siya.

Mababakas sa mga mata ni Cassandra ang takot at kaba ng harapin niya ang kaniyang locker.

Sa di malamang dahilan ay nanginginig siya habang pinipindot ang passcode ng kanyang locker.

Pagkabukas niya ng locker ay napako ang tingin niya sa sobre ng liham na kulay itim at binalot siya ng takot.

Dahil sa kuryosidad, kinuha niya ang sobreng itim.

Lito. Kaba. Takot.

Nangibabaw ang kanyang kuryosidad na naging dahilan para buksan niya ang sobre at nanlaki ang kaniyang mata ng mabasa ang nakasulat doon.

'Trust no one. Their Angelic Masks can fool you. Once you've been fooled, you're doomed.' -Death

Lalo siyang natakot ng mapagtanto na ang mga letra at isinulat gamit ang dugo.